VI


Грыміць палац белы –

Ў пана йдзе банкет,

Гуляе магнаціва

Гулка, на чым сьвет.

Сталы паўнютэнькі

Яды дарагой,

Дарагія віны

Ліюцца ракой.

Бяз сораму жарты

У п'яных пайшлі,

Аж іх жонкі, дочкі

Са стыду ўцяклі.

I гэтага толькі

Хацеў зброд п'яны.

– Дзевак сюды! Дзевак! –

Крыкнулі паны.

Гаспадар гасьцінны

Ўгадзіць рад гасьцям. –

Тут Алену ўспомніў,

К якой лас быў сам.


Загрузка...