Kapulettinin evində bir otaq. Kapuletti, ledi Kapuletti və Paris daxil olurlar.
Kapuletti.
İşlər bəd gətirdi, qraf, biz hələ
Vaxt tapıb qız ilə danışmamışıq.
Cülyetta Tibaltı çox istəyirdi,
Elə mən özüm də. Fəqət nə etmək?
Yalnız ölmək üçün doğuluruq biz!
Vaxt gecdir, o daha aşağı düşməz.
Siz gəlməseydiniz, inanın, mən də
Yatağa girmişdim bir saat əvvəl.
Paris.
Matəm günü deyil elçilik günü.
Senyora, gecəniz xeyrə qalsın,
Məndən qızınıza salam söyləyin.
Ledi Kapuletti.
Onun ürəyini bilərəm səhər,
O indi qərq olub qəm dəryasına.
Kapuletti.
Qraf, qızım sizi sevəcək, yəqin.
O mənim heç zaman sözümdən çıxmaz,
Buna şübhəm yoxdur. Arvad, yatmamış
Qızın yanına get, söz açıb, ona
Oğlumuz Parisin eşqini bildir.
Qoy o hazırlaşsın, gələn çərşənbə…
Bu gün nə günüdür?
Paris. Bazar ertəsi.
Kapuletti.
Bazar ertəsi! Yox, çərşənbə tezdir.
Yaxşı, onda olsun cüme axşamı.
Hə, cümə axşamı, qızına de ki,
Parislə kəbini kəsiləcəkdir.
Buna hazırsınız? Razısınızmı?
Mərasim keçəcək səssizsəmirsiz,
Biriki dostumuz gələcək ancaq.
Tibalt öldürülüb axı yenicə,
Biz şadlıq eləsək, bu yaxşı düşməz,
Deyərlər, qohuma etinasızıq.
Odur ki, az adam dəvət edərik.
Bununla qurtarar. Nə deyirsiniz?
Sizə əl verirmi cümə axşamı?
Paris. Kaş cümə axşamı sabah olaydı!
Kapuletti.
Yaxşı, gedin. Demək, cümə axşamı.
Arvad, Cülyettanın yanına birbaş,
Onu hazırlaşdır toy gününə sən.
Xudahafız, milord. Ey, ey, cəld olun,
Mənim otağıma çıraq gətirin.
Çox gecdir, bir azdan səhər olacaq.
Gecəniz xeyrə qalsın!
Gedirlər.