1 Ο πρεσβύτερος προς το Γάιο τον αγαπητό, τον οποίο εγώ αγαπώ αληθινά. 2 Αγαπητέ, για όλα σου εύχομαι να προοδεύεις και να υγιαίνεις, καθώς προοδεύει η ψυχή σου. 3 Γιατί χάρηκα πολύ, όταν ήρθαν αδελφοί και μαρτύρησαν για σένα σχετικά με την αλήθεια, πώς εσύ περπατάς στην αλήθεια. 4 Μεγαλύτερη από αυτά δεν έχω χαρά: να ακούω ότι τα δικά μου τέκνα περπατούν στην αλήθεια.
5 Αγαπητέ, πράττεις ως πιστός σε ό,τι εργάστηκες στους αδελφούς και μάλιστα ξένους, 6 οι οποίοι έδωσαν μαρτυρία για την αγάπη σου μπροστά στην εκκλησία, τους οποίους καλά θα κάνεις να τους προπέμψεις αντάξια του Θεού. 7 Γιατί υπέρ του Ονόματος εξήλθαν, χωρίς να λαβαίνουν τίποτα από τους εθνικούς. 8 Εμείς λοιπόν οφείλουμε να υποδεχόμαστε τέτοιους ανθρώπους, για να γινόμαστε συνεργάτες στην αλήθεια. 9 Έγραψα κάτι στην εκκλησία· αλλά ο φιλόπρωτος από αυτούς Διοτρεφής δε μας παραδέχεται. 10 Γι’ αυτό, αν έρθω, θα του θυμίσω τα έργα που κάνει, φλυαρώντας με κακά λόγια εναντίον μας. Και χωρίς να αρκείται σ’ αυτά, ούτε αυτός παραδέχεται τους αδελφούς, και αυτούς που τους θέλουν τους εμποδίζει και τους πετά έξω από την εκκλησία. 11 Αγαπητέ, μη μιμείσαι το κακό αλλά το αγαθό. Εκείνος που κάνει το αγαθό είναι από το Θεό· εκείνος που κάνει το κακό δεν έχει δει το Θεό. 12 Για το Δημήτριο έχει δοθεί καλή μαρτυρία από όλους και από αυτήν την αλήθεια των πραγμάτων. Και εμείς επίσης μαρτυρούμε, και ξέρεις ότι η μαρτυρία μας είναι αληθινή.
13 Πολλά είχα να σου γράψω, αλλά δε θέλω με μελάνι και καλάμι να σου γράφω. 14 Ελπίζω όμως αμέσως να σε δω, και θα μιλήσουμε στόμα με στόμα. Ειρήνη σ’ εσένα. Σε χαιρετούν οι φίλοι. Χαιρέτα τους φίλους με το όνομά τους.