La neĝa blovado - читать бесплатно онлайн полную версию книги автора Aleksandro Pu ŝkin (ч. notes)

Notoj

[1]

La diferencon videbligos nur libroprezentilo kiu atentas la stilajn difinojn de FictionBook, kia estas ekz-e CoolReader (kondiĉe ke la internaj stiloj de la bitlibro estas ŝaltitaj).

[2]

A. Grabowski ne tradukis la moton. Ĉi tiun tradukon faris Klara Ilutoviĉ. LOdE, №134 (2005:12).

[3]

Speco de kartludo.

[4]

Tula sigelilo – T.e. farita en Tulo (Тула), metalindustria urbo apud Moskvo.

[5]

fenestraj kovriloj – Ŝutroj.

[6]

standardestro (Ruse: корнет) – La plej masupra oficira rango en kavalerio kaj limgardistaro.

[7]

kapitano de l’ ĵandarmaro (Ruse: капитан-исправник) – policestro de distrikto.

[8]

Borodino – Vilaĝo je 124 km okcidenten de Moskvo, apud kiu je 1812-09-07 (aŭ 1812-08-26 laŭ la Gregoria kalendaro) okazis la Borodina Batalo inter la ruslanda kaj napoleona armeoj.

[9]

Vidvino de la galikarnasa reĝo Maŭzolo; ŝi ordonis konstrui monumenton Maŭzoleon (laŭ la nomo de la forpasinta edzo), kiu estis konsiderata kiel unu el la sep «mirakloj de l’ mondo». La nomo Artemizo (Αρτεμισία) fariĝis simbolo de la ideala edzino, kiu restas fidela al la edzo eĉ post lia morto.

[10]

T.e. «Vivu Henriko la Kvara» (france). Kupletoj el la komedio de franca poeto Ch. Collet (1709–1783) «Henriko la 4ª en ĉasado» (1779).

[11]

«Joconde aŭ serĉanto de aventuroj» – komedia opero de franca komponisto I. Nicolo (1775–1818).

[12]

Citaĵo el la komedio «Malfeliĉo esti tro sprita» (1825) de rusa dramverkisto, poeto kaj diplomato Aleksandro Gribojedov (1795–1829).

[13]

Kvankam komence de la 18ª jc Peterburgo fariĝis registara ĉefurbo de Ruslando, Moskvo tamen retenis kelkajn funkciojn ĉefurbajn (interalie la eklezian).

[14]

Itale: «Se ne amo, kio do ĝi estas?». La komenco de verso el la 132ª soneto de F. Petrarko (1304–1374).

[15]

St. Preux /sen-pre/ – protagonisto de la romano de J.-J. Rousseau (1712–1778) «Julia, aŭ la nova Heloiza» (1761). La vortoj de Burmin’ estas pruntitaj el letero de St. Preux al Julia.

[16]

pupitro (ruse «налой», propre «аналой») – Ĉi tie temas pri kirka tablo kun dekliva supra tabulo, kiu staras antaŭ la altarejo, kaj sur kiun oni metas diservan libron aŭ ikonon; ĝuste ĉirkaŭ tiu pupitro okazas la ortodoksa geeziĝa rito; Zamenhofo kaj Grabowski ĝin konfuzas kun altaro. PIV ial nomas ĝin «ĥorpupitro» – tute maltrafe kaj absolute malkonvene por kirko ortodoksa: ĝi neniel ajn rilatas al ĥoro. Malpli maltaŭga estas la traduko en CEED: «legpupitro» por traduki la anglan «lectern» – tamen jam simpla «pupitro» tute sufiĉas.