Η Καινή Διαθήκη (Μεταγλώττιση)

Κεφάλαιον 1

1 Παύλος και Τιμόθεος, δούλοι του Χριστού Ιησού, προς όλους τους αγίους στο Χριστό Ιησού που είναι στους Φιλίππους, μαζί με τους επισκόπους και τους διακόνους. 2 Χάρη σ’ εσάς και ειρήνη από το Θεό Πατέρα μας και τον Κύριο Ιησού Χριστό.

3 Ευχαριστώ το Θεό μου για καθετί που θυμάμαι από εσάς 4 πάντοτε όταν κάνω σε κάθε δέησή μου για όλους σας με χαρά τη δέηση, 5 για τη συμμετοχή σας στο ευαγγέλιο από την πρώτη ημέρα μέχρι τώρα, 6 και έχω πεποίθηση ακριβώς σε αυτό: ότι Εκείνος που άρχισε μέσα σας έργο αγαθό θα το επιτελέσει μέχρι την ημέρα του Χριστού Ιησού. 7 Επειδή είναι δίκαιο εγώ να φρονώ αυτό για όλους σας, γιατί έχω στην καρδιά μου εσάς, οι οποίοι και μέσα στα δεσμά μου και κατά την απολογία μου και επιβεβαίωση του ευαγγελίου όλοι σας ήσασταν συμμέτοχοι μαζί μου στη χάρη. 8 Γιατί μάρτυράς μου είναι ο Θεός πως ποθώ πολύ όλους σας με σπλάχνα Χριστού Ιησού. 9 Και αυτό προσεύχομαι: η αγάπη σας ακόμα, όλο και περισσότερο να περισσεύει με επίγνωση και με κάθε αντίληψη, 10 ώστε να δοκιμάζετε όσα διαφέρουν, για να είστε ειλικρινείς και χωρίς πρόσκομμα κατά την ημέρα του Χριστού, 11 γεμάτοι καρπό δικαιοσύνης που έρχεται διαμέσου του Ιησού Χριστού προς δόξα και έπαινο Θεού.

12 Θέλω, λοιπόν, εσείς να γνωρίζετε, αδελφοί, ότι τα σχετικά μ’ εμένα έχουν συμβεί μάλλον για προκοπή του ευαγγελίου, 13 ώστε τα δεσμά μου στη σχέση με το Χριστό να γίνουν φανερά σε όλο το πραιτώριο και σε όλους τους λοιπούς, 14 και οι περισσότεροι από τους αδελφούς, έχοντας πεποίθηση στον Κύριο από τα δεσμά μου, να τολμούν περισσότερο να μιλούν άφοβα το λόγο του Θεού. 15 Αφενός μερικοί από φθόνο και έριδα, αφετέρου άλλοι από καλή διάθεση κηρύττουν το Χριστό. 16 Οι μεν από αγάπη, επειδή ξέρουν ότι έχω οριστεί για απολογία του ευαγγελίου, 17 οι δε από φατριασμό αναγγέλλουν το Χριστό, όχι αγνά, νομίζοντας πως θα προκαλέσουν θλίψη στα δεσμά μου. 18 Αλλά τι σημασία έχει; Παρόλα αυτά με κάθε τρόπο, είτε με πρόφαση είτε με αλήθεια, ο Χριστός αναγγέλλεται, και γι’ αυτό χαίρω. Αλλά και θα συνεχίζω να χαίρω, 19 γιατί ξέρω ότι αυτό θα μου αποβεί για σωτηρία μέσω της δικής σας δέησης και της άφθονης χορήγησης του Πνεύματος του Ιησού Χριστού 20 σύμφωνα με τη μεγάλη προσδοκία και ελπίδα μου, ότι σε τίποτα δε θα ντροπιαστώ, αλλά με όλη την παρρησία, όπως πάντοτε έτσι και τώρα, θα μεγαλυνθεί ο Χριστός στο σώμα μου, είτε με τη ζωή μου είτε με το θάνατό μου. 21 Γιατί για μένα το να ζω είναι Χριστός και το να πεθάνω κέρδος. 22 Αν όμως το να ζω στη σάρκα, αυτό μου αποφέρει καρπό έργου, τότε δε γνωρίζω τι να διαλέξω. 23 Πιέζομαι λοιπόν και από τα δύο: έχω την επιθυμία να αναχωρήσω και να είμαι μαζί με το Χριστό, γιατί θα είναι πολύ περισσότερο καλύτερα. 24 Αλλά το να παραμένω στη σάρκα είναι αναγκαιότερο για σας. 25 Και επειδή έχω πειστεί γι’ αυτό το τελευταίο, ξέρω ότι θα μείνω και θα παραμείνω κοντά σε όλους σας για τη δική σας προκοπή και χαρά της πίστης σας, 26 ώστε το καύχημά σας για μένα να περισσεύει καθώς είστε σε κοινωνία με το Χριστό Ιησού, μέσω της δικής μου παρουσίας, όταν έρθω πάλι κοντά σας. 27 Μόνο να πολιτεύεστε άξια του ευαγγελίου του Χριστού, ώστε, είτε έρθω και σας δω είτε είμαι απών, να ακούω στα σχετικά μ’ εσάς ότι στέκεστε με ένα πνεύμα και συναγωνίζεστε με μια ψυχή για την πίστη του ευαγγελίου. 28 Και να μην τρομάζετε σε τίποτα από τους αντίθετους. Η ατρόμητη στάση σας είναι γι’ αυτούς ένδειξη απώλειας, ενώ για σας σωτηρίας· και αυτό προέρχεται από το Θεό. 29 Γιατί σ’ εσάς χαρίστηκε αυτό υπέρ του Χριστού: όχι μόνο το να πιστεύετε σ’ αυτόν, αλλά και το να πάσχετε υπέρ αυτού, 30 έχοντας τον ίδιο αγώνα, τέτοιον που είδατε σ’ εμένα και τώρα ακούτε ότι συμβαίνει σ’ εμένα.

