Примечания

1

Brett Е. Т. Humbert of Romans. His Life and Views of Thirteenth-Century Society. Toronto, 1984. P. 4.

2

Brett E. T Humbert of Romans. P. 9.

3

Tyl-Labory G. Humbert de Romans // Dictionnaire des lettres fran§aises. Le Moyen Age. Paris, 1993. P. 699.

4

Brett E. T. Humbert of Romans. P. 10.

5

MortierR. P. Histoire des maitres generaux. P. 419; Omez H.-Z. Apropos de Г unite chretienne. P. 197; Alphandery P., Dupront A. La Chretiente et fidee de Croisade. Paris, 1995 (впервые издано в 1954–1959 гг.). Р. 447.

6

Humberti de Romanis OP Opusculum Tripartitum // Appendix ad Fasciculum Rerum Expe-tendarum et Fugiendarum / Ed. E. Brown. London, 1690 (далее – Opusculum tripartitum). R 189: “Isti autem immundi Saraceni non solum templum Domini, imo et sepulchrum Domini et omnia sacra loca in ilia regione et innumeras Ecclesias sacrosanctas Dei vivi et Domini nostri Jesu Christi cultui deditas per omnes terras quas occupaverunt, polluerunt et profanaverunt. Vidi ergo propriis oculis sanctam capellam, in qua se receperunt Saraceni qui ibant domino Frederico, et dicebatur pro certo, quod ibi jacebant de nocte cum mulieribus mite crucifixum, et nefandissima committebant, etc”.

7

Brett E. T Humbert of Romans. P. 8.

8

Lecoy de la Marche A. La predication de la croisade au trezieme siecle // Revue des questions historiques. Tome IV. Paris, 1890.

9

Humberti de Romanis. De predicatione sancte crucis. Nurnberg, 1495. Транскрибировано К. В. Иенсеном: URL: http://www.jggj.dk/saracenos.htm

10

Lecoy de la Marche A. La predication de la croisade. P. 11–12.

11

См., напр.: Tyerman C. God’s War. Anew History of the Crusades. London, 2007. P. 810.

12

Heintke F. Humbert von Romans, der funfte Ordensmeister der Dominikaner. Berlin, 1933. P. 103–107.

13

Opusculum tripartitum. P. 197.

14

Cramer V. Humbert von Romans Traktat «Uber die Kreuzpredigt» // Das Heilige Land. 79 (1935). P. 132–153. 80(1936). P. 11–23, 43–60, 77–98.

15

Cramer V. Humbert von Romans‘ Traktat. 79(1935). P. 137.

16

Opusculum tripartitum. Р. 190: “De quibus omnibus habetur plene in opusculo de cruce praedicanda contra Saracenos titulo undecimo, et sex sequentibus immediate”.

17

Opusculum tripartitum. P. 190: “Contra quae omnia ponuntur remedia in eodem opusculo, titulo decimo quarto et septem sequentibus immediate. Require ibi”.

18

Opusculum tripartitum. P. 189: “Et nota, quod inter omnia quae Urbanus Papa inseruit in sermone, quern fecit apud Claromontem in prima crucis signatione, qui est insertus in fine opusculi de Cruce contra Saracenos praedicanda…”.

19

Lecoy de la Mache A. La predication de la croisade. P. 17.

20

Ibid. P. 16.

21

Brett E. X Humbert of Romans. P. 173.

22

Cramer V. Humbert von Romans‘ Traktat. 80(1936). P. 58.

23

Ibid. P. 80.

24

Ibid. P. 81.

25

Ibid. P. 83.

26

Ibid. P. 84.

27

Trotter D. La mythologie arthurienne et la predication de la croisade // Pour une mythologie du Moyen Age / Etudes rassemblees par L. Harf-Lansner et D. Boutet. Paris, 1988.

28

Brundage J. A. Humbert of Romans and the legitimacy of crusader conquests // The Homs of Hattin / Ed. by B. Z. Kedar. Jerusalem, 1992. R 302–313.

29

Cole P. J. The Preaching of the Crusades to the Holy Land. 1095–1270. Cambridge (Massachusets). 1991. P. 202–217.

30

Ibid. P. 202.

31

Cole P. J. Humbert of Romans and the Crusade § The Experience of Crusading. 1. Western Approaches / Ed. by M. Bull and N. Housley. Cambridge, 2003.

32

Я благодарен Патрисии Штирнеманн (Париж) за помощь с датировкой манускриптов на основании почерка.

33

Некоторые данные об этом манускрипте можно найти в статье П. Коль (Cole Р. J. Humbert of Romans and the Crusade. R 158). В частности, там говорится, что этот манускрипт упомянут в авиньонских инвентарных списках за 1369 г.

34

Kaeppeli Т. Scriptores Ordinis Praedicatorum Medii Aevi. Roma, 1970–1993.

35

Я хотел бы поблагодарить Маржори Бургарт (Университет Лион 2) за помощь в поиске этих манускриптов.

36

Zisterzienserstift Zwettl. Katalog der Handschriften des Mittelalters. Teil II. Codex 101–200. Wien-Munchen, 1985. P. 74.

37

Die Handschriften der Universitatbibliotek Munchen. Die Handschriften aus der Folioreihe. Erste Halfte. Beschrieben von N. Daniel, G. Komrumpf, G. Schott. Munich, 1974. P. 132.

38

Cole P. J. Humbert of Romans and the Crusade. P. 161–165.

39

The Historia Ierosolimitana of Baldric of Bourgueil / Ed. by S. Biddlecombe. Woodbridge, 2014. P. 6–10.

40

Opusculum tripartitum. P. 189: “Et nota, quod inter omnia quae Urbanus Papa inseruit in sermone, quern fecit apud Claromontem in prima crucis signatione, qui est insertus in fine opusculi de Cruce contra Saracenos praedicanda, fuit hoc praecipuum unum ad movenda corda Christiana, videlicet de materia doloris quern debent habere ex praedictis et aliis cans is”.

41

Portnykh V. Le traité d’Humbert de Romans (OP) “De la prédication de la sainte croix”. Une hypothèse sur son utilisation dans les guerres saintes du XV siècle // Revue d’histoire ecclésiastique, 3–4(2014). P. 588–624.

42

Corpus Antiphonalium Officii. Vol. III. Roma, 1968. № 1923.

43

Corpus Antiphonalium Officii. Vol. IV. Roma, 1970. № 6326.

44

Corpus Antiphonalium Officii. Vol. III. Roma, 1968. № 1923.

45

Corpus Antiphonalium Officii. Vol. IV. Roma, 1970. № 6326.

46

Cole P. J. Humbert of Romans and the Crusade. R 161–165.

47

Portnykh V. An Unknown Short Version of the Treatise De predicatione sancte crucis by Humbert of Romans // Studi Medievali. 2(2015). R 721–739.

Загрузка...