На Куццю

I трэці князю гэткі сказ

I княжне скажа міласцівай:

«Я абышоў іх тройчы раз

I відзеў, што яны ўсе жывы.

А толькі торг усё ідзе

Над іх душою патаптанай;

Яны, як цені, ў грамадзе

Маўчаць і йдуць на пір паганы.

А як я ўдарыў па струне,

Замітусіліся, як пчолы,

I на гарэ і нізіне

Мне падавалі голас кволы.

За мною ўсцяж, і тут і там,

Іх вусны бледныя шапталі:

«Аддайце песню нашу намі

Нашто схавалі-расхапалі?»