poseda pro- nomo (§11.2)

prefikso (§38.1)

priskribo (§3.3)

pronomeca vorteto (§15)

Vorteto, kiu same kiel persona pronomo anstataŭas tutan O-vortan frazparton, ekz. ambaŭ, tiu, nenio. Tradicie nomata "pronomo".

Iu el la O-vortecaj vortetoj: mi, vi, li, ŝi, ĝi, ni, ili, oni kaj si (kaj ci). La baza formo de pronomo nomiĝas pli precize persona pronomo. Tradicie oni parolas pri "personpronomo" aŭ "personalo". Se oni aldonas A- finaĵon al pronomo, ĝi fariĝas poseda pronomo: mia, via, lia, ŝia, ĝia, nia, ilia, onia kaj sia (kaj cia). Tradi- cie oni parolas ankaŭ pri "posedpronomo" aŭ "posesivo". Tradicie la vorto "pronomo" inkluzivas ankaŭ multajn aliajn vortetojn, kiuj en PMEG nomiĝas pronomecaj vortetoj, O-vortecaj vortetoj kaj A- vortecaj vortetoj.

Lingva elemento, kiu bezonas finaĵon por fariĝi vorto. Vidu ĉe "vorteto".

AS-formo, IS-formo aŭ OS-formo de verbo. La reala modo montras, ke la ago aŭ stato estas reala, ne nur imagata aŭ volata. Tradicie nomata "indikativo".

Vidu ĉe "objekto".

Rerakontado de ies penso, diro, opinio, decido, de- mando, rimarko k.s., per (pli-malpli) laŭvorta citaĵo. Vidu ĉe "nerekta parolo".

Vidu ĉe "priskribo".

Kl-vorto, kiu enkondukas rilatan (nedemandan) sub- frazon. Tradicie iuj el ili nomiĝas "rilativo", "rilativa pronomo" aŭ "rilatpronomo".

Subfrazo, kiun enkondukas rilata (nedemanda) KI- vorto. Tradicie iuj el ili estas nomataj "rilativa sub- propozicio".

La finaĵo N. Tradicie nomata "akuzativo". Vidu ĉe "rolmontrilo".

Vorteto aŭ finaĵo, kiu montras la rolon de frazparto en la frazo. Mankas tradicia esprimo. Tia vorteto nomiĝas rolvorteto. La finaĵo N estas rolfinaĵo.

E-vorto kaj rolmontrilo, kiuj rolas kune kvazaŭ unu rolmontrilo, ekz. dekstre de, konforme al, kompare kun, koncerne ...N. Tradicie nomata "prepoziciaĵo".

pronomo (§11)

radiko (§3.1)

reala modo (§26.2)

rekta objekto (§12.2.2)

rekta parolo (§33.8)

rekta priskribo (§3.3)

rilata KI-vorto (§33.4)

rilata subfrazo (§33.4)

rolfinaĵo (§12)

rolmontrilo

(§12)

rolvortaĵo (§12.3.7)

rolvorteto (§12.3)

Vorteto, kiu montras la frazrolon de la posta frazparto. Tradicie nomata "prepozicio", ekz. sur, en, ekster, per, pro, je, krom, tra, anstataŭ. Vidu ĉe "rolmontrilo".

Verbo, kiu ne povas havi objekton. Tradicie nomata "netransitiva verbo". Vidu ĉe "objekta verbo".

Verbo, kiu ne bezonas subjekton. Tradicia esprimo por "sensubjekta verbo" ne ekzistas. Vidu ĉe "subjekta verbo".

Frazo, kiu rolas kiel frazparto de alia frazo. Tradicie nomata "subpropozicio". Vidu ĉe "ĉeffrazo".

Verbo, kiu devas havi subjekton. Tradicia esprimo por "subjekta verbo" ne ekzistas. Vidu ĉe "sensubjekta verbo".

Frazrolo, kiu (en aktiva frazo) montras tion, kio faras la agon de la ĉefverbo.

Vidu ĉe "afikso".

Radikparto, kiu ŝajnas esti afikso, kvankam ĝi tute ne estas. Se temas pri io, kio estis vera afikso en la origina lingvo, oni parolas pri eksafikso. Tradicie eksafikso nomiĝas "pseŭdoafikso".

Iu el tiuj 45 vortetoj, kiuj komenciĝas per ki-, ti-, i-, ĉi- neni-. Tradicie nomata ankaŭ korelativa vorto.

Unu afero. Tradicie nomata "singularo". Vidu ĉe "multe-nombro".

Vorto kun iu el la finaĵoj I, AS, IS, OS, U kaj US. Vidu ĉe "ĉefverbo".

Vidu ĉe "nombrovorto".

Iu el la literoj aŭ sonoj A, E, I, O kaj U. Ĉiuj aliaj lit- eroj kaj sonoj en Esperanto estas konsonantoj . Vidu ĉe "duonvokalo".

U-formo de verbo. Ĝi montras, ke la ago aŭ stato ne estas reala, sed nur volata. Ankaŭ nomata U-modoU-verbo. Tradicie nomata "volitivo" aŭ "imperativo".

Lingva elemento, kiu povas roli kiel vorto sen bezono de finaĵo. PAG parolas pri "solstariva lingvo- elemento". Vidu ĉe "radiko".

senobjekta verbo (§30.2)

sensubjekta verbo (§30.1)

subfrazo (§33)

subjekta verbo (§30.2)

subjekto (§12.1.1)

sufikso (§38.1)

ŝajnafikso (§37.6)

tabelvorto (§13)

unu-nombro

(§8)

verbo (§26)

vicorda

nombrovorto

(§23.4)

vokalo (§2.1)

vola modo (§26.3)

vorteto (§3.1)

vortklasa finaĵo (§3.1)

Vidu ĉe "finaĵo".

Tradiciaj gramatikaj vortoj

Jen listo de tradiciaj gramatikaj vortoj kun la plej proksimaj PMEG-aj esprimoj. La tradiciaj vortoj estas pli-malpli laŭ la sistemo de PAG. Rimarku, ke al unu PAG-a vorto povas respondi pli ol unu PMEG-a esprimo, kaj inverse. La liston oni do uzu tre singarde. Tio, kio estas egala en PAG kaj en PMEG, ne enestas en la listo. Mankas en la listo ankaŭ multaj PAG-aj vortoj, por kiuj PMEG ne uzas ian specialan gramatikan esprimon. Rimarku, ke aliaj gramatikistoj uzas aliajn sistemojn, kiuj plej ofte estas sufiĉe similaj al tiu de PAG, sed kiuj povas diferenci en detaloj.


ablativa adjekto ^ de-komple- mento, el-komplemento

adjektiva radiko ^ eca radiko adjektivo ^ A-vorto adjekto ^ komplemento adverbo ^ E-vorto, E-vorteca vort-

eto (E-eca vorteto) afrikato ^ ekfrota konsonanto agento ^ aganto (en pasiva frazo) akuzativa objekto ^ objekto akuzativo ^ N-finaĵo apozicio ^ apudmeto bilabialo ^ lipa konsonanto ĉefpropozicio ^ ĉeffrazo dativa objekto, dativo ^ al-

komplemento dentalo ^ denta konsonanto epiteto ^ rekta priskribo finitivo ^ ĉefverbo frikativo ^ frota konsonanto futuro ^ venonta tempo gerundio ^ participo kun E-finaĵo gingivalo ^ gingiva konsonanto imperativo ^ vola modo, U-modo,

U-verbo indikativo ^ reala modo infinitivo ^ neŭtrala modo, I-

modo, I-verbo interjekcio ^ ekkria vorteto interogativo ^ demanda vorteto kerno-vorto ^ ĉefvorto kondicionalo ^ imaga modo,

modo, US-verbo konjunkcio ^ kunliga vorteto korelativa vorto ^ tabelvorto labialo ^ lipa konsonanto laringalo ^ glota konsonanto likvido ^ duonbara konsonanto nazalo ^ naza konsonanto negacio ^ neado, nea vorto netransitiva verbo ^ senobjekta verbo

nominativa ^ sen rolmontrilo numeralo ^ nombra vorteto objekta predikativo ^ perverba

priskribo de objekto orda numeralo ^ vicorda nombro- vorto

personalo, personpronomo ^ pro-

nomo, persona pronomo plozivo ^ eksploda konsonanto pluralo ^ multe-nombro posedpronomo ^ poseda pronomo predikativo ^ perverba priskribo predikato ^ ĉefverbo prepoziciaĵo ^ rolvortaĵo prepozicio ^ rolvorteto prepozitivo ^ frazparto kun rol-

US-

vorteto preterito ^ pasinta tempo

prezenco ^ nun-tempo primitiva adverbo ^ E-vorteca

vorteto (E-eca vorteto) pronomo ^ (persona) pronomo, pronomeca vorteto, O-vorteca vorteto (O-eca vorteto), A-vort- eca vorteto (A-eca vorteto) prononco ^ elparolo propozicio ^ frazo pseŭdoafikso ^ eksafikso radikokaraktero ^ propra signifo

de radiko refleksiva pronomo ^ si, sia rilativo ^ rilata Kl-vorto singularo ^ unu-nombro solstariva lingvoelemento ^ vort- eto subjekta predikativo ^ perverba

priskribo de subjekto subjunkcio ^ frazenkondukilo subpropozicio ^ subfrazo

substantiva radiko ^ radiko nek aga, nek eca

substantivo ^ O-vorto

suplemento ^ rekta priskribo

tenso ^ tempo

transitiva verbo ^ objekta verbo velaro ^ vela konsonanto verba radiko ^ aga radiko vokativo ^ alvoko volitivo ^ vola modo, U-modo, U- verbo.

45. Pri la gramatikaj terminoj en PMEG

Kiam mi ekverkis tiun ĉi gramatikon, la precipa ideo estis, ke PMEG estu pli facile alirebla ol la Plena Analiza Gramatiko (PAG), kiun multaj trovas tre malfacila. Mi volis klarigi la gramatikon en kiom eble simpla maniero, tiel ke ne nur lingvistoj kaj gramatikistoj komprenu, sed ankaŭ ordinaraj lern- antoj. Sed mi tamen volis verki profundan kaj kiom eble kompletan grama- tikon.

Mi konstatis, ke tradiciaj gramatikaj terminoj kiel prepozicio, propozicio, adjektivo, adjekto, adverbo k.t.p. ofte estas misuzataj de nespecialistoj. La kompreno de tiaj gramatikaj fakvortoj tre varias. En iuj landoj oni zorge instruas pri gramatiko uzante gramatikajn fakesprimojn, sed en aliaj landoj oni faras tion multe malpli. Nuntempe en iuj landoj oni preskaŭ tute abolis instruadon de gramatiko, kaj kiam temas pri la gepatra lingvo, kaj kiam temas pri fremdaj lingvoj. Laŭ miaj spertoj multaj imagas, ke ili scias, kion tiaj terminoj signifas, kaj ili eĉ mem volonte uzas ilin. Sed tre ofte ili uzas la terminojn erare. Mi vidis instruilojn Esperantajn, en kiuj oni parolis pri adjektivoj, sed nomis ilin adjektoj. Mi aŭdis homojn paroli pri prepozicioj, kvankam ili vere celis subjunkciojn aŭ eĉ adverbojn. Mi aŭdis homojn babili pri adverboj, kiam ili celis komplementojn. Kaj tiel plu.

La klasika gramatika terminologio re estas nur malbone komprenata, ĝi estas ankaŭ mankohava per si mem. Ĝi baziĝas esence sur la gramatika sist- emo de Latino, kaj tial ĝi sufiĉe bone taŭgas por klarigi ĝuste tiun lingvon. Sed aliaj lingvoj havas aliajn strukturojn kaj aliajn gramatikajn kategoriojn. La strukturo de Esperanto havas gravan bazan distingon inter vortetoj kaj radikoj. Vortetoj povas uziĝi tiaj, kiaj ili estas en frazoj, dum radikoj bezonas vortklasajn finaĵojn por fariĝi efektivaj vortoj. Tiu distingo ne estas facile priskribebla per klasikaj gramatikaj esprimoj. PAG parolas pri el- ementoj solstarivaj kaj elementoj kompletigendaj aŭ finaĵbezonaj (§277). Sed pro tio, ke tiu distingo estas nekonata aŭ neesenca en klasika gramatiko, kaj eble ankaŭ pro tio, ke la elektitaj termmoj estas plurvortaj buŝplenaĵoj, la distingon oni ne aparte emfazas en PAG. Ĝi fakte aperas unue en la ĉapitro pri vortfarado fine de la libro. En la pli frua baza ĉapitro pri Vortospecoj kaj vortofunkcioj PAG ignoras tiun distingon, kvankam ĝi estas tute baza en nia lingvo. Laŭ mi necesas prezenti tiun fundamentan distingon frue en klarig- ado de la Esperanta gramatiko. Sed por fari tion oni bezonas facile uzeblajn terminojn. La terminojn, kiujn mi elektis, vortetoj kaj radikoj, oni devas lerni, ĉar iliaj signifoj estas konvenciaj. Sed la esprimoj mem estas bone uzeblaj kaj facile memoreblaj.

Unu ofta kritiko kontraŭ Esperanto estas, ke ni asertas, ke en Esperanto ĉiuj adverboj finiĝas per la finaĵo E. Lernantoj baldaŭ konstatas, ke tio ne estas prava, ĉar ekzistas primitivaj adverboj, kiuj tute ne havas vortklasan finaĵon: pli, hodiaŭ, tre k.a. Malpli multaj rimarkis, ke esence statas same pri adjektivoj. Ni havas adjektivojn kun A-finaĵo (ruĝa, granda, saĝa...), kaj ni havas primitivajn adjektivojn kiel tiu, ambaŭ, ties k.a. Sed kial oni do kritikas nur la primitivajn adverbojn? La klarigo estas, ke klasike oni ordin- are ne nomas la nacilingvajn respondaĵojn al niaj primitivaj adjektivoj per la termino adjektivo, dum oni ja nomas la nacilingvajn respondaĵojn al niaj pri- mitivaj adverboj per la vorto adverbo. Statas tute simile pri la substantivoj: Apud substantivoj kun O-finaĵo (tablo, homo, kuro...) ni havas substantiv- ecajn vortojn sen O-finaĵo: mi, iu, ambaŭ, ĉio k.a. Sed tiujn substantivecajn vortojn oni tute ne nomas substantivoj.

Noto: Tamen en kelkaj landoj oni kutimas uzi la terminon adjektivo por iuj primitivaj adjektivoj.

Tiel estas en Anglalingva gramatika tradicio, kie oni nomas ekz. la vorton that per la termino de-

monstrative adjective (montra adjektivo).

Laŭ mia opinio la supozata neregulaĵo de la Esperantaj adverboj estas iluzio kaŭzita de tio, ke oni insistas uzi klasikajn terminojn pri Esperanto ankaŭ kiam ili ne vere trafas. Se oni uzas klarigojn, kiuj baziĝas sur la distingo inter vortetoj kaj radikvortoj, la supozata neregulaĵo forvaporiĝas. La sist- emo de vortklasaj finaĵoj koncernas nur la radikvortojn, kaj sekve la manko de E-finaĵo ĉe iuj adverboj ne vere estas neregulaĵo (aŭ simila "neregulaĵo" ekzistas ankaŭ ĉe niaj substantivoj kaj niaj adjektivoj).

Kiam mi ekverkis PMEG-on, estis al mi dekomence klare, ke mi volas instrui kaj klarigi la lingvon Esperanto kaj ties strukturon. Mi ne volis instrui ĝeneralan lingvosciencon, nek la gramatikon de Latino. Mi ankaŭ ne volis instrui gramatikajn terminojn. Tiajn mi tamen bezonis uzi, sed la terminaro estu rimedo en la instruado, ne instrucelo. Tial mi elektis uzi tiajn evidentajn terminojn kiel O-vorto (= substantivo), A-vorto (= adjektivo) kaj E-vorto (= adverbo). Oni atentu, ke la egalo-signoj estas iom mensogaj. Al miaj A- vortoj ne apartenas la primitivaj adjektivoj, kaj al miaj E-vortoj ne apartenas la primitivaj adverboj. Tiujn vortetojn mi anstataŭe decidis nomi A-vortecaj vortetoj kaj E-vortecaj vortetoj respektive. Eble tiuj terminoj estas iom longaj, sed ili almenaŭ klare esprimas tion, kion mi celis. Ili fakte montriĝas nelernendaj, ĉar ili estas pli-malpli memklarigaj. Kaj tio estas grava avantaĝo: Nur parto de mia novspeca terminaro estas vere lernenda. Multaj el miaj esprimoj kompreniĝas per si mem.

Aliflanke estas malavantaĝo de miaj pure Esperantaj terminoj, ke ili ne bone taŭgas, se oni volas priskribi aliajn lingvojn. Ne estas tre sencohave paroli pri O-vortoj, se oni parolas pri ekz. Anglaj aŭ Japanaj substantivoj, ĉar tiuj tute ne havas O-finaĵon. Oni do ĝuste komprenu mian celon: Mi ne volis for- igi la klasikajn terminojn. Mi nur volis uzi pli facilajn kaj pli laŭcelajn term- inojn en klarigado de Esperanto. Parolante pri aliaj lingvoj oni uzu aliajn terminojn, taŭgajn por la respektivaj lingvoj.

Post la gravaj vortospecoj O-vortoj, A-vortoj kaj E-vortoj sekvas la eĉ pli grava vortospeco verboj. Sed kiel do nomi tiun vortospecon en facila terminologio? Dum la O-vortoj, A-vortoj kaj E-vortoj havas po unu karak- terizan finaĵon, per kiu eblas ilin nomi, verboj havas jen I, jen AS, jen IS k.t.p. Tradicie oni rigardas la I-formojn de verboj kiel bazajn, sed la termino I-vorto ne estas oportuna kiel anstataŭaĵo de verbo. Unue ĝi estas mis- komprenebla tiel, ke ĝi celas nur verbojn kun I-finaĵo, kaj due la I-formo de verbo estas la malplej verbeca el ĉiuj verbaj formoj. Ĝi estas multrilate pli substantiveca ol verbeca. Krome I-vorto estas pli longa ol verbo, eĉ se nur je unu silabo.

Oni konsciu, ke anstataŭigado de la klasikaj terminoj ne estis celo por mi. Ĝi estis rimedo por faciligi la instruadon de la gramatiko. La klasika termino verbo estas ne nur plaĉe mallonga. Ĝi estas ankaŭ unu el tiuj klasikaj gramatikvortoj, kiujn homoj ĝenerale sufiĉe ĝuste komprenas. Dum multaj apenaŭ aŭ nur nebule scias, kio estas ekz. adjekto aŭ suplemento, ili ofte sufiĉe bone scias, kio estas verbo. Do, la vorton verbo mi simple povis re- teni. Per tio malfermiĝis la eblo uzi I-verbo anstataŭ infinitivo kaj AS-verbo anstataŭ prezenco k.t.p.

Mi renkontis pli ol unu fojon la miskomprenon, ke mi aparte celis anstataŭ- igi ĉiujn klasikajn terminojn. Iuj vere miris, ke kelkajn terminojn klasikajn mi lasis en PMEG. Kelkaj eĉ rigardis tion kiel iaspecan malsukceson de mia flanko. Sed kompleta anstataŭigado neniam estis mia celo.

