Prorok

O Czasie

Astronom przemówił: co nam powiesz o czasie, Mistrzu?

A on odpowiedz ział:

Chcecie wymierzać czas, co niezmierzony jest i niewymierny.

Chcecie stosować swe postępowanie do miesięcy i pór roku, a nawet szlakiem Ducha kierować wedle dni.

Chcielibyście czas zmienić w potok, a sami usiąść na brzegu i wpatrywać się w jego bieg.

Jednak to, co poza-czasowym jest w was wie dobrze iż ponad czasowym jest życie;

wie iż wczoraj jest jeno pamięcią naszego dziś, a jutro jest jego marzeniem.

I wie że to, co w nas śpiewa i trwa w ciszy zachwytu, jeszcze nie wychyliło się poza tę chwilę najpierwszą, która gwiazdy rozsypała w przestworach.

Któż z nas nie czuje w sobie bezgranicznej mocy miłości?

Któż nie wie również że miłość ta, choć bezbrzeżna, w samym sercu jego istoty

trwa cała, i nie dzieli się na myśli i uczynków kochających mnogość?

A czas czyliż nie jest, jako i miłość, niepodzielny a wszędzie obecny?

Lecz jeśli chcecie czas dzielić myślą na miesiące i pory roku, niech każda wszystkie inne ogarnia,

niech dziś otoczy przeszłość pamięcią, a przyszłość tęsknotą.