Сама пайду дарогаю, голас пашлю дуброваю...

* * *

A ў сераду на Масляніцу,

Ha жыдоўскія запусты

Пятух яйцо знёс,

На паліцу ў куточак узнёс.

А сляпы падглядаваў,

A глухі падслухаваў,

A бязрукі яечка ўкраў,

A бязногі уздагон паджгаў.

A бязрукі ды ў бязногага

Яечка адабраў,

Галапузаму за пазуху паклаў.

* * *

Цераз тры дні

На чацвёртай нядзелі

Майго мужа камары з'елі.

Ай, пайду з тугі-гора заб'юся

Аб белыя падушкі.

Цераз тры дні

На чацвёртай нядзелі

Майго мужа камары з'елі.

Ай, пайду з тугі-гора

ўтаплюся

У салодкім мядочку.

Цераз тры дні

На чацвёртай нядзелі

Майго мужа камары з'елі.

Ай, пайду з тугі-гора задаўлюся

На маладых малойчыках.

* * *

Пайшоў казёл у гарод,

Стаптаў часнык, зламаў плот.

Павязу казла на базар

I за тры рублі прадам.

За руб куплю чарніла,

А за другі бяліла,

А за трэцці румянаў,

Каб на мяне сусед глянуў.

Прадала я свой тавар,

А на двор мой гаспадар:

— Чаго, жонка, чырвона?

— Печ паліла сягоння.

— Чаго, жонка, чарнаброва?

— А я ў печ клала дровы,

Лучыначку паліла,

Бровы агнём хапіла.

— Чаго, жонка, так бела?

— А я муку сеяла.

— Ну, дзе ж, жонка, наш казёл,

Быў жа спрыцен i вясёл?

— Пайшоў казёл на гару,

Скруціў сабе галаву.

* * *

A ў нядзелю п'ю, п'ю,

Ў панядзелак п'ю,п'ю.

A ў аўторак снапоў сорак

Пшанічаньку жну, жну.

Ў сераду сушыла,

Ў чэцвер малаціла,

Ў пятніцу веяла,

A ў суботу сеяла.

A ў нядзелю прадала

I з хлопцамі прапіла.

Слава Табе, Госпадзі,

Што да дзела давяла!

* * *

Ай, жонка мужа ды зневажала,

Завяла ў поле дый прывязала

Плячмі к бярозе, х..м к дарозе.

A людзі едуць ды ўсё пытаюць,

Што чалавеча х..м баўтаіць?

A паставіла вадзіцы ражку,

А палажыла саломы вязку.

Не йдзець нядзелю, не йдзець

другую,

Трэццяй нядзелі пайшла

глядзеці.

Салома ляжыць, вадзіца стаіць.

Салома цалютка, ражка

паўнютка.

* * *

A ў цёмным лесе сава кувічыць.

Люлі-люлі, сава кувічыць.

A ў чыстым полі муж жонку

клычыць,

Люлі-люлі, муж жонку крычыць:

— Ты, жонка мая, людзям

спадмана.

Люлі-люлі, людзям спадмана.

— Калі ж не верыш, а мой

міленькі.

Люлі-люлі, а мой міленькі, —

Купі званочак пад падалочак.

Люлі-люлі, пад падалочак.

Як хто затроніць, званок

зазвоніць.

Люлі-люлі, званок зазвоніць.

А ты пачуеш, мяне ўратуеш.

Люлі-люлі, мяне ўратуеш.

Званочак звоніць ля самай хаты.

Люлі-люлі, ля самай хаты.

А муж не чуіць, ён глухуваты.

Люлі-люлі, ён глухуваты.

* * *

А дзед бабу разуваў,

Разуваў, разуваў.

Пад ножачку паглядаў,

Паглядаў, паглядаў,

— Ой, бабулька, што за звер,

Што за звер, што за звер,

Я ж баюся, каб не з'еў

Каб не з'еў, каб не з'еў.

— Ці ж ты ў лесе не бываў,

Не бываў, не бываў,

Чорных звяроў не відаў,

Не відаў, не відаў?

Ты, дзядулька, не рабей,

Не рабей, не рабей, —

Гэта птушка салавей,

Салавей,салавей.

Ён i свішчыць i пяець,

I пяець, i пяець,

I спакою не даець,

Не даець, не даець.

А дзед бабу разуваў,

Разуваў, разуваў...