Ásmundur kóngsson og signý Systir hans[1] (Королевич Аусмунд и его сестра Сигни)

Eitt sinn réð konungur nokkur löndum (однажды = «один раз» правил некий король землями; einn – один; sinn – раз; ráða – править; nokkur – некоторый; land – страна; земля); hann var kvæntur (он был женат; vera – быть; kvæntur – женатый) og átti tvö börn við konu sinni (и было у него с женой двое детей; eiga – иметь; обладать; barn – ребёнок; kona – жена; женщина), son og dóttur (сын и дочь; dóttir – дочь); hét sonur hans Ásmundur (звали его сына Аусмундом; heita – называться), en Signý dóttir (а дочь – Сигни); þau voru mannvænlegust kóngabarna (они были подающими самые большие надежды королевскими детьми; mannvænlegur – многообещающий: «содействующий человеку»; процветающий; благоприятный; maður – человек; vænlegur – подающий надежды; vænn – хороший; добрый; kóngabarn – королевский ребёнок) er menn höfðu spurn af á þeim tíma (о которых люди в то время слышали; hafa spurn af e-u – получить известие о чём-л.; spurn – вопрос; сообщение; tími – время; час; урок) og voru þeim kenndar allar listir (и знали они все искусства: «были им преподаны все искусства»; kenna – преподавать; list – искусство) sem konungbornum börnum hæfði að kunna (которые детям королевской крови полагалось знать; konungborinn – королевского рода; konungur – король; borinn – рождённый; bera – рождать; hafa að gera e-ð – быть должным сделать что-л.); ólust þau upp hjá föður sínum í miklu eftirlæti (росли они при своём отце окружённые заботой: «в большой заботе»; alast upp – расти; ala – рожать; выкармливать; upp – вверх; hjá – при, у; faðir – отец; mikill – большой; много; eftirlæti – потворство; потакание; милость: eftir – после; за; læti – суматоха; ажиотаж; шум).

Eitt sinn réð konungur nokkur löndum; hann var kvæntur og átti tvö börn við konu sinni, son og dóttur; hét sonur hans Ásmundur, en Signý dóttir; þau voru mannvænlegust kóngabarna er menn höfðu spurn af á þeim tíma og voru þeim kenndar allar listir sem konungbornum börnum hæfði að kunna; ólust þau upp hjá föður sínum í miklu eftirlæti.

Kóngur gaf Ásmundi syni sínum eikur tvær (король подарил Аусмунду, сыну своему, два дуба; gefa – давать; дарить; eik – дуб) sem stóðu úti á skógi (которые стояли в лесу; standa – стоять; úti – снаружи; вне; skógur – лес) og hafði hann það að skemmtun að hola þær innan (и нравилось ему их выдалбливать; skemmtun – удовольствие; наслаждение; hola – выдалбливать; делать полым; innan – внутри) og búa til í þeim alls konar herbergi (и устраивать там разные комнаты; búa – создавать; готовить; жить; alls konar – всякого рода; allur – весь; konar – род. падеж от устаревшего слова konr – вид; сорт; herbergi – комната); gekk Signý oft með honum (Сигни часто с ним ходила; ganga – ходить; oft – часто) og dáðist að eikunum (и восхищалась дубами; dást að e-u – восхищаться чем-л.) og vildi hún eiga þær með honum (и хотела /тоже/ их хозяйкой быть: «обладать ими вместе с ним»; vilja – хотеть). Það lét hann eftir henni (это он ей позволил; láta e-ð eftir e-m – позволить что-л. кому-л.) og bar hún þangað alls konar gimsteina og dýrgripi (и принесла она туда всякие драгоценные камни и диковины; bera – носить; gimsteinn – драгоценный камень; steinn – камень; dýrgripur – ценность; dýr – дорогой; ценный; gripur – предмет) sem móðir hennar gaf henni (которые ей мать её подарила).

Kóngur gaf Ásmundi syni sínum eikur tvær sem stóðu úti á skógi og hafði hann það að skemmtun að hola þær innan og búa til í þeim alls konar herbergi; gekk Signý oft með honum og dáðist að eikunum og vildi hún eiga þær með honum. Það lét hann eftir henni og bar hún þangað alls konar gimsteina og dýrgripi sem móðir hennar gaf henni.

