Romeo və Cülyetta

Beşinci səhnə

Cülyettanın otağı. Dayə daxil olur.

Dayə.

Ay xanım! Ay xanım! Nə möhkəm yatıb!

Cülyetta, qadası, yatağan quzum!

Əzizim, ürəyim, sevimli gəlrn!

Bu nədir, ayılmır, bir cavab vermir?

Yoxsa bir həftənin, gələn gecənin

Yuxusunu yatmaq istəyirsən, hə?

Yat, yat, indən belə gecələr qraf

Səni çox yatmağa qoymayacaqdır.

Bıy, başıma xeyir, necə bərk yatıb!

Oyatmaq lazımdır. Xanım, ay xanım!

Nişanlın görəcək yatdığm yerdə

Səni oyadacaq, hə, belə olsun?

(Pərdəni Imara çəkir).

Necə, paltardasan? Qalxıb, geyinib,

Təzədən yatıbsan? Xanım, ay xanım!

Di qalx görək! Vayvay, o ki Ölübdür.

Ay haray, ay aman, kömək eləyin.

Kaş ki, görməyəydi bunu gözlərim,

Mənə bir az cövhər. Ah, cənab, cənab!

Ledi Kapuletti daxil olur.

Ledi Kapuletti. Nə səsküy salmısan?

Dayə. Oh, oh, fəlakət!

Ledi Kapuletti. Axı, nə olubdur?

Dayə. Baxm, müsibət!

Ledi Kapuletti.

Aman, Allah, aman! Mənim tək balam,

Yeganə heyatım, gözünü aç, bax,

Yoxsa öləcəyəm mən də səninlə.

Kömək edin, kömek!

Kapuletti daxil olur.

Kapuletti.

Canım, ayıbdır!

Nişanlısı gəlib, hanı Cülyetta?

Dayə. Cülyetta ölübdür, ölüb, o yoxdur!

Ledi Kapuletti. Ən ağır bədbəxtlik, o ölüb, ölüb!

Kapuletti.

Qoy bir ona baxım. Ya rəbb, sən saxla!

Bu ki buza dönüb. Qanı işləmir.

Bədəni quruyub. Hər şey qurtarıb,

Heyat çoxdan uçub dodaqlarmdan.

Ölüm vaxtsız düşən bir şaxta kimi

Məhv edib çəmənin saf çiçəyini.

Dayə. Fəlakət, fəlakət!

Ledi Kapuletti. Ah, dəhşət, dəhşət!

Kapuletti.

Ölüm əllərimdən alıb balamı,

Dağ çəkib, ağladır yazıq qəlbimi.

Dilimi bağlayır, qoymur danışam.

Rahib Lorenso, Paris və çalğıçılar daxil olurlar.

Lorenso. Kilsəyə getməyə gəlin hazırdır?

Kapuletti.

Getməyə hazırdır, fəqət geriyə

Heç zaman bir daha qayıtmayacaq. Parisə.

Ah, oğlum! Toyuna bir gecə qalmış

Ölüm qucağına aldı zövcəni.

Bir bax, zövcən yatır solmuş gül kimi,

Ölüm kürəkənim, varisim oldu.

O qatil evləndi mənim qızımla.

Bu gözəl sənəmə şərik idiniz,

İndisə o yalnız göylərin oldu.

Ənginlik onunçün daha yaxşıdır.

Sizə düşən payı ölümdən heç cür

Qoruya bilmədiz, fəqət göylərsə

O gülə əbədi bir həyat verdi.

Siz ki istəyirdiz ömrünüz boyu

Ucalsın zirvəyə ciyərparanız.

Buludlardan yüksək nurlu göylərdə

İndi onu görüb, ağlayırsmız?

Nə pis sevirsiniz qızınızı siz,

Onu xoşbəxt görüb inləyirsiniz?

Ərdə çox yaşayan sahibitextdir,

Ancaq gəlin ölən daha xoşbəxtdir.

Silin göz yaşını, onun nəşinə

Tər gülçiçək səpin. Adətə görə,

Gəlinlik paltarı geydirin ona.

Kilsəyə aparın, vaxt itirməyin.

Şüursuz təbiət ağladır bizi,

Ağlımız güldürsün ürəyimizi.

Kapuletti.

Toy şənliyi üçün bütün nə varsa,

Gərək sərf olunsun matəməyasa.

Çalğı alətləri yerinə bu gün

Kədərlə səslənsin kilsə zəngləri.

