Замова ад страху


Фёдар Іванавіч Чорналоб

трыццаць год пад ветразем хадзіў па марох.

Пётр Сямёнавіч Салагуб

трыццаць год жалеза плавіў у чугунох.

Валерка Кузьміч Гучныдзьмух

трыццаць год вагоны грузіў па начох.

Першы мой страх — тапіў, другі — паліў,

трэці — страх мой у Кітай вагонамі адпраўляў.

Таму смелы я як мае быць.

Ні смерці, ні пакутаў я не баюся.

Нават амінь не скажу ў канцы,

Багародзіца за мяне будзе прасіць.


Загрузка...