Крыж за зорку вышэй назаужды,
Ён — як зорка з абсечаным промнем
Нахіліўся над горадам сонным, .
Дакрануўся да срэбнай вады.
Ён не можа, не лёс — пуставаць.
Ён жа створаны для выкуплення.
Бог ці раб, дасканалы ці дрэнны —
Нехта мусіць на ім паміраць.
І загрукаў пад зорамі дах — .
Свята зброі вянчаюць салютам.
Не знайшлося на свеце Хрыста —
Не знайшлося работы і Юдам.
І святлее пахілены крыж,
Растае ў раўнадушнай прасторы.
Я вітаю прывычнае гора.
Божа, божа,
чаму ж ты маўчыш?