Заўвага
1 Апісанне вытокаў амерыканскага канстытуцыйнага парадку ў габрэйскай, старагрэцкай, рымскай, хрысціянскай і ранняй сучаснай цывілізацыях гл. у: Russell Kirk. The Roots of American Order (La Salle, III: Open Court, 1974). Гл. таксама: Forrest McDonald. Novus Ordo Seclorum, The Intellectual Origins of the Constitution (Lawrence, Kansas: University Press of Kansas, 1985).
Агульная воля: азначэнне 12—14, 93—155; у палітыцы 97; як свабода 113—114; заснаваная на роўнасці 115—116; як вызначальнік маральнасці 120; яе адрозненне ад волі ўсіх 121; несумяшчальнасць яе з прадстаўніцтвам 123—125; несумяшчальнасць яе з канстытуцыйнымі абмежаваннямі 129—130, 136, 141—142; яе спантаннасць 133—135; як таталітарнасць 140; яе спартанскі аспект 143—144; утапічнасць яе прыроды 151—152; на практыцы 153— 154; групоўкі як пагроза для яе 216—220
Адвольнасць: абмежаваная законам, 14.168—169,173.176,181; і утапізм 151—152; недапушчальная ў сувязі з духам канстытуцыяналізму 174.181
Аднародная маса: прыхільнасць да яе Русо 140—141,192—193, 214—215, 217—220; непрыняцце яе традыцьйнай заходняй этыкай 218—220
Анархія: сяльнасць да яе Русо 105; як натуральны стан чалавека паводле Русо 108; як вынік вучэння Русо 153
Арыстоцель: пра абачлівасць і маральнасць 71; пра шчасце 74—79; пра сапраўднае сяброўства 85; пра звычкі і дабрадзейнасць 88, 98, 128—129; як супрацьпастаўленне Русо 139,
Аўтаномныя групоўкі: іх непрыняцце Русо 130—131, 140—141, 219—222; іх вызначэнне Ніэбетам, непрызнанне Русо, ухваленне Бэркам 140; падтрымка ў Канстытуцыі ЗША 192—193, 218— 219; пад пагрозаю мажарытарызму 193; іх неабходнасць для дэмакратыі 197—198, 217—226
Біхейвіярызм 28
Брэхт Арнольд 4
Бэбіт Ірвінг: пра дуалізм 57—58; пра ўнутранае абмежаванне 69; пра Русо 97, 199—200; пра недасканаласць і аўтарытэтнасць 207
Бэнтлі Артур 29
Бэрк Эдмунд: пра неабходнасць зменаў 89; у параўнанні з Русо 140; пра неабходнасць стрымлівання 153, 174—175; пра прадстаўніцтва 187; пра сацыяльныя прыхільнасці 198
Бэрмс Джэймс Макгрэгар: крытычны разгляд Канстытуцыі ЗША 189—190; пра мадэль Джэферсана 190—191; у суаднясенні з Рyco 192—195
Бэрнхэм Джэймс 192
Бэхрач Пітэр 199
Выканаўчая ўлада: яе функцыя ў "Грамадзянскім пагадненні" 121— 123; яе роля паводле Бэрнса 189— 192
Высокае "я": у вызначэнні Бэбіта і Мора 62—63; народа 165
Вышэйшы закон: канстытуцыя як набліжэнне да яго 173; канстытуцыя як яго праява 177;падпарадкаванасць яму 202—203; недасканаласць яго прававой канцэпцыі 226 227, 241—242
Гегель Г.Ф. 59
Грамадзянскае пагадненне: як сродак ад усіх сацыяльных хвароб 110; як аснова грамадзянскай свабоды і маральнасці 113—116
Грамадства: паводле Д'юі 17; паводле Нізбета 19; пабудаванае на этычным сумленні 76, 83; як мэта сацыяльнага жыцця 83; аэначэнне 84—86; як мэта палітыкі 163; і народнае вяршэнства 167—168; і свабода 168—169; і дух канстытуцыяналізму 196; і аўтаномныя групоўкі 197—198, 221—224; і ажыўленне дэмакратычнай тэорыі 199—200; заснаванае на прадстаўніцтве 202—203
