Квідытч скрозь стагоддзі

Раздзел X. Квідытч сёння

Квідытч працягвае хваляваць і ўзбуджаць мноства гледачоў ва ўсім свеце. Сёння кожны чараўнік, які набывае білет на матч, становіцца сведкай напружанай барацьбы таленавітых ігракоў (вядома, калі Снітч не злоўлены ў ходзе першых пяці хвілін, у якім выпадку мы ўсё пачуваемся трохі ашуканымі). Лепшым пацверджаннем гэтага з'яўляюцца розныя прыёмы, вынайдзеныя за доўгую гісторыю квідытча ведзьмакамі і ведзьмамі, якія імкнуліся ўдасканаліць сваё майстэрства і саму гульню. Некаторыя з гэтых прыёмаў паказаныя ніжэй.

Атакавалая пазіцыя "Каршаковая галава". Форварды ўтвораць групу ў форме стралы і такім парадкам ляцяць да варот. У вышэйшай ступені застрашвае сапернікаў і вельмі эфектыўная для ўхілення іншых гульцоў.

Вібрацыя Вулонгонга. Удасканалены аўстралійскай камандай "Ваяры Вулонгонга", гэты прыём з'яўляецца зігзагападобным рухам, выконваемым на вялікай хуткасці для ўхілення Форвардаў саперніка.

Падвойная васьмёрка. Спосаб абароны варот, як правіла, ужывальны пры выкананні штрафнога, пры якім Абаронец з высокай хуткасцю аблятае вакол трох абручоў варот, каб заступіць шлях Кваффлу.

Захоп гультая. Становішча ўніз галавой на мятле, пры якім гулец трымаецца за яе рукамі і нагамі, каб ухіліцца ад Бладжара.

Люстраная абарона. Абодва Адбіваюшчых б'юць па Бладжару адначасова, тым самым павялічваючы сілу атакі Бладжара.

Марская зорка і мятла. Спосаб абароны Абаронца. Абаронец трымае мятлу гарызантальна, абхапляючы яе адным рукой і адной нагой. Усе канечнасці пры гэтым павінны быць выцягнуты (гл. мал. 7). Спрабаваць выканаць марскую зорку без мятлы абсалютна бескарысна.

Зваротны адлёт. Прыём, пры якім Адбіваюшчы б'е па Бладжару бітай з тыльнага боку рукі, накіроўваючы яго за сябе. Дакладнае выкананне прыёму спалучана з цяжкасцямі. Тым не менш прыём вельмі карысны для збівання з толку саперніка.

Перадача праз плячо. Форвард кідае Кваффл праз плячо іншаму гульцу. Дакладнасць траплення з'яўляецца праблематычнай.

Перахоп Пламптона. Падааецца выпадковым рух Лаўца, пры якім Снітч улятае ў яго рукаў. Прыём названы ў гонар Радэрыка Пламптона, Лаўца "Тарнада Татшілла", які ўжыў яго пры рэкордна хуткаму пайманню Снітча ў 1921 году. Нягледзячы на заявы некаторых крытыкаў аб выпадковасці гэтага выніку, Пламптон да сваёй смерці працягваў сцвярджаць, што дзеянне было спланаванае.

Абцугі Паркіна. Названая па імёнам першых гульцоў "Вігтаўнскіх Ваяўнікоў", якім прыпісваецца вынаходства гэтага прыёму. Двое Форвардаў атачаюць Форварда саперніка, а трэці ляціць на яго галавой наперад.

Трансільванскі Таран. Гэты манеўр, упершыню ўжыты на Кубку свету ў 1473 году, імітыруе нанясенне ўдару кулаком у нос. Прыём не з'яўляецца забароненым датуль, пакуль не адбыўся дотык. Зладзіцца з гэтай задачай складана, бо абедзве каманды знаходзяцца на ляцяшчых мётлах.

Фінт Вранскога. Лавец накіроўваецца да зямлі, робячы выгляд, што ўбачыў Снітч далёка ўнізе, і выходзіць з піцы непасрэдна перад ударам аб зямлю. Мэта прыёму — прымусіць Лаўца іншай каманды паўтарыць гэтыя дзеянні і разбіцца. Названы ў гонар польскага лаўца Ёзэфа Вранскога.

Хітрасць Харковай. Форвард з Кваффлом ляціць уверх, прымушаючы Форвардаў саперніка паверыць, што ён або яна збіраецца атакаваць вароты, але замест гэтага кідае мяч іншаму Форварду, змешчанаму ўнізе. Ключавым пры выкананні прыёму з'яўляецца ўзгодненасць дзеянняў Форвардаў. Названы ў гонар рускай Нападлівай Харытонавай Харковай.