Işığın Anısı

Ve gün geldi, eskiden olduğu gibi ve yine olacağı gibi dünyanın üzerine ağır bir Karanlık çöktü ve o Karanlık insanların yüreklerine bastı, yeşillikler soldu, umut öldü. Ve insanlar Yaratıcı’ya feryat ettiler ve dediler ki, Ey Semavi Işık, Dünyanın Işığı, geçmiş çağlarda olduğu gibi, gelecek çağlarda olacağı gibi, kehanetlerde Vaat Edilmiş olan dağdan doğsun. Sabahın Prensi toprağa şarkı söylesin ki, yeşillikler yeniden büyüsün, vadiler kuzular doğursun. Şafağın Efendisi’nin kolu bizi Karanlık’tan korusun ve adaletin yüce kılıcı bizi savunsun. Ejder atını yine zamanın rüzgarlarında sürsün.

(Charal Drianaan te Calamon Ejder Döngüsü’nden.

Yazarı bilinmiyor, Dördüncü Çağ)

Rüzgar gibi geldi, rüzgar gibi her şeye dokundu ve rüzgar gibi geçti.

(Yenidendoğan Ejder’den

Halan oğlu Arent oğlu Loial

Dördüncü Çağ)