Беларусь

XXII

Зямля Беларусі! У гуле і звоне

Сягоння ўздымаешся вольнаю ты,

Грымяць батарэі, імчаць эскадроны,

Цябе вызваляюць з прыгнёту-палону

Упоплеч з сынамі са ўсходу браты...

Не залпы гарматаў, а сотні вясёлак

Пад снежаньскім небам высока лятуць.

О, як асвятляе чырвоны наш золак

Твае гарады і калгасныя сёлы,

Што болей і болей з няволі ўстаюць.

А ветры спяваюць чужынцам хаўтуры,

Ім некуды дзецца ад грозных байцоў,

Што йдуць з Украіны, Сібіры, Амура.

Ні снег, ні марозы, ні буры-віхуры

Ніколі спыняць гвардзейскіх палкоў.

Да іх партызаны выходзяць сям'ёю,

На ўсю Беларусь узлятае святло,

Хай нашы палеткі абліты крывёю,

Ты мужнаю ўстанеш і яснай вясною

Рамонкамі зноўку расквеціш чало.