Няголены ранак

+

п а ч ы р в а н е е

хворае сэрца

што сядае ў хмары

на дзень наступны

абяцаючы тузін сьнегу

ледзь адарваўшы ад замерзлых парэнчаў пяткі

стану на тры сантымэтры бліжэй да

стомы

якую ты разам з хлебам

кідаеш качкам

хруснула нешта

і час цяпер я адлічваю

па тваім пульсе

па птушках што заваркай асядуць на небе

я прадкажу адрэсу ананімнага пацалунка

па ўзмаху сьцяжка

правадніцы з прычапнога вагону

як шкадлівае сонца

цяпло абяцаючы