Blankaj Muroj — Blanka Muro (Memfiso) — la ĉefurbo de Egiptujo dum la Malnova Regno.
Ta-Kem — Ta-Kem — Nigra Tero. En popola lingvaĵo «kem» aŭ «kemt» signifis «nigra». Tiel nomis la antikvaj egiptoj sian landon.
Granda Domo — metafora nomo de la reĝo (per-o), de kiu devenis la hebrea «faraono».
ulno — ĉefa antikva mezurunuo de longo, egala proksimume al duono de metro.
la sankta naŭopo — Naŭ ĉefaj dioj de Egiptujo.
nian malpli aĝan filon — nomojn de infanoj oni ne diris por eviti envulton.
konstruinto de la granda piramido — nomon de faraono estis malpermesite diri pro la sama kaŭzo.
neĝes-ojn kaj rome-ojn — neĝes — «malgranda», nomo de libera loĝanto de Egiptujo; rome — egipto.
la Verda maro — tiel nomis la egiptoj Mediteraneon.
gruon — gruoj kaj antilopoj estis hejmigitaj kaj bredataj en Antikva Egiptujo.
Punt — legenda lando, riĉa je oro kaj aromaĵoj, laŭ imagoj de egiptoj, situanta ĉe la fontoj de Nilo, en la Lando de Spiritoj — Ta-Nuter. Poste, kiam egiptoj komencis ŝipvojaĝi malproksime suden, la landoj, malkovritaj de ili sur la orienta bordo de Afriko, sude de Somalio, ricevis la nomon Punt.
kampoj de Ialu — en imagoj de egiptoj pri postmorta mondo ili estis respektivaj al nia paradizo.
kvin sezonoj — proksimume jaro kaj duono. Egiptoj dividis la jaron je tri sezonoj.
Ĥnumo — unu el la ĉefaj dioj, montrata kun ŝafa kapo.
majstrestro — titolo de ĉefpastro.
majstro de velo — ŝipisto, reganta la solan velon de la egipta ŝipo.
ne konantaj aĵojn — egipta termino, signifinta malriĉulojn.
la Lazuraj Akvoj — la Ruĝa Maro.
Ĝedefra — faraono de la IV dinastio de la Malnova Regno (2877–2869 jj. antaŭ nia erao [laŭ modernaj fontoj, 2566–2558 — trad.]).
pŝento — duobla krono de egipta reĝo.
ĉiujn kvar nomojn de la reĝo — faraono, krom la propra nomo, havis ankoraŭ kelkajn tiel nomatajn tronajn nomojn.
«sankta altaĵo» — en la antikva egipta «perema»; de tio devenas «piramido».
Ĝoser — elstara faraono de la III dinastio (2980 j. antaŭ nia erao [laŭ modernaj fontoj, 2668–2649 — trad.]).
Ĥufu — alie Ĥeopso — faraono de la IV dinastio (2900 j. antaŭ nia erao [laŭ modernaj fontoj, 2589–2566 — trad.]), la konstruinto de la plej granda piramido.
Ĥaseĥemvej — la lasta faraono de la II dinastio, la patro de Ĝoser.
Snofru — faraono-konkeranto, la lasta en la III dinastio (2980–2900 antaŭ nia erao [laŭ modernaj fontoj, 2613–2589 — trad.]).
la lando Kuŝ — parto de Nubio, sude de Egiptujo, pli alte laŭ Nilo.
la granda klarvidulo — la titolo de la ĉefpastro de Rao.
vivo, sano, forto — nepra aldonaĵo al ĉia mencio de faraono.
Nazulo — familiara nomo de la dio Toto, montrata kun la kapo de ibiso.
La dekunua… Ĝia skribisto estas Toto mem — Aŭtentika teksto.
