IV


Вось у гэтай вёсцы,

У сям'і аднэй,

Вырасла дзяўчына,

А ўсіх прыгажэй!

Звалася Аленай

Дзяўчынка-душа,

Ну... і пакахала

Шчыра Тамаша.

I Тамаш Алену,

Ой, не ад таго;

Сказаць пра іх любасьць

Можна шмат чаго.

Любіліся шчыра

Пара галубкоў,

Дый ня мелі шчасьця

Для сваіх галоў.

Бор над іх бы доляй

Плакаў і шумеў...

Аленку-красуню

Пан на воку меў.


Загрузка...