Κεφάλαιον 2

1 Αν λοιπόν υπάρχει κάποια ενθάρρυνση στο Χριστό, αν κάποια παρηγοριά αγάπης, αν κάποια κοινωνία στο Πνεύμα, αν κάποια ευσπλαχνία και οικτιρμοί, 2 κάνετέ μου πλήρη τη χαρά να φρονείτε το ίδιο, να έχετε την ίδια αγάπη, ομόψυχοι, να φρονείτε ένα πράγμα. 3 Χωρίς να κάνετε τίποτα με φατριασμό μήτε με κενοδοξία, αλλά με την ταπεινοφροσύνη ο ένας να θεωρεί τον άλλο ότι υπερέχει του εαυτού του, 4 χωρίς ο καθένας να προσέχει μόνο τα δικά του συμφέροντα, αλλά ο καθένας σας και τα συμφέροντα των άλλων. 5 Αυτό να φρονείτε μέσα σας που φρονούσε μέσα του και ο Χριστός Ιησούς, 6 ο οποίος, ενώ υπήρχε με μορφή Θεού, δε θεώρησε αρπαγμό το να είναι ίσα με το Θεό, 7 αλλά τον εαυτό του κένωσε, καθώς έλαβε μορφή δούλου, όταν έγινε με ομοίωμα ανθρώπων. Και αφού βρέθηκε στο σχήμα ως άνθρωπος, 8 ταπείνωσε τον εαυτό του και έγινε υπάκουος μέχρι το θάνατο, θάνατο μάλιστα σταυρικό. 9 Γι’ αυτό και ο Θεός τον υπερύψωσε και του χάρισε το όνομα που είναι πάνω από κάθε όνομα, 10 ώστε στο όνομα του Ιησού κάθε γόνατο να καμφθεί επουράνιων και επίγειων και καταχθόνιων όντων, 11 και κάθε γλώσσα να ομολογήσει ότι είναι Κύριος ο Ιησούς Χριστός προς δόξα του Θεού Πατέρα.