Rao eniras — Rao estis la nomo de la dio de la suno; en la Malnova Regno ĝi estis la supera dio. Rao eniras (subkomprenate — en la okcidentajn landojn) — la suno subiras.
la tempo de rikolto — la tempo de rikolto, la tempo de inundo, la tempo de semado — tri sezonoj de egiptoj.
Mi iĝis laca… — Aŭtentika teksto.
kornoj — En sudaj landoj la luna serpo situas horizontale.
la falko Horuso — Horuso estis supera antikva dio, montrata kiel falko. Tio devenis de genta totemo de antikvaj reĝoj.
Maat — «vidanta», la diino de la vero.
Ĥapi — tiel egiptoj nomis Nilon.
— Aŭtentika surskribo en traduko de akademiano B. A. Turajev.
rivero de diafane blua akvo — Blua Nilo.
multenombra popolo — La ŝumero-babilona kulturo en Mezopotamio.
urboj kun majestaj konstruaĵoj — La kreta kulturo sur la insulo Kreto.
Narmer — Narmer, aŭ Menes, alie Aha (3400 j. antaŭ nia erao [laŭ modernaj fontoj, ĉirkaŭ 3100 — trad.]) — la unua faraono, unuiginta sub sia regado ambaŭ landojn — Supran kaj Malsupran Egiptujojn. Oni opinias lin la fondinto de dinastioj de faraonoj.
Iaa — lando malantaŭ la Ruĝa maro, parto de la Sinaja duoninsulo.
la lagoj de Serpento — lagoj en Sueza terkolo.
Vavat kaj Iertet — partoj de la nuna Nubio en la parto de la Nila valo inter Asuano kaj Kartumo.
Suu — nun Kosseir en la Ruĝa maro.
Kaj brakumos vi infanojn viajn… — ordinara egipta formulo de bonstato.
Sanktaj birdoj de Toto — ibisoj.
ambaŭ landoj — Komenca disa ekzisto de Supra kaj Malsupra Egiptujoj tre longe estis spegulata en ŝtataj nomoj.
antilopoj-oriksoj — Antilopoj, gruoj, hienoj estis hejmigataj en Antikva Egiptujo.
rebato al malbono — Rebato al malbono, rebato al krokodilo — ritaj preĝoj.
Ŝmun — la urbo de ok dioj — La nuna Eŝmun.
en la landon Nub — Nub en la antikva egipta signifas «oro», la nuna Nubio.
Ptaho — unu el la ok ĉefaj dioj de Egiptujo.
Ĥu — en la antikva egipta: sfinkso.
Jen, atingis ni la patrujon… — traduko de aŭtentika teksto.
Nejto — diino de la ĉielo, saĝo kaj amo en Malsupra Egiptujo.
Maasen pet… — aŭtentika teksto.
plataj aĉaj fiŝoj — vostpikilaj rajoj.
similaj al galantino animaloj — meduzoj de diversaj specioj.
— Estas priskribitaj koralaj rifoj de la Ruĝa maro. Estas menciitaj diversaj koraloj: madreporoj, mileporoj, turbinarioj de diversaj specioj.
Flavaj kaj helverdaj vivaj floroj — aktinioj, aŭ maranemonoj.
venenaj fiŝoj — angiloformaj rabaj fiŝoj — murenoj.
gigantaj fiŝoj kun akra nazo kaj fenda buŝo — ŝarkoj.
obtuza ruĝa kabo — la kabo Ras-Ĥamra (vd. maristan gvidlibron de la Ruĝa maro).
subtilega blanka sablo — korala sablo.
Similaj al diafanaj rubandoj, kombiloj, ombreloj — salpoj, ktenoforoj, meduzoj.
brilantaj insuletoj — gigantaj tropikaj meduzoj ĝis 11 metroj diametre.
mallarĝaj strioj de sanga koloro — amasiĝoj de mikroskopaj algoj, ĝuste pro kiuj la Ruĝa maro ricevis sian nomon.
hundaj ŝuoj — antikv-egipta nomo de dornaj arbustoj.
monteto de mirinde ronda formo — ĉe la kabo Theraŭba (vd. maristan gvidlibron de la Ruĝa maro).
arboj kun neordinaraj, elstarantaj en la aeron radikoj — manglaro.
majestaj akrepintaj montoj — montoj de Abisenujo.
