Урал батыр

Һарайға Һомай ҡайтҡас,

Зәрҡум янына төшкәс,

Шүлгән бынан шомланған;

Зәрҡум серҙе асыр, тип,

Миңә бәлә тағыр, тип;

Нисек булһа, юл табып,

Урал таяғын алып,

Барыһын һыуҙан баҫтырып,

Ҡыран-яран итергә;

Аҡбуҙатҡа менергә,

Һомайҙы ла алырға,

Әзрәҡәгә китергә,–

Тиеп Шүлгән уйлаған.

Шул урында Уралға

Былай тип ул һөйләгән:

Әзрәҡәгә барайым,

Илен баҫып алайым,–

Тип, таяғын һораған.

Бергә йөрөп ҡарайыҡ,–

Тигән Урал Шүлгәнгә.

Шүлгән быға күнмәгән,

Урал таяҡты биргән,

Һомай ямдан сыҡҡансы,

Зәрҡум менән һөйләшеп,

Бөтә серҙе белгәнсе,

Шүлгән таяҡ алғас та,

Һомайҙы ла көтмәйсе,

Айһылыуҙы күрмәйсе,

Самрауға әйтмәйсе,

Бер яҡ ҡырға сыҡҡан да,

Таяҡты бер һуҡҡан да,

Барыһын һыуҙан баҫтырған,

Һәләкәткә ҡалдырған.

Зәрҡум быны күргәс тә,

Ҙур бер балыҡ булған да,

Янына барған Һомайҙы

Шул урында ҡарпыған.

Зәрҡум ҡыҙҙы ҡарпығас,

Күктә ҡояш тотолған,

Быны Аҡбуҙ белдергән,

Аҡбуҙ даръяға сумған,

Даръя гөрләп ҡайнаған,

Һомайҙың да юҡлығын

Барыһы ла анлаған.

Аҡбуҙ даръяны быуғас,

Зәрҡумға юл булмағас,

Һомайҙы ул ебәргән,

Зәрҡум үҙе тотолмай,

Ҡаса һалып өлгөргән,

Һомай кире ҡайтҡан һуң,

Бөтә серҙе әйткән һуң,

Урал эште аңлаған,

Дошман булды ағам, тип,

Үҙ эсенән уйлаған.

Бөрккән һыуы ҡороғас,

Зәрҡум барып ҡушылғас,

Аҡбуҙатҡа ҡаршы

Таяҡ көсө етмәгәс,

Зәрҡум, Шүлгән киткән, ти,

Әзрәҡәгә еткән, ти,

Бөтә серҙе әйткән, ти.

Әзрәҡә бик ҡайғырған,

Дейеүҙәрен йыйҙырған,

Һарайға һаҡ ҡуйҙырған.

Ҡәһҡәһә менән Шүлгәнде,

Зәрҡум, дурт-биш дейеүҙе

Ғәскәренә баш ҡылған.

Күктә ҡоштар осмаҫлыҡ,

Ерҙә кеше йөрөмәҫлек,

Ерҙе һыу менән ҡапларға,

Күкте ут менән ялмарға

Бар дейеүгә бойорған.

Берҙән-бер көн бар ерҙә

Күк-күмгәк һыу эркелгән,

Күк йөҙөндә ҡып-ҡыҙыл

Ялҡынлы ут бөркөлгән.

Күктә ҡош-ҡорт осалмай,

Ерҙә бер йән торалмай,

Аптыраған, алъяған;

Ҡошо-ҡорто, йәнлеге

Йылан батша ерендә

Бары бергә йыйылған,

Уралға килеп ялбарған.

Урал ҡаушап ҡалмаған,

Ерҙе баҫҡан һыуҙан да,

Күк ҡаплаған уттан да

Бер ҙә ҡурҡып тормаған, –

Менеп алған Буҙ атын,

Ҡулына тотҡан булатын,

Дейеү батшаға ҡаршы

Ҡанлы һуғыш, яу асҡан.

Ай һуғышҡан, ти, Урал,

Йыл һуғышҡан, ти, Урал,

Утҡа етергә бирмәгән,–

Ҡайыҡ яһап, бар кеше

Һыуға батып үлмәгән.

Урал аяуһыҙ һуғышып,

Дейеүҙәрҙе ҡырған, ти;

Шул саҡлы улар үлгән, ти, –

Киң дингеҙҙең өҫтөндә

Тау барлыҡҡа килгән, ти.

Аҡбуҙ һыуҙы йырған, ти,

Юлы ҡалҡып ҡалған, ти;

Урал ярған юлдарҙан

Халыҡ эйәреп барған, ти.

Көн һуғышҡан, ти, Урал,

Төн һуғышҡан, ти, Урал.

Ҡаты яуы барғанда,

Дейеүҙәрҙе ҡырғанда,

Әзрәҡәгә тап булып,

Икәүһе ҡаршы тороп,

Ҡылысҡа ҡылыс килеп,

Һуғышҡандар, ти, былар,

Алышҡандар, ти, былар.

Әзрәҡә сабып ҡараған,

Ут та бөркөп ҡараған;

Уралды ул сапҡанда,

Күк күкрәп торған, ти;

Уралға ут бөрккәндә,

Һыуҙар ҡайнап торған, ти,

Ерҙәр тетрәп торған, ти.

Урал ҡаушап ҡалмаған,

Һушынан да таймаған, –

Булат ҡылысын алған да,

Әзрәҡәне өҙә сапҡан да,

Тураҡлаған, онтаған,

Ҡылысы диңгеҙгә сумған,

Ер һелкенгәндәй булған:

Әзрәҡә йәнһеҙ йығылған,

Имәнес ҙур кәүҙәһе

Һыуҙы урталай бүлгән;

Халыҡҡа менеп йөрөргә,

Йәйрәп хәл йыйырға

Ҙур бер яман тау булған.

Урал алға сапҡан, ти,

Аты диңгеҙ ярған, ти;

Аҡбуҙ барған урында,

Һыу алмаҫлыҡ юл булып,

Ҙур тау ҡалҡа барған, ти;

Һыу эсенән бар халыҡ

Шунда сыға барған, ти.