Гэлен Арнольд 36 заўв., 39
Д'юі Джон: пра мэты і сродкі 5, 11—12; пра дэмакратыю як лад жыцця 16—19, 41
Даль Роберт: пра дэцэнтралізацыю 197—198; за "дэмакратызацыю" 198—199
Даўнз Энтані 3 заўв., 11
Джэймс Уільям 29
Джэферсан Томас: як прыхільнік плебісцытарызму 186—191; яго погляд на чалавечую прыроду 189; яго мадаль 190
Дзювержэ Марыс 41
Дзюркхэйм Эміль 108
Дух канстытуцыяналізму: азначэнне 173—176, 180—182, 196,198; і кіраванне грамадствам 205; і непаэбежнасць своекарыслівасці 210
Імпульс: азначэнне 64—65; у Русо 134. Гл. Спантаннасць Істан Дэвід 3 заўв., 29—30
Канкрэтнасць: як увасабленне этычнасці 212—220 Канстытуцыйная асоба: азначэнне 195—196, 231; як аснова канстытуцыйнай дэмакратыі 218; знікненне яе ў ЗША 232—234 Канстытуцыйная дэмакратыя: азначэнне 13—16, 95, 156, 195—196, 214; недасканаласць тэорыі 11— 12; у параўнанні з плебісцытнай дэмакратыяй 15, 95, 195, 214— 216; найбольш патрабавальная форма кіравання 236; пад пагрозай у ЗША 236—242; як этычны рэалізм 168—174, 232—233
Кансэнсус: як перадумова ўрадавай дзейнасці 161; у Канстытуцыі ЗША 185; яго крытыка Бэрнсам 189—190
Кант Імануіл 127
Кантроль і ўраўнаважванне: і мэдзісанаўская традыцыя 20; як стрымліванне большасці 157—161; на думку Кэлхуна 170—171; Бэрнсава стаўленне да 191
Касірэр Эрнст: пра Animal symbolicum 36—37, 39; пра праблему грамадства ў Русо ; пра этычнае сумленне ў Русо 135
Каштоўнасны гістарыцызм 212—213
Кельсэн Ханс 3
Керк Расэл 89, 236 заўв.
Крокер Лестэр 142
Кэлхун Джон К.: пра канстытуцыяналізм 170—172; канстытуцыйная тэорыя суаднесенасці з маральным жыццём 178
Кэндал Уілмар: пра Канстытуцыю 3LUA і мажарытарызм 161; яго крытыка Бэрнса 201 заўв.
Лінкальн Аўраам 159
Ліпман Уолтэр: пра канстытуцыйнае абмежаванне адвольнасці 173, і пошукі вышэйшага закону 177; згадваецца 12, 57 заўв., 214 заўв.
Лок Джон 189 заўв.
Лэнджэр Сьюзэн 36—38
Любоў да сябе: у прыродным ладзе жыші» Русо 107; як аснова маральнасці ў Русо 116—117, 137—138
Міл Джон Сцюарт 16
Мілітарызм: схільнасць да яго Русо 101; і агульная воля 142—146
Маё Генры Б. 4—11
Мажарытарызм: яго маральная недасканаласць 9—10, 182; у Русо 130; недапушчальны ў Канстытуцыі ЗША 157—160; у параўнанні з узгодненай большасцю Кэлхуна 172; у Джэферсана 186—189; у Бэрнса 189—195
Манізм: у Гегеля 59; у поглядзе Русо на чалавечую прыроду 137— 139
Маральная свабода 72—74, 166— 167
Мары Джон Мідлтан 202
Марэй Джон Кзртні 12
Mop Пол Элмер: пра высокае і нізкае "я" 62—64; пра няўстойлівасць і ўнутранае абмежаванне 68, 69, 112 says.; згадваецца 57
Мэдзісан Джэймс 20; яго сістэма ўрэгулявання канфліктаў 20; крытыка яго сістэмы Бэрнсам 190
Мэты і сродкі: у Маё 5—6; у Д'юі 5; у дачыненні да дэмакратыі 5— 7; у Торсана 11; у Крочэ 22—23
Нібур Райнхольд: пра самаперавышэнне 38, 201 заўв.; пра маральныя абмежаванні і дэмакратычнае кіраванне 204; згадваецца 12
Нігіліэм: у дэмакратычнай тэорыі 7; яго дагматычнасць 47—48, 55, 67; як перашкода інтэлектуальнаму аздараўленню 200. Гл. Ралятьшізм