12 Ώστε, αγαπητοί μου, καθώς πάντοτε υπακούσατε, όχι μόνο κατά την παρουσία μου, αλλά τώρα πολύ περισσότερο κατά την απουσία μου, με φόβο και τρόμο να κατεργάζεστε τη δική σας σωτηρία. 13 Γιατί ο Θεός είναι εκείνος που ενεργεί μέσα σας και το να θέλετε και το να ενεργείτε υπέρ της ευαρέσκειάς του. 14 Όλα να τα κάνετε χωρίς γογγυσμούς και αμφιβολίες, 15 για να γίνετε άμεμπτοι και ακέραιοι, τέκνα Θεού άμωμα στο μέσο μιας γενιάς στρεβλής και διεστραμμένης, μεταξύ των οποίων φέγγετε σαν φωτεινοί αστέρες στον κόσμο, 16 το λόγο της ζωής κρατώντας σφιχτά, για καύχημα δικό μου κατά την ημέρα του Χριστού, ότι μάταια δεν έτρεξα ούτε μάταια κοπίασα. 17 Αλλά αν και το αίμα μου χύνω σαν σπονδή για τη θυσία και τη δημόσια υπηρεσία της πίστης σας, χαίρω και χαίρω μαζί με όλους εσάς. 18 Το ίδιο επίσης κι εσείς, χαίρετε και να χαίρετε μαζί μου.

19 Αλλά ελπίζω στον Κύριο Ιησού να στείλω γρήγορα τον Τιμόθεο σ’ εσάς, για να ενθαρρυνθώ κι εγώ όταν μάθω αυτά που σας αφορούν. 20 Γιατί δεν έχω κανέναν ισόψυχο, ο οποίος γνήσια θα μεριμνήσει αυτά που σας αφορούν. 21 Επειδή όλοι τα δικά τους ζητούν, όχι αυτά του Ιησού Χριστού. 22 Και τη δοκιμασμένη αξία του τη γνωρίζετε, γιατί σαν παιδί με τον πατέρα του υπηρέτησε σαν δούλος μαζί μου στο ευαγγέλιο. 23 Αφενός, λοιπόν, τούτον ελπίζω να στείλω αμέσως μόλις δω την έκβαση αυτών που με αφορούν. 24 Αφετέρου έχω πεποίθηση στον Κύριο ότι και εγώ ο ίδιος γρήγορα θα έρθω. 25 Αναγκαίο όμως θεώρησα να στείλω προς εσάς τον Επαφρόδιτο, τον αδελφό και συνεργάτη και συστρατιώτη μου, δικό σας επίσης απόστολο και λειτουργό στην ανάγκη μου, 26 επειδή ποθούσε πολύ όλους εσάς και αδημονούσε, γιατί ακούσατε ότι ασθένησε. 27 Και πράγματι, ασθένησε και πλησίασε κοντά στο θάνατο. Αλλά ο Θεός τον ελέησε, και όχι μόνο αυτόν αλλά και εμένα, για να μην έχω λύπη πάνω σε λύπη. 28 Επειγόντως λοιπόν τον έστειλα, για να τον δείτε πάλι και να χαρείτε, κι εγώ να είμαι λιγότερο λυπημένος. 29 Υποδεχτείτε, λοιπόν, αυτόν, όπως ταιριάζει με τον Κύριο με όλη τη χαρά, και τέτοιους ανθρώπους να τους τιμάτε, 30 επειδή για το έργο του Χριστού πλησίασε μέχρι το θάνατο ριψοκινδυνεύοντας τη ζωή του, για να αναπληρώσει το δικό σας υστέρημα της δημόσιας υπηρεσίας σας προς εμένα.

