Sonetler

47

Qəlbimlə gözlərim olub mehriban,

Həmişə tən bölür dərd-qubarını.

Gözlərim hüsnünü axtaran zaman

Qəlbim çəkir ağır intizarını.

Gözlərim qəlbinə yetirir soraq

Baxanda hüsnünə — gül rüxsarına.

Qəlbim gözlərimi eyləyir qonaq

Şirin, sevgi dolu arzularına.

Sevginlə, hüsnünlə yaşayıram mən,

Gecə də, gündüz də birlikdəyik biz.

Sən çıxa bilməzsən mənim fikrimdən,

Axı, düşünmürəm bir an da sənsiz.

Yuxuda rast gəlsə gözlərim sənə,

Oyadır qəlbimi hüsnünlə yenə.