Eitthvert sinn bar svo við að faðir þeirra fór í hernað (как-то раз случилось так, что их отец ушёл на войну; fara – идти; отправляться; hernaður – война), en á meðan tók drottning sótt og andaðist (а меж тем королева заболела и умерла; /á/ méðan – между тем; drottning – королева; taka sótt – заболеть: «взять болезнь»; sótt – болезнь; anda – дышать; испускать дух). Þá fóru systkinin út á skóg (тогда отправились брат с сестрой в лес; systkini – братья и сёстры) og settust í eikurnar (и забрались: «сели в дубы»; setjast – садиться; setja – сидеть); höfðu þau með sér nægan ársforða handa sér (был у них при себе запас еды на год; nægur – достаточный; ársforði – годовой запас еды; ár – год; forði – провизия; handa – для; sér – себе).

Eitthvert sinn bar svo við að faðir þeirra fór í hernað, en á meðan tók drottning sótt og andaðist. Þá fóru systkinin út á skóg og settust í eikurnar; höfðu þau með sér nægan ársforða handa sér.

Nú er frá því að segja (теперь нужно сказать о том; segja – сказать) að í öðru landi ríkti kóngur einn (что в другой стране правил один король; annar – другой; ríkja – править; царствовать); hann átti son er Hringur hét (у него был сын по имени: «которого звали» Хринг). Hringur hafði heyrt um vænleik Signýjar (Хринг был наслышан о красоте и доброте Сигни; heyra – слышать; vænleikur – красота; доброта) og ásetti sér að biðja hennar sér til handa (и собрался просить её в жёны; ásetja sér e-ð – решиться на что-л.; biðja – просить; biðja e-n sér til handa – просить чьей-л. руки; hönd – рука); fær hann hjá föður sínum eitt skip til ferðar (получает он от отца корабль для путешествия; fá – получать; skip – корабль; ferð – поездка); gaf honum vel byri (дул: «дал» ему попутный ветер; vel – хорошо; byr – попутный ветер) og kom við land (и прибыл он в ту землю; koma – приходить, прибывать) þar sem Signý átti heima (где жила: «имела дом» Сигни; eiga heima – жить; heima – дóма; heimur – мир, вселенная).

Nú er frá því að segja að í öðru landi ríkti kóngur einn; hann átti son er Hringur hét. Hringur hafði heyrt um vænleik Signýjar og ásetti sér að biðja hennar sér til handa; fær hann hjá föður sínum eitt skip til ferðar; gaf honum vel byri og kom við land þar sem Signý átti heima.

En sem hann ætlaði að ganga til hallar (но когда он входил: «собирался войти» во дворец; ætla – собираться; намереваться; höll – дворец) sér hann konu koma á móti sér forkunnar fríða (видит он, выходит ему навстречу женщина необычайной красоты; sjá – видеть; á móti e-m – навстречу кому-л.; forkunnar – чрезвычайно; fríður – хорошенький) og þóttist hann aldrei slíka séð hafa (и подумалось ему, что никогда он такой не видал; þekkjast – казаться; делать вид; þekkja – думать; aldrei – никогда). Hann spurði hver þar færi (он спросил, кто она: «кто там идёт»; spyrja – спрашивать), en hún kvaðst vera Signý kóngsdóttir (а она ответила, что она Сигни, королевская дочь: «она ответила быть Сигни…»; kveða – сказать; kóngsdóttir – королевна; kóngur – король; dóttir – дочь). Hann spurði hana því hún færi ein (он спросил, почему она /ходит/ одна; því – почему). Hún sagði að það væri af sorg eftir móður sína, faðir sinn væri ekki heldur heima (она сказала, что это от горя: «было бы от горя», что ни матери её, ни отца нет дома; segja – сказать; sorg – горе; печаль; скорбь; eftir – из-за; по причине; ekki heldur – ни… ни).