Κεφάλαιον 3

1 Λοιπόν, αδελφοί μου, να χαίρετε ενωμένοι με τον Κύριο. Να σας γράφω τα ίδια αφενός για μένα δεν είναι βαρετό, αφετέρου σ’ εσάς δίνει ασφάλεια. 2 Προσέχετε τα σκυλιά, προσέχετε τους κακούς εργάτες, προσέχετε τους κατατεμαχιστές. 3 Γιατί εμείς είμαστε οι περιτμημένοι, που λατρεύουμε με Πνεύμα Θεού και καυχιόμαστε στο Χριστό Ιησού και που δεν έχουμε πεποίθηση στη σάρκα, 4 αν και εγώ είμαι που έχω πεποίθηση και στη σάρκα. Αν κάποιος άλλος νομίζει πως έχει πεποίθηση στη σάρκα, εγώ έχω περισσότερο. 5 Με περιτομή την όγδοη ημέρα, κατάγομαι από το γένος Ισραήλ, από τη φυλή Βενιαμίν, Εβραίος από γονείς Εβραίους, κατά το νόμο Φαρισαίος, 6 κατά το ζήλο διώκτης της εκκλησίας, κατά τη δικαιοσύνη που υπάρχει στο νόμο έγινα άμεμπτος. 7 Αλλά όσα μου ήταν κέρδη, αυτά έχω θεωρήσει ζημιά για το Χριστό. 8 Αλλά βεβαιότατα, και τα πάντα θεωρώ πως είναι ζημιά για την υπεροχή της γνώσης του Χριστού Ιησού του Κυρίου μου. Για τον οποίο τα πάντα ζημιώθηκα και τα θεωρώ σκουπίδια, για να κερδίσω το Χριστό, 9 και να βρεθώ ενωμένος με αυτόν, μην έχοντας δική μου δικαιοσύνη που να είναι από το νόμο, αλλά αυτήν που έρχεται μέσω της πίστης του Χριστού, τη δικαιοσύνη από το Θεό που βασίζεται πάνω στην πίστη, 10 για να γνωρίσω αυτόν και τη δύναμη της ανάστασής του και την κοινωνία των παθημάτων του και να συμμορφώσω τον εαυτό μου με το θάνατό του, 11 μήπως φτάσω στην εξανάσταση από τους νεκρούς.

12 Όχι ότι ήδη έλαβα το βραβείο ή ότι ήδη έχω τελειοποιηθεί, αλλά τρέχω μήπως και καταχτήσω αυτό για το οποίο και καταχτήθηκα από το Χριστό Ιησού. 13 Αδελφοί, εγώ δε θεωρώ τον εαυτό μου ότι το έχει καταχτήσει. Ένα όμως κάνω, αφενός λησμονώ όσα είναι πίσω, αφετέρου επεκτείνομαι σε όσα είναι μπροστά, 14 και τρέχω προς το σκοπό για το βραβείο της άνω κλήσης του Θεού ενωμένος με το Χριστό Ιησού. 15 Όσοι λοιπόν είμαστε τέλειοι, αυτό ας φρονούμε. Και αν κάτι το φρονείτε διαφορετικά, και αυτό ο Θεός θα σας το αποκαλύψει. 16 Πάντως, στο σημείο που φτάσαμε, ας προχωρούμε στοιχισμένοι προς την ίδια κατεύθυνση. 17 Συμμιμητές μου γίνεστε, αδελφοί, και προσέχετε εκείνους που περπατούν έτσι καθώς έχετε πρότυπο εμάς. 18 Επειδή πολλοί περπατούν, για τους οποίους πολλές φορές σας έλεγα, τώρα όμως και κλαίγοντας το λέω, ως εχθροί του σταυρού του Χριστού. 19 Αυτών το τέλος είναι η απώλεια, των οποίων ο θεός είναι η κοιλιά και η δόξα είναι στη ντροπή τους, είναι αυτοί που σκέφτονται τα επίγεια. 20 Γιατί το δικό μας πολίτευμα υπάρχει στους ουρανούς, από όπου και περιμένουμε σωτήρα τον Κύριο Ιησού Χριστό, 21 ο οποίος θα μετασχηματίσει το σώμα της ταπείνωσής μας σε σύμμορφο με το σώμα της δόξας του κατά την ενέργειά του στο να δύναται αυτός ακόμη και να υποτάξει στον εαυτό του τα πάντα.

Κεφάλαιον 4

1 Ώστε, αδελφοί μου αγαπητοί και πολυπόθητοι, χαρά και στέφανός μου, έτσι να στέκεστε σταθεροί στον Κύριο, αγαπητοί.

