Klub Dantego

PODZIĘKOWANIA

Początkiem niniejszego projektu były badania akademickie, opatrznościowo prowadzone przez Lino Fertile i Nicka Lolordo na Wydziale Literatury Angielskiej i Amerykańskiej Uniwersytetu Harvarda. Pierwszą osobą, która rzuciła mi pomysł, bym kontynuował badania owego szczególnego momentu w historii literatury amerykańskiej, tworząc fikcyjną opowieść, był Tom Teicholz.

Ewolucja Klubu Dantego od manuskryptu do gotowej powieści najwięcej zawdzięcza dwóm utalentowanym i natchnionym zawodowcom: mojej agentce literackiej, Suzanne Gluck, której niezwykłe zaangażowanie, wizja i przyjaźń szybko stały się równie integralną częścią tej książki, jak występujące w niej postacie, oraz mojemu redaktorowi, Jonowi Karpowi, który z cierpliwością, hojnością i szacunkiem oddał się kształtowaniu powieści duszą i ciałem.

Wiele osób przyczyniło się do nadania tej książce ostatecznego kształtu i wszystkim im należą się wyrazy wdzięczności. Za swoją wiarę i pomysłowość w roli czytelników i doradców dziękuję Scottowi Weingerowi i Julii Green, która była przy mnie zawsze, gdy rodził się nowy pomysł i gdy natykałem się na nową przeszkodę. Moim rodzicom, Susan i Warrenowi Pearlom, oraz bratu łanowi, pragnę podziękować za to, że znaleźli czas i energię, by pomóc mi na każdy sposób. Jestem wdzięczny Toby'emu Astowi, Peterowi Hawkinsowi, Richardowi Hurowitzowi, Gene Koo, Julie Park, Cynthi Posillico, Lino i Tomowi, którzy czytali robocze wersje powieści, oraz Lincolnowi Caplanowi, Leslie Falls, Micah Green, Davidowi Korzenikowi i Keithowi Poliakoffowi, którzy udzielali mi rad w różnych kwestiach. Za wytrwałe wsparcie pragnę podziękować Ann Godoff. W wydawnictwie Random House szczególne wyrazy wdzięczności należą się: Janet Cooke, Toddowi Doughty'emu, Janelle Duryea, Jake'owi Greenbergowi, Ivanowi Heldowi, Carole Lowenstein, Marii Massey, Libby'emu McGuire, Tomowi Perry, Allison Saltzman, Carol Schneider, Evanowi Stone i Veronice Windholz. Dziękuję Davidowi Ebershoffowi z Modern Library, Richardowi Abate, Ronowi Bernsteinowi, Margaret Halton, Karen Kenyon, Betsy Robbins i Caroline Sparrow z ICM, Karen Gerwin i Emily Nurkin z William Morris. Jestem również dłużnikiem Courtney Hodell, która wsparła rodzący się projekt swoim zapałem i pomysłowością.

W poszukiwaniach materiałów pomagały mi biblioteki uniwersyteckie na Harvardzie i w Yale oraz Joan Nordell, J. Chesley Mathews i Jim Shea, jak również Neil i Angelica Rudenstine, którzy pozwolili mi prowadzić badania w swoim domu (dawnym Elmwood) wraz z Kim Tseko jako przewodniczką. Za ogromną pomoc w zakresie entomologii pragnę podziękować Robowi Hallowi, Nealowi Haskellowi, Borisowi Kondratieffowi, Danielowi Maiello, Mortenowi Starkeby'emu, Jeffreyowi Wellsowi, Ralphowi Williamsowi, a w szczególności Markowi Benecke za jego opiekę i kreatywność.

Szczególne wyrazy wdzięczności należą się opiekunom domu Longfellowa, gdzie mogliśmy wejść do pokojów, w których niegdyś odbywały się spotkania Klubu Dantego, a potem mieściła się siedziba Amerykańskiego Towarzystwa Dantejskiego, kontynuatora działalności Klubu i spadkobiercy jego ducha.