En sem hann ætlaði að ganga til hallar sér hann konu koma á móti sér forkunnar fríða og þóttist hann aldrei slíka séð hafa. Hann spurði hver þar færi, en hún kvaðst vera Signý kóngsdóttir. Hann spurði hana því hún færi ein. Hún sagði að það væri af sorg eftir móður sína, faðir sinn væri ekki heldur heima.

Kóngsson kvaðst hafa erindi til hennar fyrst svona væri komið (королевич сказал, что у него к ней дело: «сказал иметь к ней дело», по которому он к ней и пришёл; erindi – дело; разговор; fyrst – прежде всего; поскольку; svona – так), og væri það á þá leið að leita ráðahags við hana (и что просит он её в жёны; á þá leið – таким образом; leið – путь; дорога; leita – искать; ráðahagur – партия /о браке/; ráð – совет; средство; женитьба; партия; ráða – советовать; hagur – ситуация; финансовое положение; выгода). Hún tók því vel (она приняла его предложение: «приняла это хорошо»), en bað hann til skipa ganga (но попросила его возвращаться к кораблю) því hún kvaðst ætla lengra inn í skóginn (потому что она, мол, пойдет глубже в лес: «потому что она сказала намереваться глубже в лес»; langt – далеко; долго; много); gengur hún nú til eikanna (идёт она тогда: «теперь» к дубам) og rífur þær upp með rótum (и вырывает их с корнем: «с корнями»; rífa – рвать; rót – корень), leggur síðan aðra í bak (кладёт один себе на спину; annar – один из двух; leggja – класть; bak – спина), en aðra í fyrir (а другой – перед /собой несёт/), og ber þær til sjávar (и несёт их к морю; sjár – море) og veður með þær á skip út (и идёт с ними вброд к кораблю; vaða – переходить вброд).

Kóngsson kvaðst hafa erindi til hennar fyrst svona væri komið, og væri það á þá leið að leita ráðahags við hana. Hún tók því vel, en bað hann til skipa ganga því hún kvaðst ætla lengra inn í skóginn; gengur hún nú til eikanna og rífur þær upp með rótum, leggur síðan aðra í bak, en aðra í fyrir, og ber þær til sjávar og veður með þær á skip út.

Gjörir hún sig fagra sem fyrri (прихорашивается она: «делает себя красивой, как прежде»; gjöra /gera/ – делать; fagur – очаровательный; fyrri – раньше) og segir kóngssyni að farangur sinn sé kominn (и говорит королевичу, что багаж её прибыл; farangur – багаж); segist hún ekki annað fé eiga (говорит, что другого богатства у неё нет; fé – скот /особ. овцы/; деньги; богатство). Sigla þau nú heim og fagna foreldrar hans og systir honum vel (вот плывут они домой и приветствуют его родителей и сестру его; sigla – ходить под парусом; fagna e-m – приветствовать кого-л.; foreldrar – родители). Hann fær Signýju fagran kastala (он дарит Сигни прекрасный замок; fá – передавать; kastali – замок) og lætur setja eikurnar fyrir framan gluggana (и дозволяет посадить дубы перед окнами; fyrir framan e-ð – перед чем-л.; gluggi – окно).

Gjörir hún sig fagra sem fyrri og segir kóngssyni að farangur sinn sé kominn; segist hún ekki annað fé eiga. Sigla þau nú heim og fagna foreldrar hans og systir honum vel. Hann fær Signýju fagran kastala og lætur setja eikurnar fyrir framan gluggana.

Eftir hálfan mánuð kemur hann út til hennar (через полмесяца приходит он к ней; hálfur mánuður – полмесяца) og segist innan fjórtán daga vilja gifta sig henni (и говорит, что в следующие четырнадцать дней хочет жениться на ней; innan – в течение; dagur – день; gifta sig e-m – жениться на ком-л.) og fær henni um leið mjög vandað efni til brúðfata handa þeim báðum (и даёт ей при этом очень ценную ткань на свадебную одежду для них обоих; um leið – одновременно; mjög – очень; vandaður – качественный; vanda – выполнять с тщательностью; brúðföt – свадебная одежда; brúðkaup – свадьба; fat – наряд; предмет туалета) og skyldi hún sauma þau (и должна она её сшить; skulu – должен; sauma – шить).

