Вершы для дзяцей

— Ах ты мурзачка неслухмяная!

Рукі брудныя, локці з плямамі!

А пазногці чыста

Як у трубачыста!

— Я на сонейку ляжала,

Рукі дагары трымала,

Вось яны і загарэлі.

— Ах ты мурзачка неслухмяная!

Шчокі брудныя, носік з плямамі!

Вушы — проста гора,

Быццам у шахцёра!

— Я на сонейку ляжала,

Тварык дагары трымала,

Вось ён і загарэў.

— Ах ты мурзачка неслухмяная!

Ногі брудныя, пяткі з плямамі!

Быццам не ў дзіцяці,

А у парасяці!

— Я на сонейку ляжала,

Пяткі дагары трымала,

Вось яны і загарэлі.

— Вой, а мы не верым,

Можа нахлусіла?

Бруд увесь адмыем,

Дзе там наша мыла?

Як убачыла вяхотку,

Выдзіралася, як котка:

— Ды няма тут бруду,

Пальцы мыць не буду!

Не будуць рукі белыя,

Бо рукі загарэлыя!

А рукі ўзялі ды адмыліся!

Тупала нагамі:

— Не сябрую з вамі!

Вой, мой носік мілы,

Ён не любіць мыла!

Не будзе тварык белы,

Бо тварык загарэлы!

А тварык узяў ды адмыўся!

Тата губкай пяткі цёр —

Плакала, як той бабёр:

— Вой, не казычыце,

Шчоткі прыбярыце!

Не будуць пяткі белыя,

Бо пяткі загарэлыя!

А пяткі ўзялі ды адмыліся!

— Вось цяпер ты белая,

Зусім не загарэлая.

Гэта ўсё быў бруд.