ЛІПЕНЬСКІ ВЕЧАР

Маўчыць васільковае жыта,

Жаўрук не спявае ў цішы,

І колькі тут вёсень пражыта?

Ты, лецейка, нам падкажы.

Прыціхлі лугі і прасёлкі,

Вунь вечар прылёг на парог,

Няма каляровай вясёлкі,

Туман абдымае разлог.

Жытнёвае поле – калыска,

Гуляе там вецер адзін…

Чаму адзінокі, вятрыска?

Не кліча цябе далячынь?

Загрузка...