Apop — la enkorpiĝo de tempesto, obskuro kaj teruro en la egipta panteono.
nigrajn fiŝojn de nekredebla grandeco — t.e. balenojn.
la maro mallarĝiĝis ĝis kvindek mil ulnoj — la markolo Bab el Mandeb.
grandega, vasta golfo — la Adena golfo, kie estas multe pli malvarme, ol en la Ruĝa maro.
post la Pordego de la Sudo — t.e. post la suda limo de Egiptujo.
post la poŭpon de la lasta ŝipo — La ŝipoj pasis la orientan finon de la Somalia duoninsulo — la kabon Gvardafuj.
la morna Seto mem — Seto, aŭ Seth — la dio de la subtera regno, la estro de malhelaj fortoj.
Saĥmeto — la diino de milito, malsato kaj malsanoj en aspekto de leonino.
«simila al homo…» — Aŭtentika teksto.
flamingoj — Flamingo — marĉa birdo de bela roza koloro, kun longa kolo, longaj kruroj kaj granda, krute malsupren fleksita beko.
grandega dolĉakva maro — la lago Viktorio.
giganta monto — la monto Kilimanĝaro.
arboj kun pingloj anstataŭ folioj — arbo vidringtonio.
Tiu lumo — amasiĝoj de atmosfera elektro, oftaj sur altebenaĵoj de Afriko.
granda rivero — Zambezo.
vastaĵoj de stepoj kun bluaj herboj — Stepoj de Suda Afriko.
ringoj — monunuo.
Muu — rita danco dum sepulto.
malantaŭe — tio estas norde, antaŭe — sude. Tiel signis la antikvaj egiptoj la du ĉefajn direktojn.
«Justa estas tiu, kiu estas riĉa, …» — Aŭtentika teksto.
ĝamu-oj — volontulaj militistoj el nobela junularo kaj riĉuloj.
La ribelanto el la Delto estas en la mano de la dio — Aŭtentika teksto.
Pasas vivo de la ribelanto sur la tero… batas la dio pekojn liajn… — Aŭtentika teksto.
Nevo — rivero en Leningrado/Sankt-Peterburgo (rim. de la tradukinto).
gigantoj el polurita granito — atlantoj en portiko de Ermitejo (nun fama arta muzeo) (rim. de la tradukinto).
berilo — mineralo el grupo de alumini-siliciatoj kun malmoleco 7.5–8. Ĝiaj specoj, diafanaj kaj havantaj verdan koloron, nomiĝas smeraldoj kaj estas multekostaj juvelŝtonoj. Bluaj specoj nomiĝas akvamarinoj, rozkoloraj — vorobjevitoj.
intajlo — eta bildo, eltranĉita sur ŝtono. La priskribita intajlo ekzistas nek en Ermitejo, nek en aliaj muzeoj.
sabrodenta tigro — Sabrodentaj tigroj — elmortinta grupo de grandaj felisedoj. Ili vivis en la fino de la terciaro kaj en la kvaternaro (antaŭ de 6 milionoj ĝis 300 mil jaroj). Distingiĝis per longaj (ĝis 0.3 m) kojnodentoj de la supra makzelo kaj per ligita kun ties grandeco kapablo tre larĝe malfermi la faŭkon. Probable, ili ĉasadis plej grandajn herbomanĝantojn.
Ekumeno — loĝata tero; laŭ konceptoj de antikvaj helenoj, ĉirkaŭita de ringo de dezerta, neloĝata firmaĵo, ĉirkaŭfluata de la oceano.
Eniado — la suda angulo de Akarnanio, la lando sur la sud-okcidenta fino de Norda Helenujo. Temas pri Antikva Helenujo antaŭ ĝia unuiĝo kaj disfloro.