Alia tereno, kie la klasika terminologio malhelpas prezenti klare la strukturon de Esperanto, estas la tereno de frazroloj kaj ties markado. Klasika terminologio konas kazojn, prepoziciojn kaj postpoziciojn. Tute strange ĝi uzas du malsamajn terminojn por prepozicioj kaj postpozicioj, kvankam temas esence pri unu sama vortklaso. Oni ne nomas adjektivojn antaŭstarajn kaj poststarajn per malsamaj terminoj, ekz. *prejektivoj* kaj *postjektivoj*. Iuj lingvoj havas nur "prejektivojn" (ekz. la Sveda) dum aliaj havas nur "postjektivojn" (ekz. la Persa), kaj ankoraŭ aliaj lingvoj havas ambaŭ (ekz. la Franca). Sed la pozicio de adjektivo ne estas esencaĵo. Ĉu adjektivo estas antaŭstara, ĉu poststara, temas pri la sama vortklaso, kaj tial oni logike uzas unu saman terminon. En moderna lingvoscienco ekzistas la termino adpozicio, kiu kovras kaj prepoziciojn kaj postpoziciojn. Ĝin oni tamen tre malmulte uzas. Sed ankaŭ tiu termino estas misgvida. Ĉiuj tri terminoj prepozicio, postpozicio kaj adpozicio nomas la koncernatan vort- kategorion surbaze de la ideo "pozicio". En Esperanto tio estas nur etimologie vera, sed tamen efikas misgvide. Ĝene ofte mi spertis, ke oni erare imagas, ke ekz. ankaŭ estas prepozicio, ĉar ĝi kutime staras en pozicio antaŭ tio, al kio ĝi rilatas.

Bona terminologio nomu tiun vortklason, kiu inkluzivas prepoziciojn kaj postpoziciojn, per termino, kiu baziĝas sur esenca trajto de tiaj vortoj. La lingva tasko de tiaj vortoj estas indikado de frazroloj. Tiun funkcion ili tamen dividas kun la kazoj. Prepozicioj, postpozicioj kaj kazoj esence plen- umas la saman taskon. Indas do nomi ilin en simila maniero. La klasika terminologio tamen donas al ni nenian rimedon por tio.

En PMEG mi elektis paroli ĝenerale pri rolmontriloj. Tiu kategorio enhavas la rolfinaĵon N (la solan kazan finaĵon en Esperanto) kaj ĉiujn rolvortetojn (prepoziciojn). Rolfinaĵo estas finaĵo, kiu montras frazrolojn, kaj rolvortetoj estas vortetoj, kiuj servas por indiki frazrolojn. La parenceco inter la finaĵo N kaj la rolvortetoj estas en Esperanto aparte frapa: Oni povas uzi jen N, jen al por la sama rolo: Mi helpis lin = Mi helpis al li; Ni vojaĝis al Parizo = Ni vojaĝis Parizon. Eblas uzi jen N, jen je por la sama signifo: Ĝi estas alta je cent metroj = Ĝi estas alta cent metrojn. Tial estas tre inde prezenti tiujn lingvoelementojn kiel parencajn en la terminologio. Sed por fari tion novaj gramatikaj esprimoj estas bezonataj.

Mi neniel imagas, ke mi perfekte sukcesis en mia novspeca terminologio. Kelkaj esprimoj, kiujn mi uzas en PMEG, estas sufiĉe longaj. Eble mi estus povinta elpensi pli mallongajn. Kaj certe eblas elpensi pli trafajn aŭ pli klarajn aŭ alimaniere pli bonajn terminojn. Sed mi almenaŭ provis.

Ĉu miaj faciligiloj eble estas malfaciligiloj por tiuj, kiuj jam scias la klasikan terminologion? Ili ja bezonas lerni novajn esprimojn por kompreni PMEG- on. Mi tamen pritaksas, ke ilia peno estas relative malgranda, kaj ke ĝin vaste kompensas la malpeno, kiun spertas tiuj, kiuj neniam bone lernis la klasikajn terminojn. Kaj eble tiuj, kiuj kapablas kompreni la klasikajn fak- vortojn, tamen pro la nova prezentomaniero en PMEG iafoje povas vidi iajn aferojn en nova lumo dank' al miaj terminoj.

Detala prezento de la PMEG-aj gramatikaj terminoj troviĝas en la ĉi-antaŭa gramatika vortareto (§44).

Al tiuj, kiuj preferas tradiciajn gramatikajn terminojn, mi povas rekomendi la verkon Wennergren, Detala Gramatiko de Esperanto, kiu esence estas mallongigita PMEG kun tradiciaj terminoj. Ĝi legeblas ankaŭ Interrete ĉe

.

Bertilo Wennergren

46. Literaturo

Akademiaj Studoj 1983. Redaktis Rŭdiger Eichholz. Esperanto press.

Bailieboro [Kanado], 1983 Akademiaj Studoj 1984. Redaktis Rŭdiger Eichholz. Esperanto press.

Bailieboro [Kanado], 1984 Akademiaj Studoj 1985. Redaktis Rŭdiger Eichholz. Esperanto press.

Bailieboro [Kanado], 1985 Akademiaj Studoj 1987. Redaktis Rŭdiger Eichholz. Esperanto press.

Bailieboro [Kanado], 1988 Akademiaj Studoj 1988-1990. Redaktis Rŭdiger Eichholz. Esperanto press.

Bailieboro [Kanado], 1990 Aktoj de la Akademio 1963-1967. (Oficiala Bulteno de la Akademio de Esperanto, 9). 2a eldono, Rotterdam [Nederlando], 2007. [enhavas inter- alie enketojn kaj decidojn pri la pasivaj participoj kaj pri la vortfarado] Aktoj de la Akademio II1968-1974. (Oficiala Bulteno de la Akademio de Esperanto, 10). 2a eldono, Rotterdam [Nederlando], 2007. [enhavas inter- alie la Okan Oficialan Aldonon al la Universala Vortaro, kaj la Bazan Radikaron Oficialan] Aktoj de la Akademio III1975-1991. (Oficiala Bulteno de la Akademio de Esperanto, 11). Redaktis Andre Albault (k.a.). Paris [Francujo], 1992. [enhavas interalie la Liston de Normaj Landnomoj] Albault, Andre: Naŭ Prelegoj pri la Fundamento. Iltis-Eldonejo,

Saarbrŭcken [Germanujo], 1990 Butler, Montagu C[hristie]: Esperanto-English Dictionary. Brita Esperanto-

Asocio, London [Britujo], 1967 Butler, M[ontagu] C[hristie]; Merrick, F.: Muzika Terminaro. Kun alfabeta indekso de David G. Hill. Muzika Esperanto-Ligo, Sofia [Bulgarujo], 1992 (represo)

Cherpillod, Andre: Leksikaj Vagadoj. La Blanchetiere, Courgenard [Franc- ujo], 2012

Cherpillod, Andre: Lingvaj Babilaĵoj. La Blanchetiere, Courgenard [Franc- ujo], 2005

Cherpillod, Andre: Nepivaj Vortoj. La aŭtoro, Courgenard [Francujo], 1988 Cherpillod, Andre: Vortkonsisto, vortfarado, vortanalizo, vortordo. Mem-

eldono, Courgenard [Francujo], 1996 De Hoog, H[endrik] A[rie]: Du Malsanoj en Esperanto. Kia-ismo. Tiom-

Kiom-ismo. Hallabrottet [Svedujo], 1954 De Hoog, H[endrik] A[rie]: La senpera verbigo de adjektivoj. Artur E. Iltis, Saarbrŭcken [Germanujo], 1978. Represo de la eldono "Den Haag 1955".

Desmet', Petro; Horvath, Jozefo: Bildvortaro. Flandra Esperanto-Ligo,

Antverpeno [Belgujo], 2012 Dr Esperanto [Zamenhof L. L.]: Mezdunarodnyj Jazyk. Predislovie i polnyj uĉebnik. Por Rusoj ["La Unua Libro"]. Kel'ter, Varsava [Rusujo], 1887. Represo en Ludovikologia dokumentaro I. Unuaj libroj. (Eble neniam kompletigotaj necesaj aldonoj al la pvz, kolekto 1). Eldonejo ludovikito, sen loko, 1991.

Dua Oficiala Aldono al Universala Vortaro. (Esperantista Dokumentaro, Kajero trideka). Raportis Th[eophile] Cart. Esperantista Centra Oficejo, Paris [Francujo], 1919 Esperanta Bildvortaro. Tradukita el la Germana de Rŭdiger Eichholz.

Esperanto Press, Bailieboro [Kanado], 1988 Fructicier, Paul: Kompleta Gramatiko kaj Vortfarado de Esperanto. Revizi- ita kaj kompletigita de S. Grenkamp-Kornfeld. Esperantista Voĉo, Jaslo [Pollando], 1930

Gŭnkel, Claus. J.: GuVo. Gunkela Vortaro. Provizora 2a eldono, Paderborn

[Germanujo], Aprilo 1994 International Organization for Standardization: International Standard 8601:2004, Data elements and interchange formats - Information inter- change - Representation of dates and times. Geneva [Svislando], 2004. [internacia normo por skribado de datoj kaj horoj] Kalocsay, K[alman]: Lingvo Stilo Formo. Studoj. 3a eldono, Pirato, Oosaka [Japanujo], 1970

Kalocsay, K[alman]; Waringhien, G[aston]; Bernard, R[oger]: Parnasa Gvidlibro. 3a eldono, Edistudio, Pisa, Italujo; Heroldo de Esperanto, Madrid [Hispanujo], 1984 Kalocsay, K[alman]; Waringhien, G[aston]: Plena Analiza Gramatiko de Esperanto. 4a eldono, Universala Esperanto-Asocio, Rotterdam [Neder- lando], 1980

Kalocsay, K[alman]: Vojaĝo inter la Tempoj. Stafeto, La Laguna [Hispan- ujo], 1966

Kramer, Markos; Cerante, Luko: J-riismo: riismo senproblemaj

signifoŝovoj. Egalecen (blogo), 2018. [ri° kaj novaj sekse neŭtraj radikoj] Krause, Erich-Dieter: Grofies Worterbuch Esperanto-Deutsch. Helmut

Buske Verlag, Hamburg [Germanujo], 1999 La Esperantisto. Gazeto por la amikoj de la lingvo Esperanto. 1889-1895. Kun postparolo de Reinhard Haupenthal. Georg Olms Verlag, Hildesheim [Germanujo], Zŭrich [Svislando], New York [Usono], 1988 La Zamenhofa Esperanto. Simpozio pri -ata/-ita. Eldonis kaj redaktis J[uan] Regulo [Perez]. Stafeto, La Laguna [Hispanujo], 1961

La Nova Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto. Gvidis Michel Duc Goninaz.

Sennacieca Asocio Tutmonda, Paris [Francujo], 2002 Listo de Rekomendataj Landnomoj. Oficialaj Informoj de la Akademio de Esperanto, n-ro 12, 2009 05 04. Makkink, G[errit] F[rangois]: Nia Fundamento sub lupeo. Flandra Esper-

anto-Ligo, Antverpeno [Belgujo], 1990 Moirand, Daniel: Materialoj pri la nuna uzado de la akuzativo. Flandra

Esperanto-Ligo, Antwerpen [Belgujo], 1990 Naŭa Oficiala Aldono al la Universala Vortaro. Oficialaj Informoj de la Akademio de Esperanto, n-ro 8, 2007 03 10. Neves, Gongalo: Historia Vortaro de Esperanto, 1887-1888. Schriften zur Esperantologie und Interlinguistik, Heft 25. Edition Iltis, Bad Belingen [Germanujo], 2011

Nomura, Rihej: Zamenhofa Ekzemplaro. Nagoja Esperanto-Centro, Nagoya [Japanujo], 1989

Oficialaj Informoj de la Akademio de Esperanto, n-ro 19, 2012 0 7 03.

[enhavas respondon al demando pri perverba pri- skribo de objekto, kiu estas I-verbo aŭ subfrazo] PAG. Vidu ĉi-antaŭe ĉe Kalocsay, K[alman]; Waringhien, G[aston]: Plena

Analiza Gramatiko de Esperanto. Piron, Claude: La Bona Lingvo. Pro Esperanto, Vieno [Aŭstrujo]; Hungara

Esperanto-Asocio, Budapest [Hungarujo], 1989 PIV. Vidu ĉi-poste ĉe Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto 2005. Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto kun Suplemento. Redaktoris Gaston Waringhien. 4a eldono, Sennacieca Asocio Tutmonda, Paris [Francujo], 1987

Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto 2005. Gvidis Michel Duc Goninaz. Sennacieca Asocio Tutmonda, Paris [Francujo], 2005. (Vidu ankaŭ .) Pokrovskij, Sergio: Komputada leksikono. Redakcio 28a, Novosibirsk [Rus- ujo], Januaro 2006,

Poŝatlaso de la Mondo. Redaktoris Ludmila Jirouskova. Kartografie, Praha [Ĉeĥujo], 1971

Rusoj loĝas en Rusujo. Redaktis Anna Lowenstein. Federazione Esperant-

ista Italiana, Milano [Italujo], 2007 Saussure, Rene de: La Vort-Teorio en Esperanto. Artur E. Iltis, Saarbrucken

[Germanujo], 1982. Represo de la eldono "Geneve 1914". Setala, Vilho; Vilborg, Ebbe; St0p-Bowitz, C[arl]: Esperanto -Moderna Lingvo. Fondumo Esperanto, Helsinki [Finnlando], 1965

Ŝulco, Rikardo [Schultz, Richard]; Bermano, Hermano [Behrmann, Hermann]: Leksara kolekto de ofte uzatajpropraj nomoj. Esperanto- Centro, Paderborn [Germanujo], 1989 Unua Libro. Vidu ĉi-antaŭe ĉe Dr Esperanto, Mezdunarodnyj Jazyk. Unua Oficiala Aldono al Universala Vortaro. (Esperantista Dokumentaro, Kajero dek-tria). Raportis Th[eophile] Cart. Esperantista Centra Oficejo, Paris [Francujo], 1909 Vatre, Henri: Neologisma Glosaro. Etapostrikolto al PIV. 3a eldono, Iltis-

Eldonejo, Saarbrŭcken, Germanujo, 1989 Velger, Helmuto [Welger, Helmut]: Kontribuoj al la Norma Esperantologio. Enkonduko. Ekspertizetoj. Kritikoj. Info-servo r.a., Marburg/Lahn [Ge- rmanujo], Oktobro 1999 Vilborg, Ebbe: Etimologia Vortaro de Esperanto. Volumoj 1 - 5. Eldona Societo Esperanto, Malmo [Svedujo], 1989, 1991, 1993, 1995 (vol. 1 - 4), Stockholm [Svedujo], 2001 (vol. 5) Vleminck, Christiane de; van Damme, Emile: Grammaire ABC d'esperanto.

Flandra Esperanto-Ligo, Antwerpen [Belgujo], 1990 Waringhien, Gaston: Lingvo kaj Vivo. Esperantologiaj Eseoj. Dua reviziita eldono kun Apendico. Universala Esperanto-Asocio, Rotterdam [Neder- lando], 1989

Waringhien, Gaston: 1887 kaj la sekvo. Eseoj IV. Stafeto, Antverpeno

[Belgujo]; LaLaguna [Hispanujo], 1980 Wells, J[ohn] C[hristopher]: Concise Esperanto and English Dictionary.

Hodder and Stoughton Ltd, Dunton Green, Sevenoaks [Britujo], 1969 Wells, John C[hristopher]: English - Esperanto - English dictionary. A comprehensive andyet concise two-way dictionary designed for beginners and more advanced students of Esperanto alike, and also incorporating a summary of Esperanto grammar. Mondial, New York [Usono], 2010. (Reviziita dua eldono de Concise Esperanto and English Dictionary.)

Wells, John C[hristopher]: Lingvistikaj Aspektoj de Esperanto. Universala

Esperanto-Asocio, Rotterdam [Nederlando], 1978 Wennergren, Bertil: Bertil Wennergrens Nya Esperantokompendium. Eldona

Societo Esperanto, Malmo [Svedujo], 1990 Wennergren, Bertilo: Detala Gramatiko de Esperanto. Dua plibonigita el- dono, E@I pere de Espero, Partizanske [Slovakujo], 2012. (Vidu ankaŭ .) Wennergren, Bertilo: Roko kaj Popo, Popularmuzika Terminaro en Esper-

anto. Revizio 1.2, 1999: Wŭster, Eugen: Enciklopedia Vortaro Esperanta-Germana. 1a - 4a partoj

("A" - "korno"). Ferdinand Hirt & Sohn, Leipzig [Germanujo], 1923 Zamenhof, L.: Fundamenta Krestomatio de la Lingvo Esperanto. 18a el- dono, Universala Esperanto-Asocio, Rotterdam [Nederlando], 1992

Zamenhof, L. L.: Fundamento de Esperanto. 9a eldono kun enkondukoj, notoj kaj lingvaj rimarkoj de A[ndre] Albault. Esperantaj Francaj El- donejoj, Marmande [Francujo], 1963. (Vidu ankaŭ <http://www.akademio-de-esperanto.org/fundamento/>.) Zamenhof, L. L.: Lingvaj Respondoj. Konsiloj kaj Opiniojpri Esperanto. Editoris G[aston] Waringhien. 6a eldono, Esperantaj Francaj Eldonejoj, Marmande [Francujo], 1962. Represo: Pro Esperanto, Vieno [Aŭstrujo], 1995.

Fontoj de Zamenhofaj ekzemploj

La Zamenhofaj ekzemplofrazoj estas redonitaj en kiom eble senŝanĝa formo. Mallongigoj estas faritaj nur kiam necese, kaj tio ĉiam estas montrita per la signoj "[...]". Klarigaj aldonoj aperas inter rektaj krampoj: "[aldona teksto]". Iafoje la uzo de fina punkto aŭ demandosigno devis pro mallongigo de la ekzemplo esti ŝanĝita. Tio ne estas montrita. Iafoje ankaŭ malgravaj ŝanĝoj rilate al frazkomencaj majuskloj estas faritaj senkomente.

Iafoje grasa skribo, substrekoj aŭ ia speciala litertipo troviĝis en la origina teksto. Ĉio tia estas forprenita, ĉar en PMEG grasaj literoj kaj substrekoj estas uzataj por elstarigi gravajn partojn de la ekzemploj.

La ekzemploj ne venas rekte el Zamenhofaj manuskriptoj, sed el presitaj el- donoj, kaj diversaj redaktoroj kaj kompostistoj staras inter ni kaj Zamenhof. Tial multaj malgravaj detaletoj, kiel ekz. uzo de majuskloj, ne estas ĉiam vere Zamenhofaj. Iafoje redaktoroj faris eĉ sufiĉe gravajn ŝanĝojn. En PMEG aperas ĉiam tiu formo, kiun la ekzemplo havas en la presita eldono (krom evidentaj malgravaj preseraroj, kiuj estas korektitaj senkomente).

Ekzemploj kun ia tre dubinda (eĉ erara) formo, kiu povus konfuzi lern- antojn, estis ĝenerale evitataj.

En tre fruaj tekstoj estis uzataj tabelvortoj je AN, kiuj poste estis ŝanĝitaj al AM. Tiaj malnovaj formoj estas ĉiam ŝanĝitaj en la novajn, krom en unu ek- zemplo (§14.2.1).

Legu pli ĉi-poste pri ŝanĝoj en la Biblio.

Ĉe ĉiu Zamenhofa ekzemplo ĝia fonto (originala verko de Zamenhof aŭ tra- duko fare de li) estas montrita per postmetita mallongigo jene:

ekzemplo FA1153 = ekzemplo el Fabeloj de Andersen, unua parto, paĝo 153

Ciferoj post mallongigo montras paĝonumeron. Esceptoj estas FE (la Ek- zercaro), kie la ciferoj montras numeron de ekzerco, PE (Proverbaro Esperanta), kie ili montras numeron de proverbo, kaj la Bibliaj libroj, kie la ciferoj montras numeron de ĉapitro.

