Sonetler

138

Düzlükdən yaranıb, — and içir pərim,

Bu, yalan olsa da, inanıram mən.

Elə zənn edir ki, yoxdur xəbərim

Sadəlövh gənc kimi qadın məkrindən.

Men de göstərirəm özümü cavan,

Ötüb şən günlərim, o bilir, əlbət.

Beləcə daima deyirik yalan,

Hər iki tərəfdə susur həqiqət.

Haqqa niyə baxmır o ehtiramla,

Niyə öz yaşımı demirəm açıq:

Məhəbbət yaşayır saxta inamla,

Yaşdan danışmağı sevmir qocalıq.

Odur ki, qovuşub yar olmuşuq biz,

Yalanla ovunur ürəklərimiz.