Sonetler

137

Kor etdin sən məni, ey kor məhəbbət,

Görmürəm mən əvvəl gördüklərimi.

(gözəlliyi duyub versəm də qiymət,

Baxıram ən pisə ən yaxşı kimi.

Yaxdı gözlərimi odlu baxışlar.

Gəmi tək limanda lövbər salaraq,

Gözlərim kələkdən vurub naxışlar,

Düzəltdi ləkəsiz könlümə qarmaq.

Kor zaman ümumi bir karvansara

Göründü qəlbimə xüsusi ev tək.

Kor olmuş gözlərim vurdu aşkara

Yalançı görkəmə düzlükdən bəzək.

Gözlərim indi də söyləyib yalan,

Bu ağır cəzanı çəkirlər hər an.