La jenaj fonto-mallongigoj estas uzataj en PMEG:

BV Dickens, Charles: La Batalo de l' Vivo. Tradukis el Germana tra- duko L. L. Zamenhof. Stead's Publishing Office, London, Brit- ujo; Hachette kaj K., Paris [Francujo], sen dato

DL Dro Esperanto [Zamenhof L. L.]: Dua Libro de l' lingvo Inter- nacia. Kajero N° 1. Ĥ. Kelter, Varsovio [Rusujo], 1888. Re- preso en Unua etapo de Esperanto 1878-1895. (iom reviziita plena verkaro de l.l. zamenhof, originalaro I). Eldonejo ludovikito, sen loko, 1989.

FA1 Andersen, H[ans] C[hristian]: Fabeloj de Andersen. Unua Vol- umo. Tradukis [el Germana traduko] D-ro L. L. Zamenhof. Dua eldono, Heroldo de Esperanto, Bruselo [Belgujo], 1965. Represo en fabeloj de andersen. koboldoimuna eldono. (iam kompletigota plena verkaro de l.l. zamenhof, volumo 7). El- donejo ludovikito, sen loko, 1990.

FA2 Andersen, H[ans] C[hristian]: Fabeloj de Andersen. Dua Parto.

Tradukis [el Germana traduko] Dro L. L. Zamenhof. Esperant- ista Centra Librejo, Paris [Francujo], 1926. Represo enfabeloj de andersen. koboldoimuna eldono. (iam kompletigota plena verkaro de l.l. zamenhof, volumo 7). Eldonejo ludovikito, sen loko, 1990.

FA3 Andersen, H[ans] C[hristian]: Fabeloj de Andersen. Tria Parto.

Tradukis [el Germana] traduko Dro L. L. Zamenhof. Esperant- ista Centra Librejo, Paris [Francujo], 1932. Represo enfabeloj de andersen. koboldoimuna eldono. (iam kompletigota plena verkaro de l.l. zamenhof, volumo 7). Eldonejo ludovikito, sen loko, 1990.

FA4 Andersen, H[ans] C[hristian]: Fabeloj de Andersen. Kvara Vol- umo. Tradukis [el Germana traduko] L. L. Zamenhof. Unua el- dono, Heroldo de Esperanto, Bruselo [Belgujo], 1963. Represo

en fabeloj de andersen. koboldoimuna eldono. (iam kompletig- otaplena verkaro de l.l. zamenhof, volumo 7). Eldonejo ludovikito, sen loko, 1990.

FAnt La Antaŭparolo en Zamenhof, Fundamento de Esperanto

FE La Ekzercaro en Zamenhof, Fundamento de Esperanto

FG La Fundamenta Gramatiko en Zamenhof, Fundamento de Esper- anto

FK Zamenhof: Fundamenta Krestomatio de la Lingvo Esperanto.

Aperas en PMEG nur ekzemploj el Krestomatiaj tekstoj, kiuj estas certe Zamenhofaj. Vidu p. 446 en la Krestomatio.

Gm Ŝalom Alejĥem: La Gimnazio. Tradukis L. L. Zamenhof. 1a el- dono, Esperantista Centra Librejo, Paris [Francujo], 1924 (el- donita en unu volumo kune kun Rn)

H Shakespeare, W[illiam]: Hamleto. Reĝido de Danujo. Tradukis

L. L. Zamenhof. Librairie Hachette et Ce, Paris [Francujo], 1902

IT Goethe, [Johann Wolfgang von]: Ifigenio en Taŭrido. Dramo en

kvin aktoj. Tradukis L. L. Zamenhof. 3a eldono, Esperantista Centra Librejo, Paris [Francujo], 1929

L1 Leteroj de L.-L. Zamenhof. I. 1901-1906. Prezentis kaj komentis G[aston] Waringhien. Sennacieca Asocio Tutmonda, Paris [Francujo], 1948

L2 Leteroj de L.-L. Zamenhof. II. 1907-1914. Prezentis kaj komentis G[aston] Waringhien. Sennacieca Asocio Tutmonda, Paris [Francujo], 1948

LR Zamenhof: Lingvaj Respondoj

M Orzeszko, Eliza: Marta. Tradukis L. L. Zamenhof. 4a eldono,

Editions frangaises d'esperanto, Marmande [Francujo], 1968

OV Zamenhof, L. L.: Originala Verkaro. Kolektis kaj ordigis

Joh[annes] Dietterle. Ferdinand Hirt & Sohn, Leipzig [Ge- rmanujo], 1929

PE Zamenhof, L. L.: Proverbaro Esperanta. Alfabete ordigis kaj provizis per indeksoj C[amille] Rogister. Stafeto, La Laguna [Hispanujo], 1961 (Rimarku, ke la numeroj de la "proverboj" estas en tiu ĉi eldono tute aliaj ol en la originala Proverbaro Esperanta.)

Rn Heine, Henri [Heinrich] : La Rabeno de Baharah. Tradukis L. L. Zamenhof. 1a eldono, Esperantista Centra Librejo, Paris [Francujo], 1924 (eldonita en unu volumo kune kun Gm)

Rt Schiller, Frederiko [Friedrich]: LaRabistoj. Tradukis L. L.

Zamenhof. 2a eldono, Esperantista Centra Librejo, Paris [Francujo], 1928

Rz Gogol, N[ikolaj] V[asilievic]: La Revizoro. Tradukis L. L.

Zamenhof. 2a eldono, Esperantista Centra Librejo, Paris [Francujo], 1928

UL Dr Esperanto: Mezdunarodnyj Jazyk ["La Unua Libro"].

UV La Universala Vortaro en Zamenhof, Fundamento de Esperanto

Bibliaj ekzemploj

La Sankta Biblio, Malnova kaj Nova Testamentoj tradukitaj el la originalaj lingvoj. Brita kaj Alilanda Biblia Societo, Londono, Britujo; Nacia Biblia Societo de Skotlando, Edinburgo [Britujo], sen dato

La Malnovan Testamenton tradukis Zamenhof, sed poste "Biblia Komitato" reviziis la tekston (laŭ peto de Zamenhof). Ekzemploj el la Malnova Testa- mento estas do plej ofte plene Zamenhofaj, sed iafoje povas esti diferenco inter la Biblia teksto kaj la origina Zamenhofa traduko.

Ciferoj post mallongigo de Biblia libro montras numeron de ĉapitro.

La jenaj mallongigoj de Bibliaj libroj estas uzataj en PMEG:

AK

Alta Kanto de Salomono

Kr2

Kroniko, Libro Dua

Am

Amos

Lv

Levidoj, Tria Libro de Moseo

Cf

Cefanja

Miha

Dn

Daniel

Ml

Malahi

Er

Eliro, Dua Libro de Moseo

Naĥ

Nahum

Es

Ester

Neĥ

Nehemja

Ez

Ezra

Nm

Nombroj, Kvara Libro de Moseo

Gn

Genezo, Unua Libro de Moseo

Ob

Obadja

Hoŝea

Pk

Plorkanto de Jeremia

Ĥb

Ĥabakuk

Pr

La Predikanto

Ĥg

Ĥagaj

Ps

La Psalmaro

Ij

Ijob

Re

Readmono, Kvina Libro de Moseo

Jes

Jesaja

Rĝ1

Reĝoj, Libro Unua

Juĝistoj

Rĝ2

Reĝoj, Libro Dua

Jehezkel

Ru

Rut

Jl

Joel

Sm1

Samuel, Libro Unua

Jn

Jona

Sm2

Samuel, Libro Dua

Jr

Jeremia

SS

La Sentencoj de Salomono

Js

Josuo

Zeharja

Kr1 Kroniko, Libro Unua

Origina Zamenhofa traduko

Kelkaj Bibliaj ekzemploj estas prenitaj el la origina neŝanĝita traduko de Zamenhof. Ili estas montritaj per aldona Z jene: ekzemplo GnZ1 = ekzemplo el la origina neŝanĝita Zamenhofa traduko de Genezo, ĉapitro 1.

La originajn Zamenhofajn tradukojn eldonis "Librejo Hachette kaj K." ("Librairie Hachette et C"e"), Paris [Francujo], 1908 (Ps kaj Re), 1909 (SS), 1911 (Gn), 1912 (Er), 1914 (Nm), 1921 (Lv), sen jaro (Pr).

En 1987 Ludovikito eldonis du-voluman faksimilan represon de la Zamen- hofa tajpita traduko:

Zamenhof, L. L.: de josuo al jeremia. el la hebrea originalo tradukis l.l. zamenhof. (iam kompletigotaplena verkaro de l.l. zamenhof parto dua volumo 5). Eldonejo ludovikito, sen loko, 1987 [enhavas Js, Jĝ, Sm1, Sm2, Rĝ1, Rĝ2, Jes, Jr] Zamenhof, L. L.: de jeĥezkel al malaĥi. el la hebrea originalo tradukis l.l. zamenhof. (iam kompletigotaplena verkaro de l.l. zamenhof parto dua volumo 6). Eldonejo ludovikito, sen loko, 1987 [enhavas Jĥ, Pk, Ez, Neĥ, Kr1, Kr2, AK, Ru, Ij, Es, Dn, Hŝ, Jl, Am, Ob, Jn, Mĥ, Naĥ, Ĥb, Cf, Ĥg, Zĥ, Ml]

Indekso


A..

elparolo 27, 28

finaĵo 55-57, 244

tabela postparto 244

A

liternomo 318, 319

A ha 339

A-eca vorteto 707

A-finaĵo

ĉe liternomo 319

ĉe ON-vorto 383

ĉe participo 437-439

en vortfarado 568-572, 581-583

landonomo 555

popolnomo 555

pronomo 109, 110

rolvorteto 240

A-vorta frazparto 68, 69, 707

A-vorta nombrovorto 382-384

A-vorteca vorteto 707

A-vorto 55-57, 159, 707

aga 569

J-finaĵo 74-77

kiel perverba priskribo 401, 405

kvanta 393, 394

O-vorteca 56

pozicio 63

priskribo de 68, 69

priskribo de E-vorto 396

priskribo de I-verbo/subfrazo 407

priskribo de vorteto 397

signifo 568-572

simila al ITA-formo 571

uzo 55-57

A-vortoj duoblaj 413

AB (sufikso) 664, 699

Ablativa adjekto = de-komplemento, el-

komplemento 713

Ablativa adjekto = De-komplemento, El-

komplemento 152-161, 205

AC (sufikso) 664

AĈ 590

diferenco de fi 661

Aĉeto 232, 235

AD 73, 590-592

Adiaŭ, Adiaŭi 335

Adicio 328, 329

Adjektiva radiko = eca radiko 713

Adjektivo = A-vorto 713

Adjekto = komplemento 713

ADOR (sufikso) 665, 699

Adverbo = E-vorto, E-vorteca vorteto (E-

eca vorteto) 713

Afikseca radiko 653-662

Afikseca vorteto 661, 662

Afikso 707

difino 589, 590

Greka/Latina 663

kemia 685

neoficiala 663-685

novenkondukado 663

oficiala 589-662

ŝajna 586, 587

Afrikato = ekfrota konsonanto 29, 713

AFRO (prefikso) 675, 699

Aga radiko 569

Aganto 110, 476

en pasivo 449-451

Agento = aganto (en pasiva frazo) 449-

451, 713

Aha 338, 339

338

Aj 338

Ajn 281, 282

post KI-vorto 282

Ajna 282

AĴ 592-594

ĉe participo 441

Akcento 27, 105, 371

emfaza 284

en fremda vorto 40

erara 252

foresto 35, 36

Aktivo 42-45, 707

Akuzativa objekto = objekto 713

Akuzativo = N-finaĵo 134-148, 713

Al 201

en rolvortaĵo 238

nerekta objekto 138

objekto 155

AL (sufikso) 664

Al anstataŭ de 203

Al tio 204

Al-komplemento 459

I-verba 425

pasivigo 456

senca subjekto 423

Alfabeta ordo

fremdaj literoj 24

Alfabeto 19, 20

literuma 319

ne-Latina 546

ALI-vorto 245-247

Alia 57, 245-247, 377

pozicio 66

Alia/alie ol 345

Alial 245-247

Aliam 245-247

Alie 245-247

Aliel 245-247

Alies 245-247

Alifoje 246

Aligi 205

Aliĝi 205

Alii 245-247

Aliio (k.s.) 247

Alikaŭze 246

Alikvante 246

Aliloke 246

Alimaniere 246

Alio 245-247

Aliom 245-247

Alispeca 246

Aliu 245-247

Aliula 247

Almenaŭ 282, 283

Alparolato 132, 133

Alternativa subjekto 461, 462

Alternativdemando 332, 362

Alvoko 44, 82, 132, 133, 491, 707

al potenco 133

kun ho 336

per 226

AM

sufikseca 605, 653

Ambaŭ 318

Amen 338

Amharo 699

AN 595

erara uzo 552

landano 550, 551

superflua 625

ANC (sufikso) 664, 665

Ankaŭ 283, 284

postmetita 283

Ankoraŭ 258, 259

Ankoraŭ kaj plu 268

Ankoraŭ ne 264

Ano 551

Anstataŭ 210

antaŭ I-verbo 431

Anstataŭ (tio) ke 211

Anstataŭa 212

Anstataŭa skribomaniero 20

Anstataŭe 212

Anstataŭi 212

Anstataŭigi 212

ANT 443, 446

Antaŭ 167

antaŭ I-verbo 433

horo 391

Antaŭ ke 532

Antaŭ kiam 518, 532

Antaŭ ol 433, 444

Antaŭa 170

Antaŭa vokalo 27

Antaŭaĵo 169

Antaŭantaŭhieraŭ 262

Antaŭe 170, 444

Antaŭelemento

preciziga 575-581

Antaŭen 170

Antaŭhieraŭ 262

en nerekta parolo 536, 537

Antaŭmetado

de frazparto 540-544

de frazparto el subfrazo 541-544

Antaŭo 169

Antaŭparto

de tabelvorto 241

Antaŭpriskribo 67

Antaŭtagmeze 390

ANTI (prefikso) 676

Aparteni 459, 461

Aparteno 315-317

Apenaŭ 284, 285, 358, 527

Aperi

kun postmetita subjekto 138

Apostrofo....22, 27, 47, 72, 105-108, 568

A-vorto 107

AŬ-vorto 107

disiga 107

neuzado 108

Apozicio = apudmeto 713

Apud 170

Apuda 171

Apude 171, 239

Apudmeto 82, 410-414, 707

AR 595, 596

ARĤI (prefikso) 676

ARI (sufikso) 665, 699

ARKI (prefikso) 676

Artikolo 81-99

As

=faras 473

AS

anstataŭ IS 416

eterna 416

finaĵo 415, 416

= estas 469, 470

AS-fmaĵo 415, 416

Aspektismo (= itismo) 453, 454

Asterisko 22

Aŝuro 699

AT 446, 451, 452

por ripeto 453

teoria eblo de plenumiĝo 452

AT-IT

kiel elekti? 451-454

Atismo 446

ATO (prefikso) 683

ATOR (sufikso) 665

77-80, 324-326

alternativa nomo 325, 326

ĉe tutaj frazoj 324

ekskluziva/inkluziva 324, 325

korekto 326

sekvo 326

(ekkria vorteto) 338

AŬ-finaĵo

forpreno 42

AŬ-vorto 42

Aŭ... aŭ 331

Aŭdio 699

AŬDIO (prefikso) 676, 699

AŬTO (prefikso) 677, 700

B I

elparolo 29, 30

Ba, Baf. 338

Baldaŭ 259, 260

Baldaŭa 260

Baldaŭe 260

Bati 460, 462

Be 338

mallongigo de bemola 700

Biblio 725, 726

Bibliografio 719-727

Bilabialo = lipa konsonanto 713

Biliono 670

BIO (prefikso) 677

Bis, Bisi 335

BIT

prefikseca 653

Bliso 700

BO 639, 640, 694

Bo (liternomo) 318, 319

Bonvole ...u 419

Bonvolu ...i 419

Brajlo 20

Brekekekeks 700

C

elparolo 29-31

Celo 201

subkomprenata 145

Cent 369-372

CENTI (prefikso) 683

Centoj 369

Certa 101

anstataŭ unu 377

Ci 109, 113

Ci-diri 113

Cia 110, 113

Cifero 23

Cii 113

Cis 341

Cit 23

Citaĵa frazo 490

Citaĵo 561-563

Citilo 23

Co (liternomo) 318, 319

Ĉ

elparolo 29-31

Ĉar 526, 527

en ĉeffrazo 527

Ĉar kaj tial 271

Ĉe 171

ĈEF 640, 641

Ĉefelemento

de kunmetaĵo 575-581

Ĉeffrazo 495, 496, 707

Ĉeflitero 19, 20

Ĉefo 640

Ĉefpropozicio = ĉeffrazo 713

Ĉefpropozicio = Ĉeffrazo 495, 496

Ĉefverbo 42, 43, 457-468, 707

forlaso 490

Ĉefvorto 45, 46, 707

forlaso 493, 494

Ĉesi 483, 484

Ĉesigi 484

Ĉesiĝi 466

Ĉi 251-254

erara skribo 252

kvazaŭ difinilo 99-102, 252

memstara 252

prefikseca 253, 661

Ĉi ĉio 311

Ĉi lasta(j) 253

Ĉi-kune 221

Ĉi-libro 252

Ĉi-sube 192

Ĉi-tiu 252

Ĉl-vorto 244

Ĉia 313-315

Ĉial 270-272

Ĉiam 255-258

Ĉiama 258

Ĉie 249-251

Ĉiea 251

Ĉiel 272-276

Ĉien 146

Ĉies 315-317

Ĉiesul(in) o 317

Ĉio 308-313

apudmeto 411, 412

Ĉiom 276-281, 397

Ĉioma 281

Ĉirkaŭ 173

antaŭ subjekto 385

E-vortece 385

nuancilo de nombro aŭ kvanto 385

Ĉirkaŭa 174

Ĉirkaŭe 174

Ĉirkaŭi 174

Ĉirkaŭigi 174

Ĉiu 80, 181, 303-308

anstataŭ po 229

Ĉiuj 89, 306

Ĉiuj du 318

ĈJ 596, 597

en parencovortoj 693

Ĉo (liternomo) 318, 319

Ĉomolungmo 700

Ĉu 361, 362

duobla 331, 332

forlaso 362, 363

Ĉu-demando 361, 362, 506

Ĉu... aŭ 332

Ĉu... ĉu 331, 332

ŝajna 332

D..

