En ĉi tiuj lingvoj, la radikoj transformiĝas, kiel dum derivado, tiel ankaŭ ĉe ŝanĝo de la gramatika funkcio. Kompari ilin kun Esperanto, en kiu la radiko neniam varias, evidentigas tiun apartaĵon de la fleksiaj lingvoj. Por reliefigi la neŝanĝeblon de la esperantlingvaj morfemoj, ni ĉi-sube apartigos ilin per streketo.
Jen ekzemploj el la:
denken = pens-i
ich dachte = mi pens-is
Gedanke = pens-o
sell = vend-i
sold = vend-it-a, vend-is
sale = vend-o
go = ir-as, ir-u, ir-i
went = ir-is
ходить = ir-i
я хожу = mi ir-as
хаживал = ir-ad-is
Ankaŭ la ŝemidaj lingvoj estas konsiderataj fleksiaj. Sed ilia fleksieco estas iom alia: la formo de la derivitaj vortoj ŝanĝiĝas, sed baza konsonanto-framo restas senŝanĝa. En la araba, la konsonanto-framo KTB signifas ‹skrib’›, ‹verk’›:
KaTaBa = li skribis, li verkis
KuTiBa = estis skribite, estis verkite
jaKTuBu = li skribos, li verkos
juKTaBu = estos skribite, estos verkite
meKTuB = skribita
aKTaBa = li skribigis, li verkigis
KiTāB = verkaĵo, libro
KuTuB = verkaĵoj, libroj
KāTiB = verkisto
KaTB = verkado