Птушкі

***

Калі ў вачох цямнее,

мне хочацца проста ўкленчыць:

«О Божа, хачу да мамы!

да таты хачу на плечы…»

каб апынуцца ў дзяцінстве,

як колісь —

хавацца ў шафе

сярод кажухоў і шапак,

цукеркі цягаць з буфета

ды красці ў суседа слівы

…і быць маленькім і лёгкім,

і, ёб вашу маць,

Шчаслівым.

А мне хочацца жыць,

нават калі не хочацца жыць

Калі снег пачынае падаць

калі лепіцца ў горле ком

не таму што ты хочаш плакаць

а таму што зіма вакол

калі снег перастаў на вейках

таяць, людзі пад ліхтаром

танчаць рэгі на слізкіх рэйках

і дарма што зіма кругом

ты глядзіш з-за высокіх кратаў,

а ў вачох ўсё дрыжыць дрыжыць

не таму што ты ўжо заплакаў

а таму што жыццё імжыць

не ідзе, не вальсуе ў танцы,

не бурліць, не цячэ-бяжыць.

разумееш, што нават зараз

хочаш жыць