elparolo 29, 30

Da 161-166, 380, 393

ĉe tiu 165

forlaso 381

malnova uzo 166

memstara 165

neskribita 380

post baza nombrovorto 373

Da-esprimo 161

kvazaŭ ĉefvorto 393, 395

memstara 161

Da-ismo 166

Danci 458

Dank' al 106

Danke + N-finaĵo 106

Danke al 106

Danki 462

Danki por 232

Danki pro 232, 235

Daralbajdo 700

Darfi 700

Dativa objekto, dativo = al-

komplemento 713

Dato 56, 374, 391, 392

skribo 392

Daŭri 483

Daŭrigi

antaŭ I-verbo 485

Daŭro 230

De 152, 154, 156, 158-160

aganto 158

anstataŭ al 205

aparteno 156, 410

ĉe monatonomo 391

ĉe nombrovorto 380

E-vortece 385

eco 157

en pasivo 449-451

erare uzata 410

formovo 152, 158

horo 390

konsisto 157

malsimileco/distingo/aparteco 152,

155

mezuro 157

nuancilo de nombro aŭ kvanto 385

objekto 154

origino 152

perverba priskribo 158

post E-vorto 237

prefikseca 661

rilate al A-vorto 159

rilate al aga O-vorto 154

rilate al E-vorto 159

rilate al O-vorto ne-aga 156

rilate al participo 158

rilate al verbo 152

rilate al vorteto 160

sen N 146

tempo 153

De alia (persono) 246

De kaj per 226

De kiu 516

De la fino de 153

De la flanko (de iu) 157

De la komenco de 153

De loko al loko 204

De post 153

De tago al tago 204

De tempo al tempo 204

DECI (prefikso) 683

Deciliono 379, 700

Decimala komo 388

Decimalo 21

Definitive 451

Dek 369-372

DEKA (prefikso) 683

Deklara frazo 487

Dekoj 369

Dekono 379

Dekstre de 237

Deloke de 154

Demanda frazo 487, 488

Demanda subfrazo 506, 507

Demando 361-368

alternativa 332, 362

elparolo 363

nea 365-367

Demandosigno 21

Denta konsonanto 29

Dentalo = denta konsonanto 713

Depost 154

Des 332-334

anstataŭ tiom 333

kroma motivo 333

DES (prefikso) 677

Des... des 334

Detempe de 154

Devi 423, 424, 477-482

+ neado 480

Devus 482

Di

mallongigo de diesa 343, 700

Dificila 700

Difina artikolo 81-99

Difinilo 81-103

pli ol unu 102, 103 pozicio 63

Difiniteco

imagata 92

Diftongo 28, 707

Direkta Nfinaĵo 143-147

Direkto 143-147, 201

figura 146

inversa 183

senmova 201

sola N-finaĵo ĉe O-vorto 143

DIS 641, 642

Disde 152, 159

Dissigeli 642

Divido 388, 389

Dividostreko 22

ĉe OBL/ON/OP 630

mallongigo 22

nombrovorto 371

vicorda nombrovorto 382

elparolo 32

Do 285

Do (liternomo) 318, 319

Doni 459

Drumo 74

Du 369-372

Dua persono 112, 113

Dua plej 294

Duiliardo 670

Duiliono 670

Dum 212

antaŭ I-verbo 433

+ ne 529

Dum kaj en 177

Dume 213, 239

Duobla konsonanto 36

Duobla neado 358

DUON

prefikseca 694

Duonbara konsonanto 29

Duondifina unu 101

Duonhoro 390

Duono 390

Duonvokalo 29, 707

Dupunkto 21

E

E

elparolo 27, 28

finaĵo 59-61, 245

tabela postparto 245

E

liternomo 318, 319

E (sufikso) 665

E he 339

E-eca vorteto 708

E-finaĵo 59-61

ĉe nombrovorto 384

ĉe participo 439, 440

en vortfarado 572, 573

rolvorteto 239

E-vorta frazparto 69, 70, 708

E-vorta nombrovorto 384

E-vorteca vorteto 249-301, 708

E-vorto 59-61, 159, 708

kunskribita kun A-vorto 413

kvanta 394-396

loka 240

nuancilo 60, 61

objekto 450

priskribo de 69, 70

priskribo de A-vorto 68

priskribo de E-vorto 69

priskribo de I-verbo 402, 406

priskribo de nenio 402

priskribo de O-vorto 442

semajntago 143

tempa 65, 66

uzo 59-61

+ de 159

E-vortoj duoblaj 413

EBL 597, 598

pasiva 455

EC 598-601

ĉe participo 441

286

Eĉ ne 360

Eĉ se 531

ED (sufikso) 666

EG 601, 602

Egalas (al) 388, 389

Egalo-signo 24

Egalsigno 388

Ehe 338, 339

EJ 602-604

Ejdzo 53, 700

EK 642, 643

Ek! 337

Ekde 153, 159

Ekesti 471

Ekfrota konsonanto 29

Eki 466

Ekkria vorteto 335-339, 644, 708

el ordinara radiko 337

Ekkrio 107

pro 235

EKO (prefikso) 677

EKS 643, 644

Eks! 337

EKSA (prefikso) 683

Eksafikso 587, 708

EKSBI (prefikso) 685, 700

Ekskluzive 210

Ekskluzive de 215, 238

Eksploda konsonanto 29

Ekster 175

Ekster(aĵ) o 176

Ekstera 176

Ekstere 176, 239

Ekstere de 237

Eksteren 240

Eksterna 176

Ekzercaro 687-692

El 205

el inter 207, 293

komplete/ĝisfine 659

kun plej 293

origino 157

prefikseca 659

El de 159

El sub 191

Elcento-signo 24

Eligi 208

Eliĝi 208

Elnombrado 321

Elparolo 27-40

Esperanteca 545-547

konsonanto 29-34

ne-Esperanta vorto 38-40

neregula sed tolerebla 31

vokalo 27, 28

Elspira konsonanto 31

EM 604-606

Emfazado 540, 541

Emfazo

per vortordo 539

En 176

konsisto 207

statoŝanĝo 179

+ N-finaĵo 178

EN (sufikso) 666

En kaj dum 177

En si 129

Ena 179

END 606

kvazaŭ pasiva participo 439

pasiva 455

Ene 179

Ene de 237

Enen 179

Enigi 179

Eniĝi 179

ENZ (sufikso) 666, 700

Epiteto = rekta priskribo 713

ER 607

Escept(int) e 215

Escepte ...N 239

Escepte de 215, 238

Esceto (B) 24

ESK (sufikso) 666

Esperanteca elparolo 38, 39, 545-547

Esperantigita nomo 548-550

Esperantigo de nomo 548-550

Esperantigo de propra nomo 547

Esperanto 90, 99

participo 443

Estante 351

Este 351

Esti 401-405, 460, 469, 470

kun participo 443-448

= troviĝi 469

Estiel 342, 351

Estkiel 351

ESTR 607, 608

diferenco de ĈEF 641

ET 608, 609

EŬRO (prefikso) 677, 678, 700

F

elparolo 29, 30

Faka lingvaĵo 388

Familiano 693-695

Fanagalo 700

Far 341

Faras 388, 389

Fare de 154, 159, 341, 451

Fari 472, 473

Fariĝi 401-405, 460, 471

FEMTO (prefikso) 683

Ferio 74

Festo 149

Festonomo 98

majuskla 558

Fi 336

prefikseca 661

FIN

prefikseca 659

sufikseca 653

Finaĵo 708

AS 415, 416

1 415, 421-436

IS 416, 417

J 47, 55, 71

N 47, 55, 59, 71, 134-148

OS 417

U 418, 419

US 419, 420

verba 415-420

vortklasa 568-575

Fine de 237

Finiĝi per/je 225

Finitivo = ĉefverbo 713

Finnlando 549

Finno 37

Fiŝkapti 583

Fiŝo 73

Flanke de 237

Fo (liternomo) 318, 319

Fojo ke/kiam 500

Fonto 723-725

For 254, 255

ekkria 255

malproksime 254

mova 254 prefikseca 659

For de 152, 159, 160

Fora 255

.255

Fore 255

Foren.

Formato 389

Frakcistreko 233, 389

Frazenkondukilo 708

Frazeto 581-585, 708

Frazetvortigo 581-585

Frazetvortigoj

streĉitaj 586

Frazetvorto 581-585, 653-662, 708

Frazfunkcio 487-489

Frazmelodio 363

Frazo 42-45, 708

citaĵo 490

komenta 489, 490, 515

kompleksa 489, 490

mallongigita 490-494

ordona 488

pasiva 449-456

pasivigebla 454-456

Frazospeco 487-494

Frazparto 42, 63-70, 708

A-vorta 68, 69

antaŭmetado 540-544

E-vorta 69, 70

kun rolvorteto 148-240

O-vorta 63-67

priskribo de A-vorto 68

priskribo de E-vorto 69, 70

priskribo de O-vorto 64

sen rolmontrilo 131-134

Frazparto kun rolmontrilo

kiel perverba priskribo 406

Frazrolo 42, 148-240, 457-468, 708

Fraztipo 487-489

Fremda vorto 38-40

Fri 342

Frikativo = frota konsonanto 713

Fronte al 238

Frota konsonanto 29

Fu 338

Fundamenta Ekzercaro 687-692

Fundamenta Gramatiko 687-692

Fundamento de Esperanto 687-692

FUS

prefikseca 653

Fuŝa 570

Futbalo 586

Futuro = venonta tempo 713

G

G..

elparolo 29, 30

GE 50, 53, 644-646

en parencovortoj 693

kun BO kaj PRA 640

Gepatro 645

Gerundio = participo kun E-finaĵo 713

GIBI (prefikso) 685, 700

GIGA (prefikso) 683

Gik gak 338

Gingiva konsonanto 29

Gingivalo = gingiva konsonanto 713

Glota konsonanto 29

Glu glu 339, 700

Glu glu glu 339

Go (liternomo) 318, 319

Grado 272-276, 398, 399

emfaza 280

Gramatika sekso 48-53

Gramatika termino 707-718

Gramatika vortareto 707-714

Gramatika vorto

tradicia 715-718

Gramatiko 41

superrigardo 41-46

Granda litero 19, 20

Graŭ 342, 701

Greka litero 25

Grupa O-vorto 181

Grupo kun po unu 78

GV

elparolo 31

G

G..

elparolo 29, 30

Gentila peto 419

Ĝi 109, 115-117

anstataŭ tio 117

neuzenda 117 por homo 115, 117

superflua 117

Ĝia 109, 110, 115-117

Giismo 115, 117

Ĝis 208, 528, 529

antaŭ I-verbo 433

E-vortece 385

inkluziva 210

nuancilo de nombro aŭ kvanto 385

salutvorto 209, 335

+ ne 529

Ĝis (la) 209, 335

Gis (la) revido 209, 335

Ĝis (tiam) kiam 523

Ĝis kiam 529

Gis-streko 23

Ĝisi 210

Ĝisnuna 267

Ĝiso 210

Ĝo (liternomo) 318, 319

Ĝoji 458

H

H..

elparolo 29, 30

voĉa 31

Ha 336, 338

Ha lo 336, 338, 339

Haleluja 338

Halo' 339

Halt'! 337

Haltostreko 22

Havi 461, 471

He 336

Hej 338

HEKTO (prefikso) 683

Help! 337

Helpa tia 531

Helpa tial 527

Helpa tiel 531

Helpa tio 497-499, 501

Helpi 459

Helposigno 20-25

elparolata 23, 24

ne-elparolata 20-23

Helpverbo 469, 470, 477-482

HEMI (prefikso) 682

Hieraŭ 260-262

en nerekta parolo 536, 537

Hieraŭa 262

Hieraŭo 262

HIPER (prefikso) 678

Hm 338

Ho (liternomo) 318, 319

Ho la 339

Hodiaŭ 260-262

en nerekta parolo 536, 537

Hodiaŭa 262

Hodiaŭo 262

Hoj 338

Hola 338, 339

Homino 50

Homonimo 568

Hop, Hopi 338

Horo 56, 143, 390, 391

Hosana 338

Hot, Hoto 338

Hu ra 339

Hu, Hu Hu, Hu ha 339

Hura 336, 339

Huŝ 338

Ĥ

alternativoj 34

elparolo 29, 30, 33

Ĥo (liternomo) 318, 319

1 421-436

elparolata kiel "ij" 28

elparolo 27, 28, 33

en vortfarado 573-575

finaĵo 415

I

liternomo 318, 319

I (sufikso) 666, 667

I-finaĵo 415

I-verba frazparto 421

I-verbo 415, 421-436, 468

anstataŭ U-verbo 435

citata 435

ĉe povi/devi/voli 423, 424

ĉe promesi 426

ĉefverbo 435, 436 diferenco de ADO-formo 436

kiel objekto 455

kiel perverba priskribo 403, 408

kun alia subjekto 425-428

kun povi, devi kaj voli 477-482

kun rolvorteto 430-435

nerekta parolo 535

objekto 424, 450

ordona 435

pasivigo de 454, 455

perverba priskribo 427

perverba priskribo de 422

post krom 432

post mova verbo 430

post por 430, 431

post se 435

post sen 432

pri-komplemento 425

priskribo de A-vorto 429

priskribo de O-vorto 428, 429

rekta priskribo 428, 429

senca subjekto 421, 423, 425-435

subjekto 422, 423

Ia 313-315

Ial 270-272

Iam 255-258

Iama 258

IĈ (sufikso) 53, 668, 701

ID 609, 610

Identiga priskribo. .64, 133, 134, 409, 410

Ido 90

Ie 249-251

Iel 272-276

Iele 276

Ien 146

Ies 315-317

IF (sufikso) 668, 701

IG 610-614

anstataŭ IZ 671

IG post IĜ 463

IG-verbo 463, 464, 610-614

si kaj sia 128

IG-verbo el IĜ-verbo 463

Igi 473, 474, 476

IĜ 614-618

diferenco de EK 643

IĜ-verbo 465-467, 614-618

Iĝi 401-405, 471

IK (sufikso) 669

IL 618-621

Ili 109, 118

Ilia 109, 110, 118

ILIARD (sufikso) 670

ILION (sufikso) 670

Imaga modo 419, 420, 505, 526, 531,

708

ĉe devi/povi/voli 482

Imperativo = vola modo, U-modo, U-

verbo 713

Imperativo = Vola modo, U-verbo, U-

modo 418, 419

IN 50, 621, 622

en parencovortoj 693

en virina nomo 550, 693

Ina vorto 48

IND 623, 624

pasiva 455

Indikativo = reala modo 713

Infanino 50

Infinitivo = neŭtrala modo, I-modo, I-

verbo 713

INFRA (prefikso) 678

ING 624

Inkluzive ...N 239

Inkluzive de 215, 238

INT 443

INT + US 448

Inter 179

nuancilo de nombro aŭ kvanto 385

prefikseca 378

tempa 182

Inter si 129, 378

Intera 182

Interalie 245

Intere 182

Intergloso 701

Interjekcio = ekkria vorteto 713

Interlingvao 701

Interlingveo 701

Interne de 237

Interogativo = demanda vorteto 713

Interogativo = Demanda vorteto. 361-368

Iom 276-281, 397

diferenco de malmulte 278

Iom el 164

Iom post iom 451

Iom-post-ioma 281

Ioma 281

Iomete 281

Iometo 281

IP (sufikso) 53, 670, 701

Is

=faris 473

IS

finaĵo 416, 417

por estonta tempo 417

ISfinaĵo 416, 417

ISM 624-626

IST 626-628

ISTAN (sufikso) 553, 670, 701

IT 446, 451, 452

IT (neoficiala sufikso) 671

Itismo 453, 454

Iu 101, 303-308

Iufoje... alifoje 332

IV (sufikso) 671

IZ (sufikso) 574, 671, 672

J

elparolo 29, 30, 32

finaĵo 71

kun frota sono 33

J (sufikso) 672, 701

J-finaĵo 47, 55, 71, 110

ĉe A-vorto 74-77

ĉe liternomo 318, 319

ĉe nombrovorto 380

ĉe O-vorto 72-74

ĉe poseda pronomo 110

ON-vorto 80

specialaj okazoj 77-80

uzado 71-80

Ja 286

kaj jes 286

kaj ne 286

Jam 263-265, 444

Jam antaŭe 444

Jam longe 447

Jam ne 264

Jarmilo/miljaro 584

Jaro 374, 391, 392

subkomprenata 391, 392

Je 149-151

korpa/anima stato 150

malsano 151

rekta objekto 151

Jen 287, 288, 524

Jen... jen 332

Jena 287

kun aŭ sen la 287

Jene 287

Jeno 287

kun aŭ sen la 287

Jes 364

anstataŭ ja 364

Jes ja 286, 366

Jesa 367

Jesi 367

Jesigi 368

Jo (liternomo) 318, 319

JOKTO (prefikso) 683

JOTA (prefikso) 683

Ju 332-334

subkomprenata 333

Ju... des 332-334

Ju... tiom 333

Ĵ

elparolo 29, 30

Ĵo (liternomo) 318, 319

Ĵus 265, 266, 444

anstataŭ ĝuste 266

erara uzo 266

Ĵusa 266

K

anstataŭ Ĥ 34

elparolo 29-31

K (mallongigo de kaj) 24

Kaj 321-323

anstataŭ sed 328

antaŭ Kl-vorto 541

ĉe tutaj frazoj 322

forlaso 322

Kaj-signo 24

Kaj... kaj 334

Kaj/aŭ 325

Kalsono 73

Karesnomo 596, 597, 628

Kaŭ 325, 343, 701

Kaŭze de 238

Kaŭzo 152, 234

Kazab lanko 701

Ke 496-505

forlaso 501

kaŭza 500

Ke vivu! 419

Ke-frazo 496-505

celo 502

eblo 505

efektiva rezulto 504

komplemento 498, 499

memstara 418, 419

motivanta 501

objekto 497, 498

opinio 504

perverba priskribo 501

rekta priskribo 499-501

rezulta 501

subjekto 497

verboformo 501-505

KELK

afikseca 654

Kelke 394-396

Kerno-vorto = ĉefvorto 713

Kernovorto = Ĉefvorto 45, 46

Kl-demando 361

Kl-frazo

rilata 507-524, 534

Kl-vorto 242, 243

demanda 361

ekkria 488, 489

fine de frazo 361

forlaso 524

mallogika 282

pli ol unu en demando 361

pozicio 361, 542

rilata 507-524

Kia 313-315

anstataŭ kiel 352

rilata 519

Kial 270-272

rilata 521

Kialo 272, 584

Kiam 255-258

kun rolvorteto 257

rilata 517

Kian 258

KIBI (prefikso) 685, 701

Kie 249-251

en/ĉe... kiu 519

rilata 519

Kiel 272-276

anstataŭ kia 352

antaŭ objekto 347-350

antaŭ subjekto 347-350

grada 398

kompara 70, 126, 345-353

komparado kun verba esprimo 350

kun rolmontrilo 347-350

por rolo, funkcio k.s 350, 351

reprezentas tutan frazon 520

rilata 520

Kiel eblepli 398

Kiel se 532

Kiel-esprimo

ne mallongigita frazo 352

Kiel-frazo

nerekta parolo 535

Kiel... tiel ankaŭ 276

Kien 146

rilata 519

Kies 315-317

objekta 516

rilata 516

subjekta 516

KILO (prefikso) 683

Kio 308-313

E-vorteca 309

plurakonta subfrazo 513-516

rilata 512

Kio pri 309

Kiom 276-281, 397

anstataŭ kiel 399

limiga 521

rilata 521

Kiom eble (plej/pli) 295

Kioma 281

Kiomas 391

Kiu 303-308

forlaso 511

rilata 508

unua/dua aŭ tria persono 128

Kluk kluk 701

Kluk kluk 339

Ko (liternomo) 318, 319

KO (prefikso) 678

Kolbaso 73

Kombino 575-581, 584, 653-662, 709

Kombinoj

streĉitaj 586

Komence de 237

Komenci 482, 483

Komenta apudmeto 413, 414

Komentofrazo 515

Komo 21

decimala 388

Kompara esprimo 345-355

Kompara kiel 65, 69

Kompara rolvorteto 353-355

Komparado

egaleca 345

malegaleca 345

per apud 170

per ĉe 172

Kompare kun 238

Kompleksa frazo 489, 490

Kompleksa verbo 421, 422

Komplemento 44, 45, 709

E-vorta 59

kun rolvorteto 148-240

mezura 141

tempa 149

tempopunkta 142, 143

Komplika 570

Komune-homa 413

Konata al iu 203

Konateco

diversaj specoj 84-87

Konatulo 441, 442, 636

Koncerne ...N 239

Kondicionalo = imaga modo, US-modo,

US-verbo 713

Konforme al 238

Konfuza 570

Konjunkcio = kunliga vorteto 713

Konjunkcio = Kunliga vorteto 321-329

Konsisto 178, 207

Konsonanto 709

elspira 31

longeco 32

Kontraŭ 183

antaŭ fe-frazo 499

interŝanĝo 185

sentdirekto 186

Kontraŭ (tio) ke 499

Kontraŭ ke 499

Kontraŭa 186

Kontraŭe 186

Kontraŭi 187

Kontraŭiĝi 187

Korekta 570

Korelativa vorto = tabelvorto 713

Kovri 461

pasivigo 452

Krampo 22

Krei 472

Krisigno 21

Kristnasko 98

Krom 213

alternativoj 215

Krom (tio) ke 215

Kroma 216

Kromakcento 34, 35

Krome 216

Kun 216

en rolvortaĵo 238

peras priskribon 408

prefikseca 221

Kun escepto de 215

Kune 220

Kune kun 218, 238

Kunigi 221

Kuniĝi 221

Kunliga vorteto 321-329, 709

Kunmetaĵo

frazetvorto 581-585

kombino 575-581

ŝajna 586, 587

Kunmetita verbo

aktiva 443-445

alternativoj 444, 447

mallongigita 448

nekutima 447, 448

pasiva 445-447

triobla 447, 448

Kunmetita vorto

plursignifa 579

Kunskribo 412, 413

Kŭaks 339

KV

elparolo 31

Kva 339

Kvadriliono 379

Kvak 339

Kvankam 530, 531

mallongigita subfrazo 530

Kvankam kaj tamen 298

Kvanta A-vorto 393, 394, 396

Kvanta E-vorto 394-396

objekto 450

Kvanta esprimo

objekto 162

Kvanta O-vorto 393

Kvanta vorteto 397

Kvanta vorto 393-399

nuancilo de 385-388

Kvanto 161, 162, 276-281, 393-399

distribua 227

Kvar 369-372

Kvaronhoro 390

Kvarono 390

Kvazaŭ 288, 289, 531, 532

anstataŭ kompara kiel 353, 354

kun N-finaĵo 354

prefikseca 662

Kvazaŭ-frazo

nerekta parolo 535

verboformo 535

KVER (prefikso) 679

Kvin 369-372

Kvintiliono 379

Kvivit 339

KZ

elparolo 31

L..