Eftir hálfan mánuð kemur hann út til hennar og segist innan fjórtán daga vilja gifta sig henni og fær henni um leið mjög vandað efni til brúðfata handa þeim báðum og skyldi hún sauma þau.

En er hann var burtu genginn (но когда он ушёл; burtu – прочь) kastar hún klæðunum á gólfið (бросила она ткань на пол; kasta – кидать; klæði – ткань; gólf – пол), ólmast svo og umsnýst (рассвирепела так и /в лице/ изменилась; ólmast – буйствовать; umsnúa – искажать; превращать); er hún þá orðin að versta flagði (превратилась она в страшную: «худшую» ведьму; verða – становиться; verstur – худший; illur, slæmur, vondur – плохой; злой; flagð – великанша; мегера; ведьма) og segist ekki vita hvað hún eigi að gjöra við slíkt skart (и говорит, что не знает, что ей с такой дорогой тканью делать; vita – знать; skart – пышный наряд; украшения) sem aldrei hafi á neinu snert (ведь никогда она ничего не делала: «касалась»; neinn – ничто; snerta – касаться) nema að éta mannakjöt (кроме как человеческое мясо ела: «есть»; nema – кроме; éta – есть; mannakjöt – человеческое мясо; maður – человек; kjöt – мясо) og bryðja hrossabein (да лошадиные кости грызла; bryðja – разгрызать, размельчать зубами; hrossabein – лошадиная кость; hross – лошадь; bein – кость); ólmast hún nú enn meir (рассвирепела она пуще прежнего: «ещё больше») og segist mega úr hungri deyja (и говорит, что с голоду умрёт; mega – должен; hungur – голод; deyja – умирать), því aldrei komi Járnhaus bróðir sinn með kisturnar (потому как так и не пришёл Железная Голова, брат её, с сундуками; Járnhaus – Железная Голова; járn – железо; haus – голова /особ. у животных/; череп; kista – ящик; сундук; гроб) eins og hann hafi lofað sér (как обещал; lofa – обещать).

En er hann var burtu genginn kastar hún klæðunum á gólfið, ólmast svo og umsnýst; er hún þá orðin að versta flagði og segist ekki vita hvað hún eigi að gjöra við slíkt skart sem aldrei hafi á neinu snert nema að éta mannakjöt og bryðja hrossabein; ólmast hún nú enn meir og segist mega úr hungri deyja, því aldrei komi Járnhaus bróðir sinn með kisturnar eins og hann hafi lofað sér.

En í sama bili spretta þrjár fjalir upp úr kastalagólfinu (и в тот же миг вздыбились три половицы с зáмкового пола; samur – тот же; bil – момент; spretta /upp/ – пробиваться; прыгать; /внезапно возникать/; fjöl – половица; доска; kastalagólf – пол в замке) og kemur þar upp jötunn með afarstóra kistu (и явился великан с громадным сундуком; þar – там, туда; jötunn – великан; ётун; обжора; afarstór – огромный; afar – очень; stór – большой). Þau rífa bæði upp kistuna (распахнули они вдвоём сундук; báðir – оба) og er hún full með mannabúka (и полон он человеческих тел; fullur – полный; mannabúkur – человеческое тело; búkur – туловище; живот); rífa þau það í sig (стали они их пожирать; rífa e-ð í sig – сжирать; набивать живот чем-л.) og fer svo bróðir hennar niður aftur sama veg (и исчез: «уходит» тогда её брат под пол, так же как и появился: «тем же путём»; niður – вниз; aftur – назад; снова) og sér engin vegsummerki á gólfinu (и не осталось: «видит» /никакого/ следа на полу; enginn – никакой; vegsummerki – след; vegur – путь; ummerki – признак, след; merki – знак). Þegar hún er búin að seðja sig (когда она наелась; þegar – когда; vera búinn – закончить; быть готовым; seðja sig – насытиться; seðja – насыщать) ólmast hún enn meira en áður (разбушевалась она пуще прежнего; áður – раньше) og þrífur klæðin (схватила ткань; þrífa – хватать) og ætlar að rífa þau í sundur (чтоб: «собирается» разорвать её на кусочки; rífa í sundur – разорвать на клочки; í sundur – на куски).

