Малады на куце
Ўсеўся з маладой,
Побач – асістэнты
Падрад чарадой.
П'юць, ядуць, гамоняць,
Смутку ані-ні,
Скрыпачка заводзіць,
Кліча да гульні.
Мілая пацеха
Ў вочах маладых
Сьвеціцца, як сонца,
Аж б'е жар ад іх.
Раптам – дзіва! зь дзесяць
Панскіх гайдукоў
Улятае ў хату,
Як дзікіх зьвяроў
«Дзе, – крычаць, – Алена?
Маладая дзе?
Да сябе на гулі
Пан яе заве!»