Ніэбет Роберт: пра Русо 97; у параўнанні з Русо 140; пра аўтаномныя фупоўкі 197—198; згадваецца 19
Народнае вяршэнства: у Русо 114,
126, 128—129,130,140; яго аналіз 161—162; недасканаласць канцэпцыі Русо 162 Нацыяналізм: прыхільнасць да яго Русо 101; і агульная воля 142— 146
Платон: пра дуалізм 57; пра размежаванне духоўнага і цялеснага 59—60, 77—78, 97, 128,173; згадваецца 7, 9, 23
Плебісцьггная дэмакратыя : у Русо 13; азначэнне 95, 195, 214—215; яе ўтапічнасць у вучэнні Русо 154, 156, 182, 194—195; яе карані ў поглядах Джэферсана 186—189; схільнасць да яе Бэрнса 189— 195; паводле Даля і Бзхрача 198— 200; у параўнанні з канстытуцыйнай дзмакратыяй 214—216; яе пашырэнне ў ЗША 236—242. Гл. Мажарыгарызм і Кантроль і ўраўнаважванне
Прадстаўніцтва: адмаўленне яго Русо 123—129; падтрымка яго ў "Публію" 160; паводле Бэрка 187; Джзферсанаў недавер да яго 187—188; двухсэнсоўнасць яго ўспрыняцця Далем 201; яго маральныя перадумовы 203; маральная неабходнасць у ім 203—204; яго суаднесенасць з духам канстытуцыяналізму 205—206
Працэдурная дэмакратыя 3—7, 9— 11
Прыродны лад жыцця: апісанне 105—109; неадназначнасць тэрміну 106—107; і грамадская асоба 114; падабенства да канцэпцыі Хобса 143
Публій 160
Пэйн Томас 182
Размежаванне факту і зместу 3—50 Рос Элф 11
Роўнасць: як аснова маральнасці ў Русо 110—111, 113; яе абстрактная прырода паводле Русо 126— 127; як палітычная мэта паводле Даля і Бэхрача 198—199
Русо ЖанЖак: як бацька тэорыі дэмакратыі 12—15, 48—49; яго рамантызм 14, 94—104, яго палітычная філасофія 94—154; пра грамадскую супольнасць 105—106, 114—115; і адзінства народа 163, 166,182, 186; у параўнанні э Джэферсанам 189; у параўнанні з Бэрнсам 193—1%, непрыняцце ім груповак 140—141, 216—220
Рэлятывіэм: як асмова дэмакратыі 3—4; яго навуковасць 4—5; яго крытыка 5—7, 47—48, 55, 67; страх перад ім 211. Гл. Нігілізм
Сарторы Джавані 11
Свабода: вядомая э практыкі 34; маральны парадокс 72—74; туга па ёй Русо 100, 145—146; аіульнай волі Русо 114; азначэнне 166— 167; яе этычнасць 220—226
Своекарыслівасць: як асноўны чыннік палітыкі 19—22, 111, 170, 180—181, 182—183, 232—234; пастаўленая на службу агульнаму дабру 21, 24, 86—87,110—113, 172, 232234; разумная 2425, 41, 64,171,173—174, 209—210
Сораф Фрэнк 43
Спантаннасць: як крыніца маральнасці ў Русо 12—13, 96, 134— 135, 138; як патэнцыйная адвольнасць 14—15, 64, 152; дыстанцыраванасць ад яе чалавека 38—41; кіраваная маральнаю воляй 63; у суаднясенні з маральным прызначэннем чалавека 71, 134; яе сумяшчальнасць э паняццем грамадскай дькцыпліны ў Русо 134; неадназначнасць тэрміну і яго аналіз 178—180; у разуменні маральнага пачуцця ў Джэферсана 189; прыхільнасць да яе Барнса 192— 193; пры плебісцытнай дэмакратыі 195. Гл. Імпульс
Суб'ектывізм: і неабходнасць уэвышэння над ім 7—8, 42—49; як верагодная аснова сумлення 54, 67—68; філасофіі Русо 149—150
Сумленне гл. Эгычнае сумленне
Таквіль Алексіс дэ 157, 218
Таллок Гордан 26
Тамісты 234 заўв.