2 Την Ευοδία παρακαλώ και τη Συντύχη παρακαλώ να φρονούν το ίδιο έχοντας σχέση με τον Κύριο. 3 Ναι, παρακαλώ κι εσένα, γνήσιε Σύζυγε, βοήθα αυτές, οι οποίες αγωνίστηκαν στο ευαγγέλιο μαζί μου και μαζί με τον Κλήμεντα και τους λοιπούς συνεργάτες μου, των οποίων τα ονόματα είναι στη βίβλο της ζωής. 4 Χαίρετε στον Κύριο πάντοτε! Πάλι θα πω: χαίρετε! 5 Η επιείκειά σας ας γίνει γνωστή σε όλους τους ανθρώπους. Ο Κύριος είναι κοντά. 6 Για τίποτα μη μεριμνάτε, αλλά για καθετί με την προσευχή και με τη δέηση, μαζί με ευχαριστία, τα αιτήματά σας ας γίνονται γνωστά προς το Θεό. 7 Και η ειρήνη του Θεού που υπερέχει κάθε νου θα φρουρήσει τις καρδιές σας και τα διανοήματά σας στο Χριστό Ιησού. 8 Λοιπόν, αδελφοί, όσα είναι αληθινά, όσα σεμνά, όσα δίκαια, όσα αγνά, όσα προσφιλή, όσα έχουν καλή φήμη, αν υπάρχει κάποια αρετή και αν υπάρχει κάποιος έπαινος, αυτά να συλλογίζεστε. 9 Και αυτά που μάθατε και παραλάβατε και ακούσατε και είδατε σ’ εμένα, αυτά να πράττετε· και ο Θεός της ειρήνης θα είναι μαζί σας.

10 Χάρηκα επίσης πολύ στον Κύριο, γιατί τώρα επιτέλους ξαναβλάστησε η φροντίδα σας για μένα, για την οποία και φροντίζατε, αλλά δεν είχατε ευκαιρία να την εκδηλώσετε. 11 Όχι ότι το λέω κάτω από στέρηση, γιατί εγώ έμαθα να είμαι αυτάρκης σε αυτά που βρίσκομαι. 12 Ξέρω να ζω και ταπεινά, ξέρω και να περισσεύω. Σε καθετί και σε όλα έχω μυηθεί, και να χορταίνω και να πεινώ, και να περισσεύω και να στερούμαι. 13 Όλα τα μπορώ μέσω Αυτού που με ενδυναμώνει. 14 Όμως καλά κάνατε που συμμετείχατε στη θλίψη μου. 15 Ξέρετε λοιπόν κι εσείς, Φιλιππήσιοι, ότι κατά την αρχή του έργου του ευαγγελίου, όταν εξήλθα από τη Μακεδονία, καμιά εκκλησία δεν συμμετείχε μ’ εμένα σε λογαριασμό δόσης και λήψης παρά εσείς μόνο. 16 Γιατί και στη Θεσσαλονίκη και μια και δυο φορές μού στείλατε στην ανάγκη μου. 17 Όχι ότι επιζητώ το δώρο, αλλά επιζητώ τον καρπό που πλεονάζει για λογαριασμό σας. 18 Τα έχω πλήρως όλα, λοιπόν, και περισσεύω. Είμαι πλήρης, αφού δέχτηκα από τον Επαφρόδιτο αυτά που είναι από εσάς σαν οσμή ευωδίας, θυσία δεκτή, ευάρεστη στο Θεό. 19 Και ο Θεός μου θα αναπληρώσει κάθε ανάγκη σας κατά τον πλούτο του με δόξα διαμέσου του Χριστού Ιησού. 20 Και στο Θεό και Πατέρα μας ας είναι η δόξα στους αιώνες των αιώνων. Αμήν.

21 Χαιρετήστε κάθε άγιο μέσω του Χριστού Ιησού. Σας χαιρετούν οι αδελφοί που είναι μαζί μου. 22 Σας χαιρετούν όλοι οι άγιοι, και μάλιστα οι υπηρέτες από την οικία του Καίσαρα. 23 Η χάρη του Κυρίου Ιησού Χριστού ας είναι μαζί με το πνεύμα σας.