En í sama bili spretta þrjár fjalir upp úr kastalagólfinu og kemur þar upp jötunn með afarstóra kistu. Þau rífa bæði upp kistuna og er hún full með mannabúka; rífa þau það í sig og fer svo bróðir hennar niður aftur sama veg og sér engin vegsummerki á gólfinu. Þegar hún er búin að seðja sig ólmast hún enn meira en áður og þrífur klæðin og ætlar að rífa þau í sundur.

Nú er að segja frá kóngsbörnunum (нужно теперь о королевских детях слово молвить: «сказать») að þau eru í eikunum (что сидят: «находятся» они в дубах) og hafa séð allar þessar aðfarir (и видели всё это безобразие; aðför – нападение; поступки); biður þá Ásmundur Signýju að ganga út úr eikinni (просит тогда Аусмунд Сигни выйти из дуба) og ná klæðunum (и забрать ткань; ná – получать; хватать) heldur en að heyra þessi óargalæti dag og nótt (а не слушать эти дикие стенания днём и ночью; heldur en – предпочтительнее; heyra – слышать; óargalæti – вой; óarga – свирепый; arga – орать; læti – гвалт; nótt – ночь).

Nú er að segja frá kóngsbörnunum að þau eru í eikunum og hafa séð allar þessar aðfarir; biður þá Ásmundur Signýju að ganga út úr eikinni og ná klæðunum heldur en að heyra þessi óargalæti dag og nótt.

Signý gjörir það (Сигни так и поступила: «делает»); saumar hún nú fötin á sex dögum (шьёт она тогда: «теперь» наряды шесть дней) sem best hún má (старается, как может; best – лучше всего; vel – хорошо), gengur síðan út með þau (выходит потом с ними) og kastar þeim á borðið (да кладёт на стол; kasta – бросать; borð – стол). Skessan verður glöð við það (великанша тому обрадовалась; skessa – великанша; женщина-монстр; людоедка; glaður – довольный; verða glaður við e-ð – обрадоваться чему-л.: «становиться радостным с чем-л.»).

Signý gjörir það; saumar hún nú fötin á sex dögum sem best hún má, gengur síðan út með þau og kastar þeim á borðið. Skessan verður glöð við það.

Nú kemur kóngsson til hennar (вот приходит к ней королевич) og fær hún honum fötin (и даёт она ему наряды); dáðist hann að handbragði hennar (подивился он её умению; handbragð – хорошо выполненная работа; hönd – рука; bragð – вкус; трюк) og skildu þau með blíðu (и попрощались они полюбовно; skilja – расходиться; blíða – мягкость; нежность; любовь; мягкая погода).

Nú kemur kóngsson til hennar og fær hún honum fötin; dáðist hann að handbragði hennar og skildu þau með blíðu.

Skessan aðhefst nú allt hið sama sem fyrri (великанша снова стала бесчинствовать: «делать то же самое, как раньше»; aðhafast – поступать) þangað til Járnhaus kemur (пока Железная Голова не пришёл; þangað til – до того как); sér nú Ásmundur allan þennan aðgang (смотрит: «видит» Аусмунд на весь этот кавардак; aðgangur – шум; грохот) og gengur til fundar við kóngsson (да и идёт на встречу с королевичем; fundur – открытие; встреча) og biður hann að horfa um daginn á leik einn (и просит его взглянуть на днях на тот беспорядок: «игру»; horfa – смотреть, направлять взгляд; um daginn – на днях; leikur – игра) sem gjörist í kastala hinnar nýkomnu kóngsdóttur (что творится в замке недавно прибывшей королевны; nýkominn – новичок; вновь прибывший; nýr – новый); verður honum flent við að heyra þetta um unnustu sína (будет ему что о своей суженой послушать; verða e-m flent við e-ð – удивляться чему-л.; flenna – расширять; открывать; unnusta – любимая; невеста).

