Беларуская мова

Клон

(Пераклад з расейскай Наталлі Давыдоўскай)

Спачатку ўсё ішло добра. Андрэй кланіраваў жонку і цешыўся кампаніяй адразу дзвюх каханых жанчын. Адна хадзіла на працу, другая завіхалася па гаспадарцы. Штотыдзень мяняліся.

Праблемы пачаліся, калі ён захацеў легчы ў пасцель адразу з абедзвюма. Жонкі пачалі раўнаваць адна да адной і ледзь не пачалі бойку. “Дурніцы, — пачаў пераконваць Андрэй. — Ты — гэта яна, а яна — гэта ты. Я з вамі жанаты ў рэшце рэшт, усё па закону”. Але жонкі заўпарціліся, і калі Андрэй быў з адною, другая ішла плакаць на кухню.

Калі адна жонка зацяжарала, а другая — не, у сям’і наспеў вялікі скандал. Цяжарная рыхтавалася быць маці і ўсё больш часу праводзіла дома і марыла пра дзіця. Да іншай жонкі ставілася крыху пагардліва. Апошняй даводзілася затрымлівацца на працы, а першая зусім перастала туды хадзіць.

Адным не вельмі цудоўным днём другая жонка пайшла жыць да ягонага сябра. Андрэй насіўся па кватэры з нажом за першай. “Але ж я кахаю цябе, - заломвала яна рукі. — Чакаю тваё дзіця!” “Сука! — крычаў Андрэй. — Вы ж аднолькавыя, калі ён ёй так спадабаўся, то і ў табе гэта ёсць, прызнавайся!”

У рэшце рэшт ён кланіраваў сам сябе, прывёў дадому, пазнаёміў з жонкай і сказаў: “Ён будзе жыць з табою.” Дастаў з кішэні пісталет і выстраліў сабе ў скроню.