Торсан Томас Лэндан 11
Градыцыя: і падтрымка этычнасці жыцця 87—90, 139; непрыняцце яе Русо 153; як аснова палітычнага парадку 204—206
Тыліч Пол 39, 52 заўв.
Тэйлар Джон 187, 188 заўв.
Уільямсан Рэнэ дэ Вім 202—203, 3 заўв. Узгодненая большасць 172 Унутранае абмежаванне 63, 69, 80 заўв. Утапізм: у Русо 100—103, 112—113,133,149,150—153,194—195; непрадстаўнічага кіравання 203
Хобс Томас: пра маральнасць і ўладу 20; крытыкаваны Русо 107; у параўнанні з Русо 143
Хэлоўэл Джон: пра маральныя абмежаванні ў палітыцы 173, 176— 177; пра дэмакратыю і ўладу 204; згадваецца 12
Цінгстэн Герберт 11
Цывілізацыя: як вышэйшая мэта 5; азначэнне 83; яе самакаштоўнасць 86; неабходнасць у зменах 88— 89; паводле Русо 105, 153; увасабленне ў гісторыі 229; і канстытуцыйнае грамадства 230—231; як перадумова канстытуцыйнай дэмакратыі 236
Чарвет Джон 115
Шампетэр Джозэф 3
Шклар Джудыт 99
Штраўс Лео 46 заўв., 109, 214 заўв.
Шчасце: паводле Арыстоцеля 76— 79; паводле Платона 77—78; як супольная каштоўнасць 79
Шэлер Макс 39
Этычнае сумленне: азначэнне 8—9, 14, 21, 23, 25, 52, 54—56, 62— 90; як прынцып супольнасці 85; паводле Русо 134—137; як патэнцыйная пагроза дэяржаве 141; як рыса канстытуцыяналіэму 173— 174. Гл. Эгычная універсальнасць.
Этычная універсальнасць: і "прынцыпы" 208—209; і ўласныя інтарэсы 209; і яе канкрэтнае ўвасабленне 212—213, 220—222; і творчы падыход 222—224; у гістарычным плане 224—230; адмоўнае і станоўчае 68—72, 177—182, 226—230. Гл. Эгычнае сумленне
Этычны рацыяналізм: прыклады 212; яго слабасць 213, 221, 229— 230; яго патрабаванні да азначэння дабра 227
Этычны рзалізм: яго неабходнасць 20—26; яго адсутнасць у Русо 110—113, 151—154; і канстытуцыяналізм 168—174; як неад'емная частка этычнай адказнасш' 210— 212, 232—234
Kriszat G. 36 заўв. Leander Folke 57 заўв. Maclntyre Alasdair 214 эаўв. Masson P.M. 150 заўв. Masters Roger 87 заўв. McDonald Forrest 236 заўв. Mcllwain Charles 182 заўв. Meyerhoff Hans 36 заўв. Morgenthau Hans 196 заўв. Portmann Adolf 36 заўв. Riker William 41 заўв. Rommen Heinrich 214 заўе. Ryn Claes 214 заўв. Stanlis Peter 214 заўв. Taylor Charles 46 эаўв. Truman David 3 заўв. Tullock Ciordon 24 заўв. Uexkull J.v. 36 заўв. Viereck Peter 192 эаўв. Voegelin Eric 46 заўв. Wamock Mary 72 заўв. Warren Austin 57 заўв. Animal symbolicum, азначэнне 36
42 Aron Raymond 196 заўв. Buchanan James 24 заўв. Buytendijk F.J.J. 36 saye. Conway Margaret 30 заўв. Durbin E.F.M. 3 заўв. Eliot T.S. 57 заўв. Feigert Frank 30 заўв. Foerster Norman 57 заўв. Freud Sigmund 64 заўе. Hendel Charles W. 100 заўв.