Ehsana çevrilsin qonaqlığımız,

Qəmli ağı olsun şən təranələr,

Tabuta tökülsün toy çiçəkləri.

Qoy hər şey, qoy hər şey tərsinə dönsün!

Lorenso.

Senyor, indi gedin; senyora, siz də,

Qraf, siz də gedin, hazırlaşın ki,

Vaxtında dəfn edək mərhuməni biz.

Haqqın arzusunu etsəniz inkar,

Allahın da sizə qəzəbi tutar.

Kapuletti, Ledi Kapuletti, Paris ve Lorenso gedirlər.

Birinci çalğıçı. Həqiqətən, biz fleytaları gizlədib, buradan sürüşməliyik.

Dayə. Gizlədin, gizlədin, nəzakətli oğlanlar, özünüz görürsünüz ki, bu ölüm necə ağır müsibətdir (Gedir).

Birinci çalğıçı. Bu başım haqqı, bu müsibətdə də bir iş görmək olar.

Piter gəlir.

Piter. Çalğıçılar! Ey çalğıçılar, «Könlün sevinci», «Könlün sevinci» havasını çalın. Əgər mənim yaşamağımı istəyirsinizsə, «Könlün sevinci» ni çalın.

Birinci çalğıçı. «Könlün sevinci» ni niyə?

Piter. Ah, çalğıçılar, ona görə ki, mənim könlüm özü «Könlüm qəmlə doludur» havasını çalır. Siz mənə bir şən hava çalın. Bu bədbəxtə təsəlli verin.

İkinci çalğıçı. Sizin arzunuz elə ürəyinizdəcə qalacaq. İndi musiqi vaxtı deyil.

Piter. Deməli, siz çalmırsınız?

Çalğıçılar. Xeyr!

Piter. Mən sizə yaxşı haqq verərdim.

Birinci çalğıçı. Bizə nə verərdin?

Piter. Şübhəsiz, pul yox, gülməli bir mahnı verərdim.

Mən sizin üçün çalğıçı olardım.

Birinci çalğıçı. Sən bizim üçün çalğıçı olanda mən də sənin üçün nökər olardım.

Piter. İndi mən öz iti nökər xəncərimi sizin başınıza vurub, kəllənizi musiqi aləti kimi kökləyərəm. Mənə heç bir mizrab, musiqi notları lazım deyil. Mən sizi re edərəm.

Mən sizi fa edərəm! Siz məni eşidirsiniz?

Birinci çalğıçı. Sən bizi re eləsən, sən bizi fa eləsən, özün bizi eşidərsən.

İkinci çalğıçı. Ey, xahiş edirəm, iti xəncərini qınına qoy, iti ağlını qmından çıxar.

Piter. Hə, belə oldu? Onda alın gəldi. İndi mən sizi polad kimi iti ağhmla xəncərsizzadsız öldürərəm. Kişisiniz, cavab verin! Ürək qəmlə bişəndə, Baş qüssədən şişəndə, Gümüş səsli musiqi. Nə üçün «gümüş səsli», məhz «gümüş səsli musiqi» deyibler? Ey Simon pişikyosunlu, birinci sən ağzını aç görək.

Birinci çalğıçı. Açım da, ona görə ki, gümüşün qəşəng səsi var.

Piter. Çox yaxşı! Sən nə deyirsən, ey Hyu skripkagödən.

İkinci çalğıçı. Mənim qandığıma görə, «gümüş səsli» deyirlər, onun üçün ki, çalğıçılara həmişə gümüş pul verirlər.

Piter. Bu da çox yaxşı! Bəs sən nə deyirsən, ey Ceyms səs dağarcığı?

Üçüncü çalğıçı. Doğrusu, heç bilmirəm nə deyim.

Piter. A, sən məni bağışla. Lap yadımdan çıxıb. Axı, sən ancaq oxuyursan. Sənin yerinə mən cavab verərəm. Ona görə «gümüş səsli musiqi» deyirlər ki, çalğıçılara heç kim qızıl pul vermir. Gümüş səsli musiqi Bizə bir təsəllidir.

Gedir.

Birinci çalğıçı. Adə, bu nə yaman zəhlətökən haramzadə imiş!

İ kinci çalğıçı. Qoy rədd olsun, Cek! Evə gedək. Dəfn mərasiminə gələnləri gözləyək, onlarla birlikdə nahar edək.

Gedirlər.