elparolo 29-31

L' 105

La 81-99

anstataŭ poseda pronomo 89

antaŭ citaĵo 92

antaŭ E-vorto 91

antaŭ poseda pronomo 100

ĉe mallongigita propra nomo 99 forlaso 92, 93

malpermesoj 82

por speco 87-89

post O-vorto 81

pri individuaĵoj 82, 83

pri speco 87-89

propra nomo 92-99

pruntita de alia lingvo 97

La jena/jeno 287

La plej bele 91

La pli 294

La unua kio 513

Labialo = lipa konsonanto 29, 713

LAND

sufikseca 551-553, 654

Landano 550-557

Landnomo

kun UJ 634

Landonomo 550-557

du kategorioj 550-557

kun 1 667

Laringalo = glota konsonanto 29, 713

Lasi 474-476

kun I-verbo 475, 476

+ I-verbo 124

Lasta

pozicio 66

Latina alfabeto 19, 20

Latino 90

Laŭ 221

kvazaŭ frazo 127

Laŭdire 222

Laŭeble plej 295

Laŭlonge 222

Lavi 459

Li 109, 114, 115

besto 116

infano 115

nevivaĵo 116

senseksa 114

Lia 109, 110, 114, 115

Ligvokalo

ĉe afikso 589

Likvido = duonbara konsonanto. .29, 713

Lingvafrankao 701

Lingvonomo 90

majuskla 559

Lipa konsonanto 29

Lipdenta konsonanto 29

Literaturo 719-727

Liternomo 19, 20, 318, 319

Litero 19, 20

alfabeta ordo 24

Greka 25, 343

Hebrea 343

nomo 318, 319

Literuma alfabeto 319

Lo (ekkria vorteto) 336, 338

Lo (liternomo) 318, 319

LOG = OLOG (sufikso) 673

LOGI = OLOGI (sufikso) 674

Loglano 701

Loka rolvorteto 167-200

kun N-finaĵo 144

Loka vorto

en nerekta parolo 536, 537

I

M

elparolo 29, 30

Majusklo 19, 20

propra nomo 557-559

MAKRO (prefikso) 679

Maksimume 282

MAL 646-649

diferenco de MIS 650

Malantaŭ 169

Malantaŭa 170

Malantaŭaĵo 169

Malantaŭe 170

Malantaŭen 170

Malantaŭo 169

Malcit 23

Maldekstre de 237

Male

respondo al nea demando 367

Malebla 367

Malgranda litero 19, 20

Malgraŭ 223

antaŭ I-verbo 433

antaŭ ke-frazo 223

Malgraŭ (tio) ke 531

Malgraŭ kaj kvankam 530

Malgraŭ ke 531

Malgraŭ tio ke 531

Malhavi 461

Maljam 291

Mallongigita frazo 490-494

Mallongigo 318

de fonto 723

dividostreko 22

elparolo 37, 38

Mallongigoj en PMEG 697

Malmulte

diferenco de iom 278

Malnova Testamento 268

Malplej 294

Malpli

kun "ju... des" 333

Malpli ol 345

nuancilo de nombro aŭ kvanto. ...387, 388

Malprofitanto 202

Malsama

pozicio 66

Malsama/malsame ol 345

Malsupera 194

Malsuprenstreko 22

Maltrans 200

Malvasta vokalo 27

Maniero 272-276

Manki 461

kun postmetita subjekto 138

Mano en mano 240

Matematika simbolo 20-25

Matematiko 328, 329, 388, 389

MEBI (prefikso) 685, 701

MEGA (prefikso) 683

Mekao 701

Meksikio 667

Mem 289, 290

prefikseca 662

Membro-abonanto 413

Memo 290

Men 342

META (prefikso) 679

METR = OMETR (sufikso) 674

Meze de 237

Mezuro 139-142, 150, 161, 276-281,

389

sen rolmontrilo 142

Mezurunuo 683-685

MF

elparolo 31

Mi 109, 111

Mi petas 419

Mia 109-111

Miaŭ 339

MIKRO (prefikso) 679, 683

Miksita nombro 381, 382

Mil 369-372

MILI (prefikso) 683

Miliona 383

Miliono 670

Miljaro/jarmilo 584

Miloj 369

MINI (prefikso) 680

Minimume 282

Minus 328, 329, 388, 389

anstataŭ sed ne 329

kun aŭ sen J-finaĵo 80

rolvorteto 329

Minus-signo 23

Minusklo 19, 20

Minuso 329

Minuto 390, 391

MIRIA (prefikso) 683

MIS 650

Mo (liternomo) 318, 319

Modo 415, 709

imaga 419, 420, 482, 531

neŭtrala 415, 421, 422

reala 415-417, 504, 525, 531

vola 418, 419

Monatonomo

majuskla 558

Mono 73, 701

MONO (prefikso) 680

Monofonio 701

Monoo 701

Montrovorto 243

Morbilo 73

Morgaŭ 260-262

en nerekta parolo 536, 537

Morgaŭa 262

Morgaŭo 262

Morti 458

Mortigi 458

Mortiĝi 466

Motivo 234

Muharamo 702

Multa

pozicio 66

Multe 394-396, 398

subjekto/objekto 395

Multe pli 398

Multe tro 398

Multe-nombro 71-80, 709

Multipliko 388, 389, 629, 630

N

N..

elparolo 29, 30

finaĵo 134-148

N-finaĵo 47, 55, 59, 71, 109, 110, 131-

240

anstataŭ de 155

anstataŭ rolvorteto 135, 147

bazaj reguloj 134, 135

ĉe apudmeto 410

ĉe liternomo 319

ĉe loka E-vorto 146

ĉe persona pronomo 109

ĉe poseda pronomo 110

ĉe propra nomo 548, 549

ĉe tabelvorto 242

dato 143, 392

direkto 143-147

en rolvortaĵo 239

forlaso 561

kun antaŭ 168

kun apud 171

kun ĉe 172

kun ĉirkaŭ 173

kun ekster 175

kun inter 181

kun kontraŭ 183

kun kvazaŭ 354

kun post 187

kun preter 189

kun super 193

kun sur 196

kun tra 198

kun trans 199

mezuro 139-142

objekto 135-138

pozicia 147

semajntago 143 tempomezura 139

tempopunkto 142, 143

N-komplemento 139-148

N-priskribo 139, 143-148

Na 342, 702

NANO (prefikso) 683

Naŭ 369-372

Naza konsonanto 29

Nazalo = naza konsonanto 29, 713

elparolo 31

Ne 357-360

diferenco de MAL 647

dusignifa 364

pozicio 357

prefikseca 662

respondvorto 364

Ne eĉ 360

Ne jam 264

Ne plu 268

Ne povi 480

Ne voli 481

Ne-aga radiko 573

Ne-Esperanta vorto 38-40

Ne-Esperantigita nomo 545-547

Ne-PIV-aj elementoj en PMEG....699-706

Nea 367

Neadebla 367

Neado 357-360

Nederlando 74

Nedifinita vorto 243

Neduumaj homoj 53, 119, 670

Neebla

dusignifa 367

Negacio = neado, nea vorto 713

Negacio = Neado, Nea vorto 357-360

Negativa respondfrazo 365

Nei 367

Neigi 368

Nek 325, 360

erara uzo 360

Nek... nek 334

Nelimigita 161

Nen 343, 702

NENI-vorto 244, 357, 358

Nenia 313-315

Neniaĵo 245, 312

Nenial 270-272, 358

Neniam 255-258

Nenie 249-251

Nenieco 245, 313

Neniel 272-276

Nenien 146

Nenies 315-317

Nenii 473

Neniigi 245, 313

Neniiĝi 245, 313

Nenio 308-313

Neniom 276-281, 397

Nenioma 281

Neniu 303-308, 373

Neoficiala afikso 663-685

Neoficiala prefikso 675-685

Neoficiala sufikso 664-675

Nerekta objekto 709

Nerekta parolo 502, 532-538, 709

loka vorto 536, 537

pronomo 537, 538

tempa vorto 536, 537

verboformo 533-535

Netransitiva verbo = senobjekta verbo

713

Netransitiva verbo = Senobjekta verbo.... 457, 458, 465-467

Neŭtra vorto 48

Neŭtraj vortoj 53

Neŭtrala modo 415, 421, 422, 709

NF

.31

elparolo.

NG

.31

elparolo. NĜ

elparolo 31

Ni 109, 111, 112

inkluziva/ekskluziva 537

pri unu persono 112

Nia 109-112

Nigra-blanka 413

Nigrablanka 583

NJ 628

en parencovortoj 693

NK

elparolo 31

No (liternomo) 318, 319

Nombra vorteto 369-378

A-finaĵo 382-384

E-finaĵo 384

memstare 373

pozicio 66

uzado 372-374

Nombra vorto

nuancilo de 385-388

Nombro 276-281

gramatika 71

miksita 381, 382

Nombrovorto 369-392, 709

A-finaĵo 382-384

grandega nombro 379, 380

O-finaĵo 379-381

priskribo de O-vorto 63

skribo 371

vicorda 374, 382, 383, 390, 391

vortordo 383

Nome 411

NOMIAL (sufikso) 672

Nominativa = sen rolmontrilo 713

Nominativa = Sen rolmontrilo 131-134

Nomo 545-559

bazo de Esperantigo 549

elparolo 547

Esperantigita 548-550

Esperantigo 547

festo 98

karesa 596, 597, 628

kun la 92-99

lando 550-557

lingvo 556, 557

litero 19, 20

majuskla 557-559

monato 98

multe-nombra 95

ne-Esperantigita 344, 545-547

popolo 550-557

propra 409, 410

semajntago 98

sezono 98

tagoparto 98

tradicirompo 549

virina 549, 550

Nomspecoj 545

Noniliono 379, 702

Norde de 237

Nova-Skotio 702

Novialo 702

Novjaro 584

NP

elparolo 31

Nu 336

Nuancado

per vortordo 539

Nuancilo de kvanto 385-388

Nuancilo de nombro 385-388

Nul 79, 369-373

Nula 384

Nulo 372

Numeralo = nombra vorteto 713

Numero 97, 374, 391, 409

Nun 266, 267

en nerekta parolo 536

pri pasinteco 267

Nun-tempo 415, 416

Nun(ec)o 267

Nuna 267

Nur 290-292

por deziro 292, 418, 526

Nura 292

NV

elparolo 31

O

elparolo 27, 28

finaĵo 47-53, 244

tabela postparto 244

O

liternomo 318, 319

O ho 339

O kej 338, 339, 702

O-eca vorteto 710

O-finaĵo 47-53

ĉe participo 440-443

ĉe propra nomo 546

en vortfarado 568, 583, 584

O-vorta frazparto 63-67, 710

O-vorteca vorteto 710

O-vorto 47-53, 710

aga 110

ina 48

kiel perverba priskribo 401, 406

kvanta 393

nenombrebla 72 nombrebla 72-74, 594

priskribo de 63-67

seksa signifo 48-53

sekse neŭtra 48

subkomprenata 372

uzo 47, 48

vira 48

O-vortoj duoblaj 410-414

Objekta predikativo = perverba priskribo

de objekto 713

Objekta verbo 458, 459, 463, 464, 610-

614, 709

Objekto 44, 135-138, 454-456, 710

alternativa 462

de signifi 562

duobla 498

en kunmetaĵo 581

ke-frazo 497, 498

perverba priskribo de 405-409

plurobla 428

rekta 135-138

senca 110, 158, 204, 316, 440-443

OBL 629, 630

Oble 388, 389

formato 389

Oficiala afikso 589-662

Oficiala prefikso 639-653

Oficiala sufikso 590-639

OFON (sufikso) 672, 702

Oho 338, 339

OID (sufikso) 673

Oj 338

OJD (sufikso) 673, 702

Ok 369-372

Okaze de 237

Okazi 458

kun postmetita subjekto 138

Okcidentalo 702

Okcidente de 237

Okej 339

Okej' 339

Okteto 702

Oktiliono 379, 702

Okulvitroj 74

Okupi

pasivigo 452

Ol 169, 345-353

anstataŭ kiam 518

antaŭ ojekto 347-350

antaŭ subjekto 347-350

frazenkondukilo 532

kun rolmontrilo 347-350

OL (sufikso) 673

Ol kiom 524

Ol-esprimo

ne mallongigita frazo 352

OLOG (sufikso) 673

OLOGI (sufikso) 674

OM-vorto

malnova uzo 397

O-vorteca 397

OMETR (sufikso) 674, 702

ON 630, 631

ON-vorto

E-finaĵo 384

prefikseca 654

Oni 109, 118, 119

anstataŭ ni 119

Onia 109, 110, 118, 119

Onin 119

ONT 444

OP 632, 633

Opinii 460

Orda numeralo = vicorda nombrovorto.... 713

Ore-purpura 413

Oriente de 237

Oromo 702

Os

=faros 473

OS

en pasinteco 417

finaĵo 417

OS-finaĵo 417

OT 451, 452

OTEK (sufikso) 674, 703

OŬ (sonkombino) 32

OZ (sufikso) 674, 675

P

elparolo 29-31

PAG....28, 285, 387, 407, 538, 565, 715- 718

Pagi 462

Pagipova 582

Pajtro 53, 668, 703

Pantalono 73

Paragraf-signo 24

Pardoni 462

Parenco 693-695

Parencvortoj

kun PRA 651

Parentezo 22

Parento 53, 668, 703

Parolo

nerekta 502, 532-538

rekta 532-538

Participo 437-448, 710

A-finaĵo 437-439

aktiva 158, 437

E-finaĵo 439, 440

neebla 437

O-finaĵo 158, 440-443

peras priskribon 408

Pasinta tempo 416, 417

Pasiva participo 437, 438

de senobjekta verbo 437

Pasiva verbo

peras priskribon 404

Pasivo 449-456, 710

sensubjekta 450

Pasko 98

Paŝo post paŝo 240

Paŭzeto

distingiga 35

PEBI (prefikso) 685, 703

Pentekosto 98

Per 223

mezuro 225

Per kaj kun 220

Per si (mem) 129, 225

Pera, pere 226

Pere de 237

Perforto 583

Peri 226

Perlabori 226, 583

Pero 226

Persona pronomo 109, 160, 710

kun N-fmaĵo 109

Personalo, personpronomo = pronomo, persona pronomo 713

Perverba priskribo.44, 133, 401-409, 710

de nenio 402

de objekto 405-409

de subjekto 401-405

I-verbo 425

kontrolmetodo 408

kun aŭ sen la 88

PETA (prefikso) 683

Peti 462

Picburgo 703

Piedpilk(ad) o 586

PIKO (prefikso) 683

PIV....285, 338, 339, 567, 587, 699-706, 721

PJ (sufikso) 672, 703

Plaĉi 460

Platino 703

Plej 90, 293, 397

memstare 295

Pleja 296

Pleje 296

Plejeble 295

Plena Analiza Gramatiko de Esperanto.... 28, 285, 387, 407, 538, 565, 715-718

Plena de/je 150

Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto. 285, 338, 339, 567, 587, 699-706, 721

Pli 292, 397

kun ju... des 332-334

memstare 295

Pli aŭ malpli 413

Pli kaj plu 269

Pli ol 345

nuancilo de nombro aŭ kvanto.. ..387, 388

Pli ol unu 79

Pli unika 296

Pli-malpli 413

Pli-ol-unu 79

Plia 296

Plie 296

Plimulto 584

Pliperfektiĝi 296

Plozivo = eksploda konsonanto.. .29, 713

Plu 268, 269

Plu kajplu 451

Plu ne 268

Plua

Plue

Pluen

Pluraj

pozicio

Pluralo = multe-nombro 713

Pluralo = Multe-nombro 71-80

Plus 328, 329, 388, 389

anstataŭ kaj 329

rolvorteto 329

Plus-signo 23

Pluso 329

Pluvi 457

Po 227

erara uzo 228, 389

forlaso 389

loko en frazo 227

neunueca uzo 386, 387

nuancilo de nombro aŭ kvanto 385

prefikseca 387

signifo 227

Po (liternomo) 318, 319

Pocdamo 703

Poezio 106

Poiome, poioma 281

Popolnomo 550-557

Por 229

antaŭ I-verbo 300, 430, 431

frakcistreko 233

Por (tio) ke 233

Por kaj pro 235

Por ke 503

Por tio

forlaso 498

Por tio ke 498, 499

Por-komplemento

senca subjekto 423

Porĉiama 258

Poseda pronomo 57, 109, 110, 710

difinilo 99, 100

kun J-finaĵo 110

kun N-finaĵo 110

Posedanto 203

Posedo 110, 156, 315-317

Posedpronomo = poseda pronomo 713

Post 187

..269 ..269 .269 ..394 ...66

antaŭ I-verbo 433komparo 187

sinsekvo 187

Post ke 532

Post kiam 188, 433, 444, 518, 532

Post ol 532

Posta 189

Postaĵo 189

Poste 189

Postmorgaŭ 262

en nerekta parolo 536, 537

Postparto

de tabelvorto 241

Postpostmorgaŭ 262

Postpriskribo 67

Posttagmeze 390

Potenco 388, 389

POV

sufikseca 655

Povi 423, 424, 477-482

Povus 482

PRA 650, 651

kun GE kaj BO 640

Praantaŭhieraŭ 262

Prapostmorgaŭ 262

Pre

rolvorteto 680

PRE (prefikso) 680

Predikativo = perverba priskribo 713

Predikato = ĉefverbo 713

Preferi al/ol 354, 355

Prefikso 589, 710

Greka/Latina 663

neoficiala 675-685

oficiala 639-653

Preni 458

Prepoziciaĵo = rolvortaĵo... .237-239, 713

Prepozicio = rolvorteto 713

Prepozitivo = frazparto kun rolvorteto

713

Preskaŭ 297

Preskaŭ kaj apenaŭ 285

Preskaŭ kaj kvazaŭ 288

Preter 189

Pretere 190

Preterito = pasinta tempo 713

Preterito = Pasinta tempo 416, 417

Prezenco = nun-tempo 714

Pri 233

antaŭ demanda subfrazo 506, 507

antaŭ I-verbo 432

antaŭ ke-frazo 499

forlaso 498

prefikseca 467, 468, 659

Pri (tio) ke 499

Pri ke 499

Pri-komplemento

helpa 542

Primitiva adverbo = E-vorteca vorteto

249-301

Primitiva adverbo = E-vorteca vorteto (E-

eca vorteto) 714

Prisemi 468

Priskriba verbo 401-405, 460

Priskribo 710

de A-vorto 68, 69

de E-vorto 69, 70

de O-vorto 63-67

diferenco de kunmetaĵo 580

identiga 133, 134, 409, 410

kun rolvorteto 148-240

mezura 142

perverba 133, 401-409

propranoma 409, 410

rekta 45, 46

speciala 401-414

Pro 234

anstataŭ por 235

antaŭ I-verbo 433

antaŭ ke-frazo 236, 499

= anstataŭ 236

Pro (tio) ke 499

Pro ke 499

Pro tio ke 433

Procento-signo 24

Profitanto 202

Proksime de/al 205

Proksimumeco 174

Promesi

kun I-verbo 426

Pronomeca vorteto 303-319, 710

Pronomo 109-129, 711

en nerekta parolo 537, 538

kun J-finaĵo 110

kun N-finaĵo 109, 110

persona 109 poseda 57, 109, 110

Pronomo = (persona) pronomo, pronomeca vorteto, O-vorteca vorteto (O-eca vorteto), A-vorteca vorteto (A-

