Гэта ня лічыцца

***

Калі недасканаласьць сьвету

заб’е апошнія мары ў маёй галаве

і я прачнуся рана ад шуму

дажджу за вакном

Ну вось і ўсё, як кажуць,

Game is over. Капец. Гамон.

Вазьму тэлефонную слухаўку,

пазваню дамоў – я нармальна, мама,

нармальна…

усё ў мяне. А як там ты?

Глядзі, кладзіся спаць рана,

перад сном пагуляць схадзі.

Пакладу слухаўку.

Пагалюся.

Раздам даўгі.

Гэй! Дайце мне цыгарэту

І жоўты шалік даўгі.