На Куццю

Вы, другі верныя, ганцы,

Як летась, сёлета, налета

Ўсе пагранічныя капцы

Абходзьце зноў з маім прыветам.

Гуслямі, лукам і святлом

Будзіце, клічце і свяціце

I так спануйце іхнім сном,

Каб сон іх счэз і ўсталі жыці.

А покуль поўнач не прыйшла,

Вясці бяседу будзем далей;

Засядзьце ўсе кругом стала,

Хай зазвініць віно ў крышталі.

А чарку першую ўзнясём

За цень мінуўшчыны у сеці,

Другой к цяпершчыне прап'ём,

Праславім будучыню трэцяй».