eca vorteto) 714

Prononco = elparolo 714

Propozicio = frazo 714

Propra nomo.... 92-99, 409, 410, 545-559

citaĵa 545

ĉu Esperantigi? 545

diversaj specoj 545

el ordinara radiko 545

elparolo 545-547

Esperantigita 548-550

Esperantigo 547

klasikaj religiaj verkoj 94

kun dividostreko 22

kun finaĵo 546, 547

kun la 92-99

lando 550-557

majuskla 557-559

mallongigita 99

multe-nombra 545

ne-Esperantigita 545-547

ordinara O-vorto 95

origina formo 545-547

PROTO (prefikso) 681

Pseŭda 703

PSEŬDO (prefikso) 681

Pseŭdoafikso = eksafikso 714

Pseŭdoafikso = Ŝajnafikso 586, 587

Puf. 339

Pum 339

Punkto 21

decimala 388

Punktokomo 21

R

elparolo 29-31

Radiko 711

A-vorta 567

afikseca 653-662

aga. 567, 569, 573, 590, 592, 610, 615 eca.567, 569, 580, 581, 592, 598, 610, 614, 634

gramatika karaktero 565, 566

grupa 73

matematika 388, 389

ne-eca 569 neŭtrala pri nombro 71, 72

nuda 337

vort a 567

Radikokaraktero = propra signifo de

radiko 714

Radikvorto 41

RE 651-653

Reala modo. .415-417, 504, 525, 531, 711

Reciproke 378

Ree kaj ree 451

Refleksiva pronomo = si, sia 714

Reformoj.13, 52, 119, 246, 258, 342, 446,

668

Rekta objekto 135-138, 711

Rekta parolo 532-538, 562, 711

Rekta priskribo 45, 46, 711

verb a 428, 429

Rekta verbigo de A-vorto 470

Renkonten 147

Responde ...N 239

Responde al 238

Respondo 363-368

Respondvorto 363-368

Resti

kun postmetita subjekto 138

RET

prefikseca 655

RETRO (prefikso) 681

Ri 109, 115, 119, 342, 703

Ria 110, 119

Ricevanto 201

RIĈ

sufikseca 654

Riismo 115, 119

Rilata KI-frazo 507-524

Rilata KI-vorto 507-524, 711

Rilata subfrazo 507-524, 711

Rilate ...N 239

Rilate al 238

Rilativa = Rilata 507-524

Rilativo = rilata KI-vorto 714

Rilativo = Rilata KI-vorto 507-524

Ro (liternomo) 318, 319

Rolfinaĵo 131-240, 711

Rolmontrilo 43, 131-240, 711

duobla 149 frazparto sen 131-134

Rolvortaĵo 237-239, 711

Rolvorteto 131-240, 711

A-finaĵo 240

antaŭ AM-vorto 257

antaŭ demanda subfrazo 506, 507

antaŭ E-vorto 148

antaŭ I-verbo 430-435

antaŭ ke-frazo 499

antaŭ loka vorteto 148

antaŭ tempa vorteto 148, 262

ĉe apudmeto 411

direkta 200-210

E-finaĵo 237-239

en vortfarado 656-660

enkonduko de nova 239

forlaso 240

kompara 354

loka 167-200

memstara 239, 240

nedifinita 149-151

neoficiala 341, 342

por objekto 138

prefikseca 656-660

Rondeco de vokalo 28

S

elparolo 29, 30

S'joro 107

Saluton 491

Sama 56

pozicio 66

Sama/same

kun kiel 345

Same kiel, samkiel 353

Samo 56

Samtempe kun 219

SAN (prefikso) 681

Sanheleno 703

Sanpiero 703

Sanskrito 90

SAT

prefikseca 659

Se 525, 526

antaŭ I-verbo 435, 436

por deziro 526

Se kaj ĉu 506

Sed 326-328

antaŭ KI-vorto 541

evitinda uzo 327

kun kvankam 530

Sed jes 366

Sekse neŭtra radiko 636

Sekse neŭtraj vortoj 48, 53

Sekso 48-53, 695

Sekso nekonata 114

Seksteto 704

Sekstiliono 379, 704

Sekv(ant)a tago 261

Sekve 285

Sekve de 238

Semajntago 98, 143, 559

Semi 467

SEMI (prefikso) 682

Sen 236

Senca objekto 110, 158, 316, 440-443

Senca subjekto...316, 341, 421, 423, 424, 426, 427, 436, 440-443

Senigi 237

Seniĝi 237

Senobjekta verbo..457, 458, 465-467, 712

pasiva participo 437

Senpere 226

Sensubjekta verbo 117, 457, 712

Sentanto 203

Sentheleno 704

Sentpiero 704

Senvoĉa konsonanto 30

Senvoĉigo 31

Sep 369-372

Sepen 342, 371

Septiliono 379, 704

Ses 369-372

Sezononomo 98

Si 109, 120-129

ĉe aga O-vorto 124

ĉe I-verbo 123

ĉe IG-verbo 128

ĉe kompara esprimo 126

ĉe kompleksa frazparto 126

ĉe participo 125

en kompleksa frazo 122-128

en simpla frazo 120-122

en subfrazo 122

fiksitaj esprimoj 129

por reciprokeco 378

por unua aŭ dua persono 128

Sia 109, 110, 120-129

= ĝia propra 129

Siatempe 129

Signifo

de radiko 568

de vortelemento 565-568

Silabo 35

Simbolo

matematika 20-25

Simboloj en PMEG 697

Sin

prefikseca 662

Singularo = unu-nombro 714

Singularo = Unu-nombro 71-80

Sis 342, 371, 704

Skribo 19-25

So (liternomo) 318, 319

Sob 342

Sola 292

anstataŭ sole 60

Sole

anstataŭ nur 291

Solresolo 704

Solstariva lingvoelemento = vorteto. .714

Somalo 704

Sonimito 335-339

Sor 342

Sori 342

Spaceto 20, 371, 382

Speco

kun la 88

multe-nombre 88

unu-nombre 87

Spertanto 203

Spite 238, 500

Spite al 238

Spite ke 500, 531

Spozo 53, 704

Sss 339

Statoŝanĝo 179, 204

Statuto 73

Steleto 22

Stereo 704

STIF (prefikso) 655

STIF (sufikso) 704

STIL

sufikseca 655

Stop, Stopi 338

Streketo 23, 107

Streko

divida 22

ĝis-streko 23

halta 22

Sub 190

E-vortece 385

kovra 190

nuancilo de nombro aŭ kvanto 385

Suba 191

Sube 191

Sube de 237

Subfrazo 45, 65, 495-538, 712

ĉar-frazo 526, 527

de subfrazo 496

demanda 21, 506, 507, 533

disigita 496

dum-frazo 528

kun rilata Kl-vorto 508-517

mallongigita 435

pluraj niveloj 496

pozicio 495

rilata 507-524

se-frazo 525, 526

sensubjekta 544

Subigi 192

Subiĝi 192

Subjekta predikativo = perverba priskribo

de subjekto 714

Subjekta verbo 457, 458, 712

Subjekto 44, 131, 132, 712

de E-participo 439, 440

de U-verbo 491

forlaso 491, 492

I-verbo 422, 423

ke-frazo 497

Kl-demando 507

maltipa 132

perverba priskribo de 401-405

senca 316, 341, 421, 423, 424, 426,

427, 436, 440-443

subkomprenata 418

tipa 131

Subjunkcio = frazenkondukilo 714

Subjunkcio = Frazenkondukilo 496

Subpropozicio = subfrazo 714

Substantiva radiko = radiko nek aga, nek

eca 714

Substantivo = O-vorto 714

Subtegmento 583

Subtraho 328, 329

Subunuo 389

Sude de 237

Sufiĉe 394-396

Sufikso 589, 712

Greka/Latina 663

neoficiala 664-675

oficiala 590-639

Suomio 549

Super 192

E-vortece 385

labortasko 194

nuancilo de nombro aŭ kvanto 385

Supera 194

Superi 194

Supersigno 20

Suplemento = rekta priskribo 714

Supre de 237

Supre kaj super 194

Suprenstreko 22

anstataŭ 325

Sur 194

figura 196

Suspekta 571

Svazio 704

S

elparolo 29, 30

Ŝajnafikso 586, 587, 712

Ŝajni 401-405

Ŝati 460, 461

Ŝi 109, 114, 115

besto 116

infano 115

nevivaĵo 116

Ŝi aŭ li 115

Ŝia 109, 110, 114, 115

Ŝo (liternomo) 318, 319

Ŝtatoj-membroj 412

Ŝtele 655

Ŝteli 459

T

elparolo 29-31

T (sufikso) 675

Tabelvorto 241-247, 712

aga 473

direkta 242

je A 244, 313-315

je A kaj U (diferenco) 307

je AL 270-272

je ALI 245-247

je AM 255-258

je E 245, 249-251

je EL 272-276

je EN 146

je ES 315-317

je KI 361, 540

je 0 105, 244, 307-313, 512

je OM 161, 241, 276-281, 398, 399

je TI 288, 521-524

je U 244, 303-308

kun rolvorteto 250

loka 146

nedisigebla 245

postparto 244, 245

Tabelvorto je O

kun J-finaĵo 312

Tagiĝi 457

Tagnokto 584

Tago

subkomprenata 391, 392

Tago post tago 240

Tamen 297, 298, 328, 530

anstataŭ sed kaj 328

respondvorto 366

Tamen kaj kvankam 298

TC

elparolo 37

TEBI (prefikso) 685, 704

TEK = OTEK (sufikso) 674

TELE (prefikso) 682

Temi 457

Tempa vorto

en nerekta parolo 536, 537

Tempismo (= atismo) 453, 454

Tempo 415

nuna 415, 416

pasinta 416, 417

venonta 417

Tempopunkto 230

sen rolmontrilo 143

Tenso = tempo 714

TERA (prefikso) 683

Termino

gramatika 707-718

TERMO (prefikso) 682

TET (sufikso) 675

TI-vorto

forlaso 521-524

kun kiel 345

Tia 313-315

helpa 531

postmetita 66

Tia kia 523

Tiaĵo 245, 315

Tial 270-272

Tial ĉar 527

Tial kaj ĉar 271

Tial ke 527

Tial kial 524

Tiam 255-258

forlaso 523

helpa 525

Tiam kiam 522

Tiama 257

Tie 249-251

subkomprenata 519

Tie kie 523

Tiel 272-276

helpa 531

Tiel ke 503

Tiel kiel 523

Tiel longe ĝis 529

Tiel same kiel 353

Tiela 276

Tiele 276

respondo al nea demando 367

Tien 146, 250

Ties 103, 315-317

Ties kies 524

Tigrajo 704

Tik tak 339, 704

Timi + nea U-verbo 505

Tio 117, 308-313

forlaso 522

helpa 498, 499, 501

Tio estas 411

Tio kaj ĝi 310

Tio ke 500

Tio kio 522

Tiom 276-281, 397

limiga 280

Tiom kiom 523

Tiom multe 279, 399

Tiom pli 279

Tiom same 279

Tiom-kiom-ismo 166, 280

Tioma 281

Titolo 96, 132, 133, 409, 562, 563

Tiu 303-308

anstataŭ la + O-vorto 305

anstataŭ li/ŝi 115

anstataŭ li/ŝi/ĝi 304

forlaso 522

helpa 509

Tiu kiu 522

Tiu-ĉi 252

Tju 338

To (liternomo) 318, 319

Tofuo 705

Tokpisino 705

Tondilo 74

Tra 197

prefikseca 659

Tra kaj trans 200

Tradicia gramatika vorto 713-718

Trae 198

Trafe-maltrafe 413

Traigi 198

Trans 199

Transa 200

Transe 200

Transigi 200

Transitiva verbo = objekta verbo 714

Transitiva verbo = Objekta verbo 458,

459, 463, 464, 575

Tre 298, 299

+ neado 299

Treege 299

Trema konsonanto 29

Tri 369-372

Tria persono 113-119

Triangulo 583

Triiliardo 670

Triiliono 670

Triliono 670

Tripunkto 21

Tro 300, 301, 397

+ neado 300

Troa 301

Troigi 301

Tuj 269, 270

Tuja 270

Tuje 270

Tuta

kvazaŭ perverba priskribo 405

pozicio 66

Tuta la/la tuta 81

U

elparolo 27, 28

finaĵo 244, 418, 419

tabela postparto 244

U

liternomo 318, 319

U-finaĵo, U-modo, U-verbo 418, 419

Uf. 338

UJ 633, 634

UK (sufikso) 675, 705

UL 634-637

antaŭ ĈJ 596

ULTRA (prefikso) 683

UM 574, 637-639

Un' 106

UNT (participo) 439

Unu 369-372

evitado 377

identeca 375

pronomeca 375

sameca 374

specialaj uzoj 374-378

Unu mil 371

Unu-nombro 71-80, 712

Unua persono 111, 112

Unuiĝinta Reĝlando 410

Unuj 375

Unun 376

Ununura 292

Unuo 381

US 531

en se-frazo 420

finaĵo 419, 420

mildeco 420

tempe neŭtrala 445

US-finaĵo 419, 420

US-modo 419, 420, 531

US-verbo 419, 420

Uskleco, usklo 19

Usono 74

Ŭ

elparolo 29, 30

en sonimito 338

Ua 338

Uo (liternomo) 32, 318, 319

V

elparolo 29, 30

Vakajamo 705

Varicelo 73

Variolo 73

Varŝavo 549, 705

Ve(ad)i 337

Veka 570

Vela konsonanto 29

Velaro = vela konsonanto 29, 714

Venonta tempo 417

Verba finaĵo 415-420

en vortfarado 573-575, 583

Verba radiko = aga radiko 714

Verbo 415-420, 712

agoinflua 425

AS-finaĵo 415, 416

dusignifa 452

en nerekta parolo 533-535

frazrolo 457-468

I-finaĵo 415

imaga modo 419, 420

IS-finaĵo 416, 417

kompleksa 468

kun al-komplemento 459

kun postmetita subjekto 138

kunmetita 443-448

nuntempa 415, 416

objekta. .454-456, 458, 459, 463, 464, 610-614

observa 427

OS-finaĵo 417

pasinta tempo 416, 417

pasiva 616

pasivigebla 454-456

peras priskribon 401-405

priskriba 401-405, 460

senobjekta 454, 457, 458, 465-467

sensubjekta 117, 457

subjekta 457, 458

U-finaĵo 418, 419

US-finaĵo 419, 420

venonta tempo 417

vola modo 418, 419

Verboformo

en ke-frazo 501-505

Verboj

kelkaj gravaj 469-485

Vi 109, 112, 113

anstataŭ oni 119

forlaso 418, 491

subkomprenata 418, 491

Via 109, 110, 112, 113

VIC

prefikseca 656, 694

Vic' al 212

Vicorda nombrovorto 374, 391, 712

E-finaĵo 384

skribo 382

vortordo 383

Vidalvide al 238

VIDEO (prefikso) 683, 705

Vidi 458

Vinĉestro 705

VIR

prefikseca 50, 656

Vira vorto 48

Vivui 585

Vizaĝo kontraŭ vizaĝo 240

Vo (liternomo) 318, 319

Voĉa konsonanto 30

Voĉeco 30

Voĉigo 31

Vokalo 712

liga 576, 577

Vokativo 132, 133

Vokativo = alvoko 714

Vola modo 418, 419, 712

Volapuko 90

Vole-ne-vole 413

Voli 423, 424, 477-482

ĝentila 479

senobjekta 479

Volitivo = Vola modo 418, 419

Volitivo = vola modo, U-modo, U-verbo..

714

Volu ...i 419

Volus 482

Vorteto 41, 42, 712

A-vorteca (A-eca) 303-319

afikseca 661, 662

duobla 331-334

E-vorteca (E-eca) 249-301

ekkria 335-339, 644

en vortfarado 577, 578

kombinita 331-334

kompara 345-353

kunliga 321-329

kvanta 397

loka 249-255

neoficiala 338, 339, 341-344

nombra 369-378

O-vorteca (O-eca) 303-319

pronomeca 303-319

tempa 255-270

Vortfarado 565-587

streĉitaj formoj 586

Vortigo

de frazeto 581-585

Vortklasa

finaĵo 568-575

Vortklasa finaĵo 712

Vortludo 586, 587

Vortordo 539-544

286

frazpartoj 539, 540

nekutima 67, 540-544

priskriboj 66

Vortotranĉado 25

Vuo (W) 24, 25, 705

Z

elparolo 29, 30

ZEPTO (prefikso) 683

ZETA (prefikso) 683

Zo (liternomo) 318, 319

16 reguloj 687-692

Q

elparolo 39

literumado 319

W

elparolo 39 literumado 319

X

anstataŭ supersigno 20

elparolo 39

literumado 319

Y

elparolo 39

literumado 319

'stas (= estas) 36

B (esceto) 24

* Steleto asterisko estas uzata post vorto aŭ frazo por signali

ion specialan, ekz. por atentigi pri piednoto. En PMEG steletoj antaŭ kaj post vorto aŭ frazo (*ekzemplo*) montras, ke la ek- zemplo estas erara aŭ tre malrekomendinda.

' Apostrofo montras, ke parto de vorto estas forlasita. Legu detale

pri la uzado de apostrofoj en §10.

Frazparto povas konsisti el unu sola vorto, sed ofte ĝi estas kunaĵo de pluraj vortoj. Unu el la vortoj de plurvorta frazparto estas ĉefvorto, kaj la aliaj estas rektaj priskriboj de la ĉefvorto. Se la ĉefvorto estas O-vorto, la frazparto nomiĝas O-vorta frazparto. Se la ĉefvorto estas A-vorto, ĝi estas A-vorta frazparto. Se la ĉefvorto estas E-vorto, ĝi estas E-vorta frazparto:

ĉambro - Ĉambro estas ĉefvorto. Priskriboj ne estas.

matura homo - Homo estas ĉefvorto. Matura estas rekta priskribo de homo.

tre granda - Granda estas ĉefvorto. Tre estas rekta priskribo de granda.

tre longe - Longe estas ĉefvorto. Tre priskribas ĝin.

Oni povas ankaŭ paroli pri E-vortecaj frazpartoj, en kiuj la ĉefvorto estas E-vorteca vorteto: tre baldaŭ, multepli, absolute ĉiam.