Hiperiono — Hiperiono, poste Febo — dio de suno ĉe helenoj.
aedoj — popolaj kantistoj en antikvaj tempoj de Helenujo. Poste ili komencis nomiĝi rapsodoj.
la Nokta Ĉaro — la Granda Ursino.
fratrio — unuiĝo de kelkaj gentoj. El fratrioj konsistis tribo en antikvaj tempoj, kiam ankoraŭ forta estis genta socia vivordo.
Elido — regiono en la nord-okcidenta parto de la Peloponeza duoninsulo.
himatio — supera vesto de helenaj virinoj: rektangula peco de ŝtofo en aspekto de ŝalo. Oni surĵetadis ĝin trans la ŝultron, dum malbona vetero surmetadis ankaŭ sur la kapon.
ĥitono — longa vesto sen manikoj el maldika ŝtofo. Hejma vesto de helenaj virinoj.
la antikvaj orientaj urboj — Pandiono subkomprenas la orientan parton de Helenujo, kie en antaŭhelena tempo, en la dua duono de la II jarmilo antaŭ nia erao (1600–1200 jj.), estis disfloro de tiel nomata mikena kulturo, anstataŭinta la kretan.
Mikeno, Tirinto kaj Orĥomeno — kulturaj centroj de la mikena epoko.
stadioj — mezurunuo de distanco, proksimume egala al 180 metroj.
la urbo de maraj reĝoj — urbo Knoso, la centro de la Egea (kreta) kulturo.
tuŝis la barbon — gesto de peto en Antikva Helenujo.
Aegyptos — helena nomo de Antikva Egiptujo; ĝi devenis de misformita egipta Ĥet-Ka-Pta (Palaco de Spirito de Ptaho) — alia nomo de la urbo de Blanka Muro (Memfiso).
temeno — bieno de granda tribestro.
ne timante monpunon kaj venĝon — Murdinto estis sange venĝata fare de parencoj, sed povis pagi monpunon laŭ interkonsento kaj per tio liberiĝi de persekuto.
la markolo — estas subkomprenata la Korinta golfo.
Argolido — regiono de la orienta parto de Grekujo.
Tezeo — heroo de helenaj mitoj, vojaĝinta al Kreto kaj tie venkinta en subteraĵoj de labirinto monstron Minotaŭron. Ĉiujare la plej belaj gejunuloj estis oferataj al la monstro. Tezeo liberigis la gepatran Atikon de la sanga tributo al la reĝo de Kreto.
Hekato — (malproksime batanta) — diino de luno kaj sorĉo ĉe helenoj.
Kario — lando sur bordo de la okcidenta fino de Malgrand-Azio.
mezuris sian ombron — Per mezurado de la ombro oni determinadis tempon en Antikva Helenujo.
la antikva haveno — tiel nomata «ardeza urbo», kies antikva nomo restis nekonata.
Tiro — antikva ĉefurbo de Fenicujo, sude de la moderna Bejruto, en la sudo de la nuna Sirio.
la Pordego de Nebuloj — Ĝibraltara markolo.
Nebula maro — Atlantika oceano.
Sur la alia flanko de la ŝipo staris la direktilisto — Sur ŝipoj de antikvuloj estis du direktaj remiloj po unu ĉe ĉiu flanko de la poŭpo.
afros — ŝaŭmo en la helena.
la Granda Verda maro — tiel nomis egiptoj Mediteraneon.
turuŝa — etrusko.
kefti — «Kefti», aŭ «keftiu» en la egipta signifas «malantaŭe»; tio estis la nomo de Kreto kaj de la popolo, loĝinta sur ĝi.
