За што?

Сорак год так Дзягель

Жыў ня ў кепскім стане,

Пакуль пан стары жыў

I старая пані.

Але, як той кажа,

Ўсё у нас ня вечна:

Годзе Юрку жыці

З хлебам ды бясьпечна!

Новы пан прыехаў

I зьмяніў парадкі:

Прыказалі Юрку

Выбірацца з хаткі.

А ці ж лёгка гэта?

Дый хто з вас ня знае,

Як наш брат к зямельцы

Быццам прырастае.

Зь дзеда і на ўнука

Гэта пераходзіць,

Хаця тое поле

Родзіць ці ня родзіць.

Бедны Юрка, бедны!

Зьвяў, як бы націна.

Шкода столькі працы,

Страшна цяганіна!

I пайшоў ён рады

Па судах шукаці;

I прапаў спакой зь ёй,

Прапала багацьце.