Rekta priskribo de ĉefvorto povas mem esti plurvorta frazparto:

la kajero de la juna fraŭlino - Ĉefvorto estas kajero. La estas difina pri- skribo (= difinilo). De la juna fraŭlino estas poseda priskribo. La poseda priskribo estas mem O-vorta frazparto enkondukita per la rolvorteto de.

tre alte estimata sinjoro - La tuto estas O-vorta frazparto. Sinjoro estas ĉefvorto. Tre alte estimata estas mem A-vorta frazparto, kiu rekte pri- skribas la ĉefvorton sinjoro.

En Esperanto ne ekzistas gramatika sekso. Sekso estas nur parto de la sig- nifo de iuj O-vortoj. La finaĵo O neniel esprimas sekson.

La signifon de vorto oni ĉiam devas lerni. Por ĉiu besta kaj homa vorto oni devas lerni la eventualan sekson kiel parton de la signifo. Neniaj reguloj de- cidas pri tio. Regas iom da konfuzo pri tio ĉi, kaj multaj vortoj bedaŭrinde havas neklaran signifon.

Ekzistas en Esperanto tri signifoklasoj de vortoj por homoj kaj bestoj: Sekse neŭtraj radikoj, virseksaj radikoj kaj inseksaj radikoj: ► Sekse neŭtraj radikoj:

Ĝeneralaj bestaj kaj homaj radikoj: besto, homo, infano, orfo, per- sono, birdo, fiŝo, insekto, reptilio, simio k.a.

La sufiksoj -an-, -estr- -id-, -ist- kaj -ul-.

Participoj kun O-finaĵo: ...anto, ...into, ...onto, ...ato, ...ito, ...oto.

Ĉiuj bestospecioj: ansero, araneo, bovo, ĉevalo, ezoko, formiko, hundo, kato, koko, leono, lupo, muŝo, pasero, zebro k.a.

Diversaj ne-familiaj homaj rilatoj: amiko, ĉefo, gasto, kamarado, kolego, membro, najbaro k.a.

A-vortoj estas uzataj precipe por priskribi O-vortojn. Rekte priskribantaj A- vortoj staras plej ofte antaŭ la priskribata O-vorto, sed ili povas stari ankaŭ post ĝi. Eĉ povas esti A-vortoj samtempe antaŭ kaj post la sama O-vorto:

granda domo

domo granda

la tago longa

la longa tago

• fama Franca verkisto

fama verkisto Franca

A-vorto, kiu staras post sia O-vorto, estas ofte emfazita: §7.1.

En oficiala Esperanto ALI estas ordinara radiko, el kiu oni faras vortojn per la ordinaraj finaĵoj:

alia = ne la sama, diferenca

alio = io alia

alie = en alia okazo, en alia maniero

alii = esti alia, diferenci (malofte uzata)

Multfoje oni proponis aldoni al la tabelvortoj la antaŭparton *ALI-* kreante la novan serion *aliu*°, *alio*°, *alia*°, *alies*, *alie*°, *aliam*°, *alial*°, *aliel*, *aliom*°. Iuj eĉ praktikas tion uzante precipe la vortojn *aliel* kaj *alies*.

Ekuzo de la novaj tabelvortoj kunportus drastajn ŝanĝojn en la lingvon. Multaj "alielistoj" konscias, ke alie ŝanĝus sian signifon al "en alia loko", sed la sekvoj estus multe pli grandaj ol tio.

Alia en normala Esperanto signifas "de alia speco" aŭ "kun alia identeco" (§5.2). La nova tabelvorto *alia* signifus nur "de alia speco". Kon- sekvencaj alielistoj do ne plu diru: La alia ĉambro estas pli granda. Sed:

*La aliu ĉambro estas pli granda. * Ili ankaŭ devus diri: *Ili amas unu la aliun.* En normala Esperanto aliu estas apenaŭ uzata, sed signifas principe "estu ali(ec)a", ĉar ĝi simple estas la U-modo de la ĉi-antaŭe menciita verbo alii.

Noto: Oni povas tamen dubi, ĉu estus logike uzi la antaŭ *aliu*, ĉar antaŭ veraj tabelvortoj je U oni ne povas uzi la (§9.1.1). Estas malfacile diri, ĉu *aliu* signifus "la alia" aŭ simple "alia". Sed tio ja gravas, ĉar la tabelvorto *aliu* ĉiuokaze ne estas ĝusta Esperanta vorto.

Oni ofte faras kunmetaĵojn kiel: de alia speco ^ alispeca; kun alia formo ^ aliforma; en alia signifo ^ alisignife. Alielistoj tamen devus diri: *ali- uspeca*, aliaforma, *aliusignife*, ĉar oni ne povas forigi la postpartojn de tabelvortoj. Komparu kun: de tiu speco ^ tiuspeca (ne: *tispeca*); kun tia formo ^ tiaforma (ne: *tiforma*); en tiu signifo ^ tiusignife (ne: *tisignife*). Oni povas renkonti la formon *interaliel* anstataŭ la regula kaj

Sed ligas frazojn aŭ frazpartojn, kaj montras, ke ili iel kontrastas inter si:

La papero estas tre blanka, sed la neĝo estas pli blanka. FE1°

Li amas min, sed mi lin ne amas. FE18

Mi zorgas pri ŝi tiel, kiel mi zorgas pri mi mem; sed ŝi mem tute ne zorgas pri si kaj tute sin ne gardas. FE18

Laŭ la projekto de la inĝenieroj tiu ĉi fervojo estas konstruota en la daŭro de du jaroj; sed mi pensas, ke ĝi estos konstruata pli ol tri

FF 25

jarojn.

Nia provincestro estas severa, sedjusta. FE37

Tiu domo estis mallarĝa, sed alta. M 6

Pli bona estas knabo malriĉa sed saĝa, ol reĝo maljuna sed malsaĝa. ft-4

Li havis [...] unu filinon, belan, mildan kaj saĝan, sed blindan. FA3116

Sed povas ankaŭ enkonduki ion, kio malebligas aŭ malhelpas la antaŭan aferon:

Mi volis lin bati, sed li forkuris de mi. FE18

Mi volis ŝlosi la pordon, sed mi perdis la ŝlosilon. FE34

Sed povas enkonduki ion, kio estas surpriza, se oni konsideras la antaŭan aferon:

• 20000 - 3000 = 17000 ^ Dudek mil minus tri mil egalas al dek sep mil.

+10° ^ plus dek gradoj = dek gradoj super nulo

-10° ^ minus dek gradoj = dek gradoj sub nulo

Ordinara ĉu (§22.2) montras demandon. Duobla aŭ plurobla ĉu normale ne havas tian signifon, sed montras anstataŭe indiferentecon. Indiferenta ĉu montras alternativojn, inter kiuj la elekto estas indiferenta, libera, egala, pri- dubata, necerta aŭ simile.

Indiferenta ĉu povas enkonduki subfrazojn, inter kiuj la elekto estas indi- ferenta. La ĉeffrazo montras ion, kio validas sendepende de la elekto inter la alternativoj. Tiaj subfrazoj estas ofte mallongigitaj:

Li devis trinki kun ili, ĉu li volis, ĉu li ne volis. FA1122 Lia volo nenion povis ŝanĝi.

Ĉiu povas veni, tute egale, ĉu li estas reĝido, ĉu [li estas] almozulo. FA169 Kaj reĝidoj kaj almozuloj povas veni. Ne gravis, kio oni estis.

Indiferenta ĉu povas ankaŭ enkonduki frazpartojn, inter kiuj oni povas elekti. Tiam ĉu... ĉu povas esti tre simila al aŭ... aŭ. Ĉu... ĉu emfazas indiferentecon, dum aŭ... aŭ nur montras alternativojn:

Ju kaj des estas ĉiam uzataj kune kunpli malpli (§14.3.15). Ju kaj des kunlabore montras, ke unu pli-esprimo dependas de alia. La ju-esprimo montras tion, kio regas. La des-esprimo montras tion, kio dependas. Se ju- pli-esprimo kreskas, ankaŭ la responda des-pli--esprimo kreskas:

Ju pli da mono ni havos, des pli rapide kaj bone iros kompreneble nia afero. OV127 Se la mono pliiĝos, tiam ankaŭ la rapideco kaj boneco pli- iĝos.

Ju pli alte staras la lingvo, des pli rapide progresas la popolo. FK 229 La progreso de la popolo dependas de la nivelo de ĝia lingvo.

Ju pli malmulte vi parolos pri tiu ĉi afero, despli bone. BV 86

Ju pli da havo, des pli da pravo. PE 790

Ordinara nek (§21) signifas "kaj ankaŭ ne", "kaj ankaŭ neniu" k.s. Plurobla nek signifas "kaj ne". Kombinita nek estas do egala al kaj... kaj (§17.5) plus neado:

Mi renkontis nek lin, nek lian fraton. FE28 = Mi kaj ne renkontis lin, kaj ne renkontis lian fraton.

Nek ĝojo, nek malĝojo daŭras eterne. PE168° = Kaj ĝojo, kaj malĝojo ne daŭras eterne.

Ŝi estis muta, povis nek kanti nek paroli. FA198 = Ŝi kaj ne povis kanti, kaj ne povis paroli.

Iafoje oni uzas ordinarajn radikojn (§37.1) sen finaĵoj kiel ekkriajn vortojn:

Halt'! Ne kuraĝu permesi al vi! Rt142 = Haltu! Ne kuraĝu... HALT estas ordinara radiko normale uzata kiel verbo: halti. Ĉi tie Zamenhof uzis ĝin kiel ekkrian vorton, kaj skribis apostrofon, kvazaŭ temus pri ellasita O- finaĵo. Pli bone estas skribi halt! (sen apostrofo), ĉar temas pri ekkria uzo de nuda radiko.

Ek! Ni komencu! Ek! Antaŭen! La prefikso EK (§38.3.4) estas tre ofte uzata kiel memstara ekkria vorto por instigi al (tuja) ekagado.

Eks pri tiuj idiotoj! La prefikso EKS (§38.3.5) estas iafoje uzata kiel memstara ekkria vorto por montri, ke io (ĝena), kio antaŭe ekzistis, ne plu okazos aŭ aperos.

Help! = Helpu! Helpon!

Povas ekesti problemoj pri akcento en ĉi tia uzado de nudaj radikoj. Kie en ekz. Rapid! meti akcenton? Ĉu oni diru "rapid" (kvazaŭ estus Rapid'! kun apostrofo), aŭ "rŭpid" (akcentante la antaŭlastan vokalon)? Estas konsilinde uzi kiel ekkriajn vortojn nur unuvokalajn radikojn, ĉar tiam ne povas ekesti dubo pri la akcento. Estas eĉ konsilinde uzi tiun ĉi eblon ĝenerale tre ŝpare.

Multaj radikoj estas iom sonimitaj. Ofte oni kreas el ili sonimitajn vortojn per forigo de finaĵoj, kaj ofte per mallongigo kaj aliformigo:

Kraki ^ Krak! FA3 86

Plaŭdi ^ Plaŭ! FA2 35

• Rapidi ^ Rap, rap! Rapidu, rapidu! FA2 34

Pafi ^ "Pif, paf!" eksonis subite krakoj. FA2 37

Murmuri ^ Mur-mur-mur! FA2128

Boji ^ Boj!

Miaŭi ^ Miaŭ! (eble pli bone mjaŭ, §18.4)

Tranĉi ^ Trinĉ tranĉ!

Gluti ^ Glut! glut!

Tinti ^ Tin tin!

Ekkriaj kaj sonimitaj vortetoj estas ofte elparolataj kun alia akcento ol ili devus havi laŭ la skribo. Tiaj ĉi vortoj estas la plej "sovaĝa" parto de la lingvo, kaj tial la normalaj reguloj de skribo (§1) kaj elparolo (§2) eble ne estas same gravaj kiel ĉe ordinaraj vortoj, sed plej ofte tute bone eblas skribi regule laŭ la efektiva elparolo:

La duvorta alvoko ha lo (§18.1) estas ofte misskribata *halo*, kio devus elparoliĝi *halo* (same kiel la O-vorto halo). Ha lo estas tamen ĉiam el- parolata "ha lo". Ankaŭ ne eblas skribi *halo'* kun apostrofo, ĉar ĝi neniel estas O-vorto.

La vorton hura (§18.1) oni elparolu "hŭra" (akcento je U). Sed multaj el- parolas "hura". Se oni tiel elparolas, oni skribu hu ra°.

Hola (§18.3) estas ofte elparolata "hola", kaj devas tiam esti skribata

ho la°.

Aha (§18.3), ehe (§18.3) kaj oho (§18.3) elparoliĝu "aha", "ehe" kaj "oho". Ili estas tamen ofte elparolataj "aha", "ehe" kaj "oho", kaj devas tiam esti skribataj a ha°, e he° kaj o ho°.

O kej° (§18.3) estas ofte misskribata *okej*, kio devus elparoliĝi "okej". La efektiva elparolo estas tamen ĉiam "okej". Iuj proponis skribi *okej '* kun apostrofo, sed ja neniel temas pri O-vorto.

La kata bleko miaŭ (§18.2) estas ofte elparolata "miaŭ", kaj tiam mjaŭ° estas pli bona skribo.

Iafoje ĉu aŭ Kl-vorto estas forlasita el demanda frazo. Tio okazas precipe en dialogoj. Tiam nur la kunteksto montras, ke temas pri demando. Tia forlaso estas akceptebla, kiam la tuta frazo estas draste mallongigita:

• - Efektive? - ŝi demandis per tirata tono. - Efektive, - respondis Aleĉjo. M147 = - Ĉu efektive vi farus tion? - ŝi demandis...

Por respondi ĉu-demandojn oni povas simple eldiri frazon (plenan aŭ mal- longigitan), kiu donas respondon al la demando:

Ĉu vi amas min? - Mi amas vin!

Kiam oni miksas nombrajn vortetojn (§23.1) kaj O-vortajn nombrovortojn (§23.2) en unu nombro, iliaj malsamaj reguloj kolizias. Nombraj vortetoj volas esti rektaj priskriboj de ĉefvorto, dum O-vortaj nombrovortoj mem estas ĉefvortoj kun da-esprimo post si. Necesas iel elturniĝi:

Kvar metroj da tiu ĉi ŝtofo kostas naŭ frankojn; tial du metroj kostas kvar kaj duonon frankojn (aŭ da frankoj). FE14 Nuntempe oni preferas uzi ON-vorton kun A-finaĵo en ĉi tiaj okazoj: kvar kaj duonan frankojn.

Por montri daton oni sekvu la jenajn modelojn. La vortoj tago kaj de/en la jaro estas tre ofte nur subkomprenataj:

Estis la tria (tago) de Decembro (de/en la jaro) mil naŭcent naŭdek unu.

Hodiaŭ estas la dua (tago) de Majo (de/en la jaro) du mil kvin.

• Ŝi perdis nun unu el la plej utilaj komizoj de sia magazeno kaj troviĝas pro tio en kelka embaraso. M 77

Vi faris bedaŭrinde plurajn erarojn.

Kvantaj E-vortoj povas roli kiel ordinaraj E-vortoj:

Mi multe dankas vin por via gastameco. ^80

Ŝi etendis al la venintino la manon blankan, tre malgrasan, kun fingroj multe pikitaj de kudrilo. M106

La malfeliĉa knabino, multe kurinte kaj trovinte neniun, kiu volus ŝin akcepti, baldaŭ mortis en angulo de arbaro. FE 23

Mi ne estas multege instruita lingvisto. OV 25

• Liaj okuloj [...] estis fiksitaj sur la vizaĝo de la juna vidvino, kiu eĉplej malmulte ne atentis lian ĉeestadon. M 59

Dio scias, ke mi estas sufiĉe rekompencita! FA2 27

Apudmeto estas postmetita klariga revortigo de frazparto. Ĝi montras la saman aferon per aliaj vortoj. Apudmeto iel priskribas la antaŭan frazparton, sed estas tamen propra frazparto. En la parolo oni normale distingas apudm- eton per paŭzetoj antaŭe kaj poste. En la skribo oni kutime metas komojn.

Apudmeto ludas la saman frazrolon, kiel la antaŭa frazparto. Se la antaŭa frazparto havas la rolfinaĵon N, ankaŭ la apudmeto havu tian finaĵon:

Karlo, nia prezidanto, prezentis Petron, la novan sekretarion. Kaj Karlo kaj nia prezidanto estas subjektoj, ili eĉ estas la sama persono. Kaj Petro kaj la nova sekretario estas objektoj, ĉar ili estas la sama.

US-formo estas uzata por agoj kaj statoj nerealaj, imagaj aŭ fantaziaj. US- formo ne montras la tempon de la ago:

laborus = la ago "labori" estas imagata

estus = la stato "esti" estas imagata

Se mi estus riĉa, mi ne laborus. Temas pri nerealaj, imagaj stato kaj ago.

Se mi estus sana, mi estus feliĉa. FE 20

Se li scius, ke mi estas tie ĉi, li tuj venus al mi. FE 20 La agoj scii kaj veni estas nerealaj, imagataj, dum la stato estas ja estas reala.

Se mi nur loĝus en palaco! La loĝado estas dezirata, sed mi scias, ke ĝi ne estas ebla, ke ĝi estas nura fantazio.

I-verbo povas roli kiel subjekto de frazo, kiam oni volas diri, kia estas la ago de la I-verbo. Plej ofte la ĉefverbo estas formo de esti, sed ankaŭ aliaj ĉef- verboj eblas:

Resti kun leono estas danĝere. FE 7 = La ago resti kun leono estas danĝ- era. Danĝere estas perverba priskribo de resti. Ĝi havu E-finaĵon, ĉar ĝi estas priskribo de verbo.

Normale I-verbo ne povas esti ĉefverbo (§3.2), sed okaze oni vidas frazojn, en kiuj la sola verbo estas I-verbo. Sed ankaŭ en tia uzo I-verbo ne povas havi gramatikan subjekton.

Ĉefverbecaj I-verboj aperas en iaj mallongigitaj subfrazoj. La I-verbo tiam sence egalas al U-formo aŭ esprimo kun povi:

Grandega hundo metis sur min sian antaŭan piedegon, kaj mi de teruro ne sciis, kion fari. FE38 = ...kion mi faru.

Mi efektive jam ne scias, kielĝin klarigi. M85 = ...kiel mi ĝin klarigu.

La vidvino staris senmove, videble ne sciante, kion fari kaj al kiu sin turni. M11 = ...kion ŝi faru kaj al kiu ŝi sin turnu.

Ili ne havas, kion manĝi, ili ne havas, per kio hejti la fornon. M102 = Ili ne havas (ion), kion ili/oni povus manĝi, ili ne havas (ion), per kio ili povus hejti la fornon.

Mi havis tiam apud mia domo foson, kiu, se preni la plej malmulte, havis almenaŭ okfutojn da larĝeco. Rt19 = ...se oniprenu laplej malmulte...

Se lin kompari kun la nuna reĝo, li estis Apolono ĉe Satiro. H14 = Se oni lin komparu kun la nuna reĝo...

Ĉefverbecaj I-verboj aperas ankaŭ en iaj mallongigitaj esprimoj de dubo aŭ hezito. La plena frazo havas verbon en U-formo, okaze en US-formo aŭ OS- formo:

Plialtigi la temperaturon de la ĉambro! per kio? aĉeti medikamenton! Per kio? M196 = Per kio miplialtigu... Per kio mi aĉetu...

Ĉu esti aŭ ne esti, - tiel staras nun la demando. H 74 = Ĉu mi estu aŭ ne estu...

Kion fari? M19 = Kion oni/mi/vi faru?

• Eble el la vestoj ion forkomerci? Vendi ekzemple la pantalonon? ^26 = Ĉu mi eble el la vestoj ion forkomercu? Ĉu mi vendu ekzemple la pantalonon?