ĥanebu — nordanoj.
alta ruĝ-blanka kapvesto — la faraona krono estis duopa, de ruĝa kaj blanka koloroj — kiel signo de potenco super «ambaŭ landoj» — Supra kaj Malsupra Egiptujoj. La ruĝa krono estis de Malsupra Egiptujo, la blanka — de la Supra.
ovala kadro — Per ovala kadro oni ĉirkaŭigadis hieroglifojn, konsistigantajn la nomon de faraono.
stelfiguro Sago — Pafisto.
Kavi — en la angla traduko de tiu ĉi verko estis uzita formo «Cavius», sed ĝi ŝajnas al mi latinigita formo, kaj en la tempo, priskribata en la verko (antaŭ fondo de Romo), Latino ankoraŭ ne estis grava lingvo, tial mi decidis konservi fonetikan formon, kiel en la rusa (rim. de la tradukinto).
ekueŝa — komuna nomo de popoloj de la Egea maro.
la ĝardenoj de Amono — templo en Karnako, apud la moderna Luksoro.
leonoj kun homaj kapoj — sfinksoj.
Ĥatŝepsut — reĝino de la XVIII dinastio (1500–1475 jj. antaŭ nia erao).
Zeŝer-Zeŝeru — la fama templo de Ĥatŝepsut en Dejr-el-Baĥri.
antikva templo… — la templo de Mentuhotepo — faraono de la Meza Regno (Mentuhotepo IV, faraono de la XI dinastio, ĉirkaŭ 2050 j. a.n.e.)
detruadon de la templo — Precipe oni detruadis templojn de la Meza Regno (2160–1580 jj. a.n.e.) pro abundo en ili de bone prilaborita ŝtono.
la Antikva Regno — de la III-a ĝis la VIII-a dinastio (2980–2445 jj. a.n.e.).
la Nova Regno — la XVIII-a, XIX-a kaj XX-a dinastioj (1580–1205 jj. a.n.e.).
Aĥetaton — (nun Tel-el-Amarna) — la ĉefurbo de faraono Aĥnaton.
la faraono-renegato — faraono Aĥnaton (Amenhotepo IV, 1375–1358 jj. a.n.e.), peninta enkonduki en Egiptujo novan religion kun unueca dio — la suna disko Aton.
Ka — laŭ egipta kredo, la racihava animo.
Ba — la korpa animo, fantomo de la korpo.
nigra bronzo — speciale malmola alojo de kupro kun rara metalo. Antikvaj metalurgoj scipovis per aldono al bronzo de zinko, kadmio kaj aliaj metaloj ricevi alojojn de alta malmoleco.
aatu — ribelantoj.
la Pordego de la Sudo — urboj Neb kaj Sevene (nun Sieno kaj Asuano) sur insuloj Elefantino kaj File.
Ĥirĥuf — estro de la provinco Neb, vojaĝinto en profundon de Afriko dum la VI-a dinastio (2625–2475 jj. a.n.e.).
En la oka jaro… — Aŭtentika surskribo en traduko de Goleniŝĉev.
Menĥeperra — la trona nomo de Tutmos III, faraono-konkeranto, granda ŝtata aganto (1501–1447 jj. a.n.e.).
la lando Vavat — parto de la nuntempa Nubio, peco de la valo de Nilo inter la modernaj Asuano kaj Ĥartumo.
bestoj de Seto — okapio, siaspeca ĝirafsimila animalo el antikva grupo, praa por ĝirafoj. Nun ĝi restis nur en profundaj arbaroj de Kongo; antaŭe ĝi loĝis en tuta Afriko kaj estis multa en la delto de Nilo. Antikvaj egiptoj prenis de ĝi aspekton de sia minaca dio Seto.
terajn porkojn — egipte «ta-riri» (orikteropo), siaspeca fosanta afrika mamulo.
Usermar-Sotepenra — la trona nomo de Ramseso II (1229–1225 jj. a.n.e.), granda konkeranto.
batalis kontraŭ malamikoj de Ta-Kem — hejmigitaj leonoj partoprenis batalojn de Ramseso II kontraŭ ĥetoj.
nefer-neferu — la plej bonan.
