Спета Юркі песьня,
Ўсё пайшло па сьвеце.
Жонка у пясочку,
Людзям служаць дзеці.
Сам ужо да працы
Стар і слабаваты,
З торбамі папхнуўся
Ад хаты да хаты.
Пусткаю зірнула
У яго прысельлі:
Ні плужок, ні збожжа
Вока не вяселяць.
Зноў зрастаюць гоні
Лазіною дзікай,
Зайцаў там ды соваў
Толькі чутны клікі.
Так зьвярцелась прахам
Доля чалавека,
Так усё ідзе ў нас
Ад века да века.
Можа, хто ня верыць
Гэтай песьні сьлёзаў?
Дык паслухай толькі
Гоману бярозаў;
Што крыжы гавораць
Пры пуціне кажнай,
Ды званы на вежы,
Што гудзяць так важна;
А яны раскажуць
Аб маёй старонцы,
На якую глянуць
Страшна нават сонцу…