Iafoje oni vidas I-verbojn uzatajn anstataŭ ordonaj U-formoj. Tiam la ordono ricevas nuancon neŭtralan, nek ĝentilan nek malĝentilan, sed simple konstatan. La senca subjekto de la I-verbo estas tute ĝenerala oni. Tiu uzo estas malofta:

Nur prunti, sed ne restigi al si! FA3129 = Oni povas nur prunti... Anstataŭ ordoni per U-formo, la parolanto eldiras sian volon kiel simplan kon- staton de nediskutebla fakto.

• Mi promesis amuziĝon. = Mi promesis, ke okazos amuziĝo. Ne gravas, kiu amuziĝos.

Labori estas lacige. Laborado estas laciga ĝuste por tiu, kiu laboras.

Labor(ad) o estas laciga. Laborado estas laciga ĝenerale, eble ne nur por la laboranto.

Aktiva participo kun O-finaĵo montras la sencan subjekton de la ago aŭ stato. Pasiva participo kun O-finaĵo montras la sencan objekton. Normale temas pri persono:

skribanto = skribanta persono, persono kiu skribas

skribinto = skribinta persono, persono kiu antaŭe skribis

skribonto = skribonta persono, persono kiu poste skribos

amato = amata persono, persono kiun iu amas

amito = amita persono, persono kiun iu antaŭe amis

amoto = amota persono, persono kiun iu poste amos

Kiam Nikodemo batas Jozefon, tiam Nikodemo estas la batanto kaj Jozefo estas la batato. FE 22

Frazojn kun objekta verbo oni povas transformi de aktivo (normala frazo) en pasivon. Pasivo estas kvazaŭ inversa maniero prezenti agon. Kiam oni pasivigas frazon, okazas tri ŝanĝoj:

La objekto fariĝas subjekto (kaj perdas sian N-finaĵon).

La ĉefverbo fariĝas kunmetita verbo: esti + pasiva participo.

La aktiva subjekto malaperas aŭ fariĝas de-komplemento.

La knabino vidas la domon.

la domon ^ la domo

vidas ^ estas vidata

la knabino ^ de la knabino

^ La domo estas vidata de la knabino. Li batis sian hundon per bastono.

sian hundon ^ lia hundo

batis ^ estis batata

li povas malaperi

^ Lia hundo estis batata per bastono.

En la lasta ekzemplo sia fariĝas lia, ĉar la subjekto ŝanĝiĝis. Legu aparte pri la reguloj de si en §11.6.1.

Oni uzas pasivon por movi la atenton for de la aktiva subjekto al la ago. Ankaŭ la iama objekto (la nova subjekto) ricevas pli da atento. Oni ofte uzas pasivon, kiam oni parolas pri tre ĝenerala afero, kiam apenaŭ ekzistas aktiva subjekto:

• Mi ĉiam volonte aĉetas tiun ĉi komercaĵon. ^ Tiu ĉi komercaĵo estas ĉiam volonte aĉetata de mi. FE 25

Iu lavos vin. ^ Vi estos lavita. FE 25

Estu trankvila, mi pagos mian tutan ŝuldon al vi baldaŭ. ^ Estu tra- nkvila, mia tuta ŝuldo estos pagita al vi baldaŭ. FE 25

Oni ne serĉus nun tiel longe mian oran ringon, se vi ne estus kaŝinta ĝin tiel lerte. ^ Mia ora ringo ne estus nun tiel longe serĉata, se ĝi ne estus tiel lerte kaŝita de vi. FE 25

Verboj kiel povi, voli, komenci, fini, ĉesi k.a. ofte aperas kune kun I-verbo. La du verboj kune formas kvazaŭ unu kompleksan verbon. Normale la I- verbo signife estas la pli grava parto, kaj ĝi decidas la frazrolojn:

Komencis neĝi. FA1142 (= Ekneĝis.) La ĉefverbo komenci per si mem normale postulas kaj subjekton kaj objekton, sed la frazkonstruon de- cidas neĝi, kiu estas sensubjekta kaj senobjekta verbo.

Baldaŭ ĉesos neĝi. La ĉefverbo ĉesi normale havas subjekton, sed neĝi estas sensubjekta verbo.

Noto: Oni normale ne diras *Baldaŭ finos neĝi*, ĉarfini montras plenumon, antaŭplanitan fin- punkton aŭ simile. Sed ĉe neĝado ordinare tute ne ekzistas plenumo aŭ finpunkto. Neĝado simple iam ĉesas.

Ili ĉesis konstrui la urbon. Gn11 La ĉefverbo ĉesi ne povas havi objekton, sed konstrui estas objekta verbo.

• Li finis paroli. Jĝ15 La ĉefverbo fini normale havas kaj subjekton kaj objekton, sedparoli ne bezonas objekton. Oni povus ankaŭ diri, ke ĝuste la I-verbo paroli estas la objekto de fini.

Ne povis esti alie. FA3118 La ĉefverbo povi normale havas subjekton, sed esti povas esti sensubjekta (kun E-finaĵa perverba priskribo, §25.1.1).

La verbo havi montras tute ĝenerale, ke la objekto apartenas al la subjekto. La aparteno povas esti poseda, porta, eca, interrilata, k.s.:

Mi havas centon da pomoj. FE14 = Cento da pomoj apartenas al mi.

Unu vidvino havis du filinojn. FE11 = Al unu vidvino apartenis du filinoj.

Kiam oni estas riĉa, oni havas multajn amikojn. FE16

Mi havas nur unu buŝon, sed mi havas du orelojn. FE12

Kiun daton ni havas hodiaŭ? FE12

Tiu ĉi patrino varmege amis sian pli maljunan filinon, kaj en tiu sama tempo ŝi havis teruran malamon kontraŭ la pli juna. FE13

Igi = "kaŭzi, ke iu faru ian agon". Igi estas farita el la sufikso IG (§38.2.17).

La subjekto de la verbo igi estas tiu, kiu kaŭzas, ke iu alia faru ian agon. La objekto estas tiu, kiu faru la agon. La rezulta ago, I-verbo, aperas kiel per- verba priskribo de la objekto (§25.1.2):

Ni devas antaŭ ĉio igi lin, aboni la gazeton. OV144 = Ni devas antaŭ ĉio faru tiel, ke li abonu la gazeton.

• En la lasta tempo li fervore laboris, por igi la francan registaron, en- konduki Esperanton en ĉiujn lernejojn. OV 247

La finiĝado de la tago igis ilin rapidi. M 200

Ĉar = "pro tio ke". Ĉar enkondukas subfrazon, kiu montras kaŭzon aŭ motivon:

La tranĉilo tranĉas bone, ĉar ĝi estas akra. FE16 = La fakto, ke la tranĉilo estas akra, estas la kaŭzo, ke ĝi tranĉas bone.

La infano ploras, ĉar ĝi volas manĝi. FE16 = La fakto, ke la infano volas manĝi, estas la kaŭzo, ke ĝi ploras.

Ĉar vi estas tiel servema, mi faras al vi donacon. FE19

Venigu la kuraciston, ĉar mi estas malsana. FE 39

La baza ordo de frazpartoj sekvas la ĉi-postan modelon, kiu tamen ne val- idas por Kl-vortoj, ĉar Kl-vorton oni normale ĉiam metas unue en la frazo sendepende de ĝia frazrolo:

subjekto - ĉefverbo - objekto - aliaj frazpartoj

La knabo - sidas.

subjekto - ĉefverbo

Ili - sidas - sur la sofo.

subjekto - ĉefverbo - loka komplemento

La hundo - ĉasas - katon.

subjekto - ĉefverbo - objekto

Karlo - manĝas - rizon - per manĝbastonetoj.

subjekto - ĉefverbo - objekto - ila komplemento

La virino - estas - arkitekto.

subjekto - ĉefverbo - perverba priskribo de la subjekto

La ĉielo - fariĝis - malhela.

subjekto - ĉefverbo - perverba priskribo de la subjekto

Pri majuskloj (grandaj literoj, ĉefliteroj) kaj minuskloj (malgrandaj literoj) ne ekzistas devigaj reguloj en Esperanto. Majusklado povas helpi al klareco, sed estas cetere sufiĉe malgrava afero.

Oni skribas ĉiujn proprajn nomojn kun komenca majusklo: Elizabeto, Parizo, Ĉinujo, Nov-Zelando, Esperanto. Tio estas ĝenerala regulo, kiun sekvas pli-malpli ĉiuj.

Se nomo konsistas el pluraj vortoj, oni plej ofte majuskligas ĉiun el tiuj vortoj: Sankta Petro, la Nobla Korano, Dominika Respubliko.

Se oni faras el propra nomo alian vorton, kiu mem ne estas propra nomo, oni normale konservas la majusklon (ĉar la propranoma parto de la vorto restas propra nomo), sed oni ankaŭ povas minuskligi (ĉar la tuto ne plu estas propra nomo). La kutimoj estas tre diversaj:

Oni ofte kunigas radikojn (kaj vortetojn) kreante kunmetitajn vortojn. La plej ofta speco de vortkunmetaĵo nomiĝas en PMEG kombino. Tia vorto konsistas el du partoj: ĉefelemento, kiu donas la ĝeneralan signifon de la vorto, kaj preciziga antaŭelemento, kiu precizigas la ĝeneralan signifon.

El la ĉefelemento ŜIP oni povas fari ekz. la jenajn kombinojn (ĉiam kun "neŭtrala" O-finaĵo):

vaporŝipo = speco de ŝipo, nome tiu speco, kiu funkcias per vaporo

balenŝipo = speco de ŝipo, nome ŝipo speciale konstruita por ĉasi balenojn

puŝŝipo = speco de ŝipo, kiu puŝas barĝojn en kanaloj kaj riveroj

aerŝipo = speco de ŝipo, kiu iras en aero anstataŭ akvo

La baza signifo de tiuj ĉi kombinoj estas ĉiam "ŝipo". Per diversaj antaŭ- elementoj oni distingas diversajn specojn de ŝipoj. La antaŭelementoj estas tre diversecaj. VAPOR montras manieron funkciigi la ŝipospecon, BALEN montras celon por la uzado de la ŝipospeco, PUŜ montras taskon, AER montras lokon.

El la ĉefelemento IR, oni povas krei nomojn de diversaj ir-specoj:

rondiro = tia iro, kiun oni faras ronde, en rondo


[1] Kvinope ili sin ĵetis sur min, sed mi venkis ĉiujn kvin atakantojn. FE14

Mi kriis tiel laŭte, kiel mi povis, sed neniu min aŭdis, mi estis tro mal- proksime. FA3152

Mia frato ne estas granda, sed li ne estas ankaŭ malgranda: li estas de meza kresko. FE33

Li donis al mi monon, sed mi ĝin tuj redonis al li. FE 42

Melankolio sed ne doloro, plenigis lian bruston. FA3 64

La vortetoj plus kaj minus estas ĉefe uzataj en matematikaj kaj similaj esprimoj por reprezenti la simbolojn + (plus) kaj - (minus). Plus montras adicion, pozitivecon k.s. Minus montras subtrahon, negativecon k.s. Grama- tikaj reguloj apenaŭ rolas en tia uzado. Oni simple elparolas la simbolon + per la vorto plus, kaj la simbolon - per la vorto minus:

2 + 2 = 4 ^ Du plus du faras kvar.

3 - 1 = 2 ^ Tri minus unu estas du.

20000 + 3000 = 23000 ^ Dudek mil plus tri mil estas dudek tri mil.

[2] Morgaŭ estos la dudek kvina (tago) de Julio (de/en la jaro) du mil dek.

Por jaroj oni ankaŭ povas uzi vicordajn nombrovortojn: Estis la lasta de Januaro (en/de la jaro) 1887-a (mil-okcent-okdek-sepa). Tia uzo estas nun- tempe sufiĉe malofta, sed ĝi estis pli ofta en la fruaj jaroj de Esperanto, kaj iuj Esperantistoj ĝin preferas ankoraŭ hodiaŭ. En la praktiko oni skribas jarojn preskaŭ ĉiam cifere: (la jaro) 1975, (la jaro) 2000 k.t.p. Tion faris ankaŭ Zamenhof. Tian ciferan jaroskribon oni povas tamen rigardi kiel skriban simpligon de A-finaĵa nombrovorto. Tiam oni legas (la jaro) 1975 kiel (la jaro) mil-naŭcent-sepdek-kvina. Povas esti, ke Zamenhof siatempe plej ofte uzis tian A-finaĵan elparolon, sed ni scias, ke li uzis ankaŭ la simplan elparolon sen A-finaĵo.

Inter la tago kaj la monato oni ĉiam uzu de, ĉar la vicorda nombrovorto ne rilatas al la monato, sed al la vorto tago, kiu normale estas forlasita: la unua de Majo = la unua tago de Majo, la dek-tria de Decembro = la dek-tria tago de Decembro. Se oni diras la unua Majo, oni parolas pri la unua el pluraj Maj-monatoj. Kiam oni skribe uzas ciferojn por la tago, oni ordinare skribas la A-finaĵon: 1-a de Majo, sed iafoje oni uzas simpligitan skribon: 1 (de) Majo. Tion oni tamen devas elparoli kiel la unua (tago) de Majo.

Kvantaj A-vortoj ofte kondutas kiel normalaj A-vortoj:

Multaj birdoj flugas en la aŭtuno en pli varmajn landojn. FE 32

La ellernado kostis multan kaj grandan laboradon. FK 245

Kelkaj homoj sentas sin la plej feliĉaj, kiam ili vidas la suferojn de siaj najbaroj. FE 32

[3] Nun estis plej bone reveni hejmen. FA212 = La ago reveni hejmen estis nun plej bona.

Kritiki estas facile, fari [estas] malfacile. PE1202

I-verboj kaj agaj O-vortoj estas similaj, sed ekzistas tamen diferenco. I- verbo havas ĉiam subkomprenatan sencan subjekton, kiu plej ofte estas identa al la subjekto de la ĉefverbo. Aga O-vorto estas tamen sendependa de subjekto. Aga O-vorto nomas agon sen konsideri eventualan faranton. La signifo de frazo povas do ŝanĝiĝi, se oni ŝanĝas I-verbon en agan O-vorton:

Malbonaj infanoj amas turmenti bestojn. FE 33 = Ili amas, kiam ili mem turmentas bestojn.

Malbonaj infanoj amas turmentadon de bestoj. = Ili amas turmentadon de bestoj, ĉu ili mem turmentas, ĉu iu alia turmentas.

Mi promesis amuziĝi. = Mi promesis, ke ĝuste mi amuziĝos.

[5] Li estas nur unufoja mensoginto dum vi estas ankoraŭ nun ĉiam mensoganto. FE 22

Oni levis la kadavran tukon; paco estis sur la vizaĝo de la mortinto. FA317

La soldatoj kondukis la arestitojn tra la stratoj. FE 22

Lasi baze signifas "permesi" kaj "ne malhelpi". La preciza signifo povas esti ekz. "permesi ke io restu (en loko aŭ en stato), permesi ke io foriru, ne mal- helpi ke io ŝanĝiĝu, ne malhelpi ke io agu, ne plu teni, ne plu fari" k.t.p.:

Ŝteliston neniu lasas en sian domon. FE 37 = Neniu permesas al ŝtelisto eniri en lian domon.

Iru kun mi, bela Sara, en alian landon, ni lasu la malfeliĉon malantaŭ ni. ^15 = ...la malfeliĉon ni ne kunportu.

[7] La tie kreskantaj beroj lasas post si en la mano, kiu ilin deŝiras, neforig- eblan makulon. BV 7 Makulo restas en la mano.

Lasu la ŝercojn, Aleĉjo! M 56 = Ne plu ŝercu!

Ene de frazo povas troviĝi alia frazo, kiu rolas en la ĉeffrazo kiel frazparto. Tian malĉefan frazon oni nomas subfrazo. Subfrazoj plej ofte ne havas rol- montrilon. Por demonstri la rolon de subfrazo en la ĉeffrazo oni ofte povas en klarigo anstataŭigi la subfrazon per vorto, kiu povas havi rolmontrilon, ekz. tio aŭ alian tabelvorton.

En la plej simpla okazo subfrazo staras fine de ĉefa frazo:

Li diris, ke li estas malsata. ^ Li diris tion. La ke-frazo rolas kiel objekto en la ĉeffrazo.

Li demandis, ĉu mi amas lin. ^ Li demandis tion.

Petro demandis, kial la preparoj daŭras tiel longe. ^ Petro demandis tion.

Mi legis libron, kiun tradukis Zamenhof. ^ Mi legis libron tian. La kiu- frazo estas rekta priskribo de la vorto libron.

Mi kuniros, se vi promesas helpi min. ^ Mi kuniros tiukondiĉe. La se- frazo estas kondiĉa komplemento.

Mi manĝis la panon, kvankam ĝi estis malnova. ^ Mi manĝis la panon malgraŭ ĝia malnoveco. La kvankam-frazo estas komplemento, kiu montras nesufiĉan malhelpaĵon.

Subfrazo povas ankaŭ stari komence de ĉefa frazo:

Ke la tero estas ronda, neniu povas plu pridubi. ^ Tion neniu povas plu pridubi.

Ĉu vi estas malsata, mi demandis al ŝi. ^ Tion mi demandis al ŝi.

Kiam li venis, mi jam foriris. ^ Tiam mi jam foriris. La kiam-frazo estas tempa komplemento.

[8] Se Zamenhof skribis tiel, tio certe estas ĝusta. ^ Tiuokaze tio certe estas ĝusta.

Ofte subfrazo staras ene de ĉefa frazo. La ĉefa frazo pludaŭras post la fino de la subfrazo:

La fakto, ke la tero estas ronda, ankoraŭ ne estas akceptita de ĉiuj. La ke-frazo estas identiga priskribo de la vorto fakto.

Via argumento, kiun mi ne akceptas, estas tamen lerte elpensita.

Mi konsentas, se vi tenos viajn promesojn, kuniri al la festo.

La demando, kiel la universo estiĝis, ne estas ankoraŭ kontentige re- spondita.

[9] La hirundo flugis trans la riveron, ĉar trans la rivero sin trovis aliaj hirundoj. FE 26

Donu al la birdoj akvon, ĉar ili volas trinki. FE 9

Li estas mia onklo, ĉar mia patro estas lia frato. FE18 La fakto, ke mia patro estas lia frato, estas la motivo por nomi lin mia onklo.

[10] Ĉiuj - opinias - lin - stranga.

subjekto - ĉefverbo - objekto - perverba priskribo de la objekto

Se oni uzas alian vortordon, oni ne ŝanĝas la bazan signifon, sed nur kreas diversajn emfazojn:

Sur la sofo sidas ili. Atentigo, ke ĝuste ili sidas tie, ne iuj aliaj.

Sur la sofo ili sidas. Atentigo, ke ili sidas ĝuste sur la sofo, ne aliloke.

Ĉasas katon la hundo. Atentigo, ke ĝuste la hundo, ne iu alia, ĉasas katon.

[11] La Volapukistoj havis por sia agitado grandajn rimedojn kaj agadis per la plej vasta, pure Amerika reklamo, kaj la Esperantistoj agadis la tutan tempon preskaŭ tute sen iaj materialaj rimedoj. FK284 Ameriko estas propra nomo de kontinento. Volaptik kaj Esperanto estas propraj nomoj de lingvoj. La minuskla skribo esperantisto estas tamen pli ofta.

[12] piediro = iro per piedoj

militiro = iro cele al milito

El la ĉefelemento RUĜ, oni povas krei ekz. la jenajn specojn de ruĝo:

helruĝo = tia ruĝo, kiu estas pli hela ol normala ruĝo

sangruĝo = tia ruĝo, kian havas sango

matenruĝo = ruĝo de la ĉielo en la mateno

Загрузка...