Maat — la vidanta diino de Vero.
Ĥet! — Estu!
pacaj negroj — tiel nomiĝis en Egiptujo negroj, servintaj en militistaro kaj polico.
lando Kuŝ — regiono de la Nila valo kaj Nubio, inter la dua kaj la kvina kaskadoj, inkludinta antikvajn landojn Iam kaj Karoj. La lando Iertet situis pli malalte laŭ la fluo de la dua kaskado, la lando Vavat — inter la Pordego de la Sudo kaj la lando Iertet.
kaverna templo — la kaverna templo de Ramseso II en Ibsambul.
la faraono — obeiginto de la lando Nub — Sensuert III, la legenda Sezostris (1887–1849 jj. a.n.e.), faraono de la XII dinastio (2000–1788 jj. a.n.e.), famiĝinta per grandegaj konstruaj laboroj.
la rivero de Aromoj — Atbara, la dekstra alfluanto de Nilo.
arboj kun ombrelaj foliaroj — ombrelformaj akacioj, kaj ankaŭ ombrelaj formoj de mimozoj.
arboj kun nealta trunko de monstra dikeco — baobabo, specifa arbo de afrikaj savanoj.
orikso — granda antilopo, hejmigita en Antikva Egiptujo.
helaj rinoceroj — la blanka rinocero estis en antikvaj tempoj multe pli multenombra en la nordo de Sudano.
la Suda Korno — la antikva nomo de la Gvinea golfo.
hel-ruĝa tero — laterito, ruĝa fereca grundo, kreiĝanta en sudaj landoj ĉe erozio de elsputitaj vulkanaj masoj.
faskoj da akraj kaj mallarĝaj glavoj — sanseviero, originala vegetaĵo de sekaj lateritaj stepoj.
dancantajn sur la malantaŭaj piedoj sub arboj — antilopo de Waller, aŭ ĝirafa litokranio, kun longa kolo, ekstaranta sur la malantaŭajn piedojn, por atingi foliojn de arboj.
herbo, kies tuberoj eligadis milionojn da etaj dornoj — dornaj tuberoj de herbo askanito.
grandegaj bovoj — afrikaj bubaloj.
kies branĉoj, kiel multo da dismetitaj manoj, morne tiriĝis al la ĉielo — kandelabra eŭforbio el familio eŭforbiacoj, ekstere simila al kakto (karakteriza vegetaĵo de afrika dezerto).
La branĉoj de la arbo iom post iom mallongiĝas al la pinto, tiel, ke ĝi ŝajnas akrigita supre — arbo el familio de sterkuliacoj, donanta kolanuksojn, nun konata en la tuta mondo kiel bonega toniko.
vegetaĵo, kultivata ĉi tie — afrika milio kun tuberoj, kovritaj per multegaj etaj nigraj grajnoj.
iu bonodora vegetaĵo — eleleŝo, aroma vegetaĵo de Sudano, parenca al nia estragono.
nealta arbo kun centoj da ruĝaj floroj inter la folioj — tulipa arbo el familio magnoliacoj.
kruda herbo kun grandaj brunaj spikoj — elefanta herbo, grandega poaco, ĝis 6 metrojn alta.
malpeza kaj pora kano — ambago, tre malpeza kaj dika kano, ĝis 7 metrojn alta.
grandaj longkruraj rozkoloraj birdoj — fenikopteroj.
du — temas pri Baĥr-el-Arab kaj Baĥr-el-Gazal, antikve pli multakvaj, ol nun.
hundokapaj simioj — pavianoj.
La dekstra — la dekstra rivero nun nomiĝas Ŝari.
La maldekstra — la maldekstra rivero nun nomiĝas Ubangi — la ĉefa alfluanto de Kongo.
po dek ulnojn longaj — lobelioj.
