Фёдар Іванавіч Чорналоб
трыццаць год пад ветразем хадзіў па марох.
Пётр Сямёнавіч Салагуб
трыццаць год жалеза плавіў у чугунох.
Валерка Кузьміч Гучныдзьмух
трыццаць год вагоны грузіў па начох.
Першы мой страх — тапіў, другі — паліў,
трэці — страх мой у Кітай вагонамі адпраўляў.
Таму смелы я як мае быць.
Ні смерці, ні пакутаў я не баюся.
Нават амінь не скажу ў канцы,
Багародзіца за мяне будзе прасіць.