Gwiazdy jak pył

Posłowie

„Gwiazdy jak pył” zostały napisane i po raz pierwszy opublikowane w roku 1950. Wówczas nie wiedzieliśmy jeszcze o atmosferze planet tyle, ile wiemy teraz. W rozdziale 17. mówię o martwej planecie, w której atmosferze znajduje się azot i tlen, a nie ma dwutlenku węgla. W tej chwili wiadomo, że pozbawiony życia świat typu „Z” (mała, skalista planeta leżąca, jak Ziemia, w pobliżu swojej gwiazdy) może mieć atmosferę — jeśli ją w ogóle ma — składającą się z azotu i dwutlenku węgla, ale nie z tlenu.

Nie mogę zmienić rozdziału 17. zgodnie z tą wiedzą, gdyż musiałbym napisać na nowo znaczne partie powieści. Tak wiec proszę was, abyście odrzuciwszy związane z tą sprawą wątpliwości, czerpali przyjemność (zakładając, że jest to przyjemność) z lektury tej książki takiej, jaka jest.

Isaac Asimov