Skessan aðhefst nú allt hið sama sem fyrri þangað til Járnhaus kemur; sér nú Ásmundur allan þennan aðgang og gengur til fundar við kóngsson og biður hann að horfa um daginn á leik einn sem gjörist í kastala hinnar nýkomnu kóngsdóttur; verður honum flent við að heyra þetta um unnustu sína.

Þeir ganga nú báðir (идут они вдвоём) og fela sig á milli þilja (и прячутся за перегородкой: «между панелей»; fela sig – прятаться; á milli – между; þil – панель; деревянная обшивка стены; дощатая перегородка) þar sem þeir geta séð inn til hennar (откуда им её покои видны: «они могут заглянуть к ней»; geta – мочь). Hamast hún nú sem fyrr (буянит она опять, как и раньше; hamast – свирепствовать; работать на износ) og segir við Járnhaus (и говорит Железной Голове) þegar hann kemur (когда тот приходит): „Þegar ég er búin að eiga kóngsson (как станет королевич моим: «когда буду я владеть королевичем») skal ég lifa betur en nú (буду жить краше прежнего: «лучше, чем сейчас»; lifa – жить; betur – лучше), þá skal ég drepa allt pakkið í höllinni (убью я тогда весь этот дворцовый сброд: «сброд во дворце»; drepa – убивать; pakk – сброд) og koma með ætt mína (и приду со своей семьёй; ætt – семья), og þá held ég tröllin gleðji sig við mig og mann minn (и тогда, думаю, будут тролли мной и мужем моим довольны; halda – думать; считать; tröll – тролль; великан; gleðja sig við e-ð – радоваться чему-л.).“

Þeir ganga nú báðir og fela sig á milli þilja þar sem þeir geta séð inn til hennar. Hamast hún nú sem fyrr og segir við Járnhaus þegar hann kemur: „Þegar ég er búin að eiga kóngsson skal ég lifa betur en nú, þá skal ég drepa allt pakkið í höllinni og koma með ætt mína, og þá held ég tröllin gleðji sig við mig og mann minn.“

Verður kóngsson svo reiður við þetta (/так/ рассердился королевич на такие речи: «на это»; reiður – сердитый) að hann kveikir í kastalanum (что поджёг он замок; kveikja í e-u – поджигать что-л.) og brennir hann til kaldra kola (и сжёг его дотла; brenna – гореть; til kaldra kola – дотла; kaldur – холодный; kol – уголь). Ásmundur segir honum nú allt um eikurnar (Аусмунд рассказал ему тогда: «теперь» всё про дубы) og undrast hann mjög fegurð Signýjar (и подивился он красоте Сигни; undrast – удивляться; fegurð – красота) og þess sem þar inni var (и тому, что там внутри = в дубах было). Biður hann nú Signýjar systur Ásmundar (зовёт он тогда: «теперь» в жёны: «просит» Сигни, сестру Аусмунда), en Ásmundur systur Hrings (а Аусмунд – сестру Хринга); fara þau brúðkaup bæði fram (празднуют они оба свадьбы; fara fram – проводиться). Ásmundur fer nú heim og til föður síns (Аусмунд отправляется домой, к отцу своему). Tóku þeir mágar ríki eftir feður sína (приняли шурин и деверь правление от своих отцов; mágur – зять; шурин; деверь; ríki – власть; правление; королевство; государство) og ríktu til ellidaga (и правили до старости; ellidagar – старость: «дни старости»; elli – пожилой возраст; старость). Og lýkur svo þessari sögu (на том и /этой/ сказке конец; ljúka – закрывать; заканчивать; saga – сказание; сага).

Verður kóngsson svo reiður við þetta að hann kveikir í kastalanum og brennir hann til kaldra kola. Ásmundur segir honum nú allt um eikurnar og undrast hann mjög fegurð Signýjar og þess sem þar inni var. Biður hann nú Signýjar systur Ásmundar, en Ásmundur systur Hrings; fara þau brúðkaup bæði fram. Ásmundur fer nú heim og til föður síns. Tóku þeir mágar ríki eftir feður sína og ríktu til ellidaga. Og lýkur svo þessari sögu.

Загрузка...