Плошча. Гісторыя аднаго каханьня

“Та-а-а-а-а”, – раптам гучна ўдарыў у вушы першы акорд знаёмага гімну. І праз паўзу – далей: “Мы бе-ла-ру-сы, мір-ныя лю-дзі…” Як, адкуль, на гэтай цудоўнай плошчы той стары гімн?.. Чаму? Навошта?.. Марыйка варухнулася ў неразуменьні, і ледзь не сасьлізнуўшы з нараў, прачнулася. Па радыё, як звычайна ў камеры ў гэты час (і, зразумела ж, па ўсёй краіне!), гралі гімн. Маўляў, уставайце, беларусы, мас­калі ўжо цэ­лую га­дзіну ня сьпяць… Шэсьць га­дзінаў раніцы: пад’ём!..

…Да выхаду Марыйкі на волю, да сустрэчы з Але­сем – заставалася яшчэ дваццаць гадзінаў…

2007