Hálfdanar saga Eysteinssonar

22. Frá herferðum

Þessu næst hafði Hálfdan þing við landsmenn ok lýsti því, at herför skyldi vera til Bjarmalands innan mánaðar. Menn tóku vel undir þat, ok bjuggust allir af skyndingi ok kómu til Bjarmalands, ok var Skúli jarl þar í ferð. Var þar ekki mikil móttaka. Lögðust þeir land allt undir sik. Eðnýju, dóttur Háreks konungs, tók Hálfdan á sitt vald. Grundi hét sonr Háreks konungs. Hann var þá þrévetr. Hann var á fóstri með Bjartmari jarli, syni Raknars konungs, er gera lét Raknarsslóðann. Hann gerðist Hálfdani handgenginn.

Eptir þetta bjóst Hálfdan á burt þaðan ok heim til Aldeigjuborgar. Hafði hann þá í burt verit fimm vetr. Urðu menn honum þar fegnir. Drottning tók vel við dóttur sinni ok þakkaði bæði Hálfdani ok Skúla jarli, hversu vel þeir höfðu til hennar gert.

23. Frá Ísgerði drottningu

Sigmundr Hlöðvisson hafði þá landvörn fyrir Garðariki, bróðir Ísgerðar drottningar. Hann kom til móts við Hálfdan með miklu fjölmenni, ok var honum vel fagnat. Þá lét Hálfdan þings kveðja.

Hann tók svá til máls: «Nú hefi ek hér verit í Austrveginum sextán vetr, ok var þat hvárttveggja, at vér kómum hér harðliga inn, enda fengum vér hér mikinn mannskaða, ok hafa hér ýmsir aðra af baki riðit, ok munu vér þat nú at léttu leggja, ef vér skulum vinskap saman eiga. Nú viti þér, at sá orðrómr hefir hér á leikit, at Úlfkell snillingr hafi átt Ingigerði, dóttur Hergeirs konungs, en þau eru nú dauð Úlfkell ok hans kona. Því vil ek nú vita sannendi þessa máls af Ísgerði drottningu ok Sigmundi, bróður hennar, ok Skúla jarli, fóstbróður mínum, hvárt þessi Ingigerðr, er ek hefi hingat flutt, er dóttir Kols eða Hergeirs konungs, því at ek hefða ætlat mér betra kvánfang, ef kostr hefði verit, en eiga dóttur Kols.»

Þá svarar Ísgerðr drottning: «Þó at vér höfum lengi harðliga saman keypt, þá vil ek þik í engu pretta, Hálfdan, því at þú hefir valit þér inn bezta hlut af várum viðskiptum. Því segi ek þér, at þessi Ingigerðr er mín dóttir ok Hergeirs konungs, sem þú hefir hingat fært, ok hún ein er erfingi réttr til þessa lands, ok því lýsi ek hér, at ek gef mik ok mína dóttur ok þetta ríki Hálfdani til fullrar eignar, ok bæti svá hvárir sinn skaða, en gjarna vilda ek vita, at Skúli jarl hefði sœmiliga kosti, þá sem honum vel líkaði.»