Grandega porko — verukapro.
filikoj je kvar homaj altoj — arbosimilaj filikoj Cyathea kaj Todea, altaj ĝis 10 metrojn.
nigraŝelaj — arboj de diversaj specoj: ebono, fera arbo, fikuso, flava arbo, kaj multaj aliaj.
arbon kun ruĝa ŝelo kaj grandaj folioj — arbo haja, kun mola ligno.
faritaj el elefantaj dentegoj — barilojn el elefantaj dentegoj oni renkontadis ĉe fontoj de Nilo ĉe ŝilukoj ankoraŭ meze de la XIX-a jarcento.
dolĉakvaj maroj — ĉeno de Grandaj lagoj de Orienta Afriko.
du gigantaj, blindige blankaj montoj — la Kenja monto kaj Kilimanĝaro — du la plej altaj pintoj de Afriko kun eternaj neĝoj kaj glaciejoj.
flosantaj vilaĝoj — vilaĝoj, konstruitaj sur grandaj flosoj, renkonteblas ankaŭ nun sur la Grandaj lagoj.
granda rivero — Zambezo kun ties fama akvofalo Viktorio.
stepo de bluaj herboj — sudafrika stepo. Suda Afriko distingiĝas per speciala vegetaĵaro, en kiu dominas blu-griza, blueta kaj verd-blua koloro.
brulas sub la suno, kiel milionoj da speguloj — arboj kun spegule brilantaj folioj estas karakterizaj por arbaroj de Suda Afriko.
malbelegaj arbustoj kaj malaltaj arboj — diversaj specioj de alooj el familio liliacoj, ankaŭ de drakarboj.
popoloj kun griza hela haŭto — La popoloj de hotentota tipo en antikvaj tempoj estis disvastiĝintaj multe pli, ol nun. Ekzistas kaŭzoj pensi pri ilia parenceco kun antikvaj egiptoj.
ĉiu ŝtono … restante samtempe malvarma, diafana kaj pura — diamanto.
tuta mondo da ludo de intensaj koloroj de malviva naturo — regiono de fortaj lateritaj tavoloj de Okcidenta Afriko.
Tiu ŝelo redonas forton al maljunuloj, gajigas prematojn, vigligas malfortiĝintojn — ŝelo de arbo johimbo, el familio rubiacoj, al kiuj apartenas ankaŭ kinkono kaj kafarbo.
malaltajn palmojn kun fruktoj, plenaj de oleo — oleopalmoj.
grandegajn herbecajn vegetaĵojn kun gigantaj folioj, ventumile disirantaj el faskoj de molaj tigoj — bananujoj.
vigligantajn foliojn — folioj de sterkuliacoj aŭ de tabako kaj aliaj vegetaĵoj, enhavantaj ekscitantajn substancojn.
Haritoj — Haritoj, poste Gracioj — diinoj de virina ĉarmo kaj belo ĉe helenoj. Da Haritoj estis tri.
nigran lignon — nigran lignon donas diversaj specoj de afrikaj arboj, precipe el familio ebonacoj; ankaŭ dalbergio el familio fabacoj.
la insulo Nakso — la plej granda insulo en la grupo de Cikladoj, sude de la Egea maro.
du nebulaj stelaj nuboj — la Magelanaj nuboj, la Granda kaj la Malgranda, — grandaj stelamasoj kaj nebulozoj en la ĉielo de la suda hemisfero.
kvazaŭ peco da karbo ŝirmis en tiu ĉi loko ĉiujn stelojn — Karbosako, nigra amaso da maldiafana substanco en la ĉielo de la suda hemisfero.
Ĉiuj branĉoj de tiuj arboj estis vestitaj per lanugaj rubandoj de intense ruĝaj floroj — kombreto.
Hadeso — subtera regno en la kredo de helenoj, kien trafas animoj de forpasintoj post la morto.
la granda Libia golfo — golfo Granda Sirto sur la norda bordo de Afriko, okcidente de Egiptujo.