Капернiк у Гарце

Краіна буслоў

I як твае пасмы ядвабныя

Трапаў іх вецер.

Прыгажэй былi за ўсё на свеце,

Як твае вочы хітрыя,

Караблі аблокаў, што ў небе плылі.

I яшчэ ў гэтым рэцэпце:

I пушчаў

Тых пушчаў доўгія пальцы

Менавіта як у цябе.

Яны імі машуць зорцы,

І туляць яе да сябе.

Так iснуе краiна буслоў.

Ды старых, іглічных лясоў.

Можа нават за Кiпр не горш!

Сонца ззяе з тваіх валасоў.

І чаго пажадаць яшчэ больш?

Можа толькі краіне ўзыходу!

Можа толькі тулiць цябе… калi падае дождж!

Арына

Поп-рок (Гародня)

Гародня

Толькi для цябе я пяю гэту поп песню.

Гэты горад завецца Гародня

И гэта горад дзе ты

На заўсёды шчаслівы з сабою

Дзеля хмурнай дарогі ў Масты.

Пранікае ў цябе чараўніцтва.

І вясёлка завязана ў круг.

Нібы звычка прыходзіць з дзяцінства.

І па скуры бяжыць як павук

Гародня

Толькi для цябе я пяю гэту поп песню

Толькi для цябе

Для цябе

Толькi для цябе

Для цябе

Толькi для цябе

я пяю гэту рок песню

Гэты горад завецца Гародня

И гэта горад дзе я

Напiсаў гэту дзiўную песню

Гэту х… зробіць нават свіння (ха-ха-ха)

Вулiцы Гроднi

Каложа

Сiвая Каложа на ўзгорку

Зацягнула ў свае плінфы зорку

Ты глядзі ў наднеманскія воды

Там пярліны водзяць карагоды.

Гэтыя крыжы ў тваёй тканцы

Вецер тут вякамі робіць танцы

Боль і радасць усё жыве ў Каложы

Ты прыходзь да храма, анёл божы

Сiвая Каложа на ўзгорку

Зацягнула ў свае плінфы зорку

Сівая Каложа як Гальгофа

Для кагосьці гонар лімітрофа

Не разнёс яе прырэчны д'ябал

Страшны быццам гэты самы Дарт Мол

Горад халмоў

Філёзаф Неман

Не бяры

Калі ты знаходзіш цень надзеі

Калі адчуваеш той экстаз

Ты раба яшчэ адной ідэі

Што ўчора быў апошні раз

Ты глядзіш, і гэта як сон

Смех ды боль ва ўнісон

Спакой шукала ў цёмных краях

Але знайшла з'ядаючы страх

Ты глядзіш, але гэта сон

Смех ды радасць ва ўнісон

Але ты крочыш у цёмных краях

Дзе скрошыш мару ў гiдкі прах

Калі ты знаходзіш цень надзеі

Калі адчуваеш той экстаз

Дні цвярозасці ў трубу ляцелі

І ты зноў знайшла н.з. якраз

Ты глядзіш, і гэта як сон

Смех ды боль ва ўнісон

Спакой шукала ў цёмных краях

Але знайшла з'ядаючы страх

Ты глядзіш, але гэта сон

Смех ды радасць ва ўнісон

Але ты крочыш у цёмных краях

Дзе скрошыш мару ў гiдкі прах

Дурніца не бяры

Тое, што бярэш звычайна

Харыбда

Шукаю, знаходжу, гляджу ў каханыя вочы.

Да занятку гэтага мабыць і дзяцел ахвочы.

І тут прысуд як крыштальны посуд.

Суд кахання вызначае табе меру пакут

Тваё каханне лашчыць цябе

Але ты ўсё роўна ахвяра яе

Той Харыбды пачуццяў!

Тваё каханне з'ядае цябе, як рыбу спрут.

Крошыць, як Тайсан, што робіць спурт.

Ты забіваеш сябе ім, як Курт.

Вядома як Кабэйн, не-е-е-е Ванегут

Ад гэтай справы табе спярша гуд,

А потум не гуд.

Тваё каханне тут нават амаль Робін Гуд.

Амаль бо адбірае былое жыццё ў бедных і ў багатых,

а пасля як выхавалка ставіць у кут.

Оў!

Атрута

Ты зноўку цягнеш гэты дрот

Дзе сэрцы атачае плот

Шыпы з металу на гады

Ад болю ён звініць тады

Калі ты кубак п'еш вады.

Марской вады

Атрута з соллю, для растання

Бо ты не ведаў слёз кахання.

Ты для журбы знаходзіш слот

Каханне нібы Асфалот

Цябе пранесла скрозь сады

Дзе горкі плён як знак бяды.

Калі ты кубак п'еш вады.

Марской вады

Атрута з соллю, для растання

Бо ты не ведаў слёз кахання.

Калі ты кубак п'еш вады.

З атрутай,

З атрутай кахання.

Калi…