Аповесць пра князёўну Рагнеду

РАГВАЛОДАВЫ ЎНУКІ

У Кіеве, Ноўгарадзе і па іншых усходнеславянскіх землях уладарылі Рурыкавічы — нашчадкі варажскага ваяводы Рурыка, якога паклікалі на княжанне з-за мора. I толькі Полацкі край быў непадуладны чужынцам. Тут спрадвеку сядзеў на пасадзе Рагвалодаў род. Калі ж Уладзімір забіў Рагвалода, двух яго сыноў, а дачку Рагнеду сілаю ўзяў за жонку, кіеўскія і наўгародскія баяры спадзяваліся, што заўсёды будуць браць даніну з Полацка. Але гордыя, адважныя палачане думалі зусім інакш.

У 1015 годзе памёр вялікі князь Уладзімір. Кіеўскі сталец заняў яго сын Яраслаў, названы потым Мудрым. Ён усюды пасадзіў па гарадах сваіх спадчыннікаў. Адзін Брачыслаў Ізяславіч, унук князёўны Рагнеды, Рагвалодаў праўнук, яму не падначаліўся. Полацкае княства зноў стала незалежнай краінай — першай самастойнай дзяржавай на нашай беларускай зямлі. Ажно цэлае стагоддзе Брачыслаў Ізяславіч і яго сын славуты князь-чарадзей Усяслаў Брачыславіч кіравалі Полацкай дзяржавай. За палымяную любоў да сваёй радзімы скупыя на пахвалу летапісцы з павагай назавуць іх Рагвалодавымі ўнукамі.