През прозореца гледам очите,
изпълнили всичко навън,
на вратата ми тропат мечтите,
оживели от мъртвия сън.
А тука е много студено,
досущ като зимния мраз,
пространството е все едно заледено
и аз оставам без глас.
Не искам дори да помръдна,
не иска дори да умра,
не искам да искам, защото е трудно,
аз искам просто безбрежно да спя.