Romeo və Cülyetta

İkinci səhnə

Rahib Lorensonun hücresi.

Rahib Covanni daxil olur.

Covanni. Müqəddəs atamız, qardaşım, ehey!

Rahib Lorenso daxil olur.

Lorenso.

Rahib Covanninin səsidir bu səs.

Mantuyadan gəldin? Tez danış görüm,

Romeo ne dedi? Məktub vermədi?

Covanni.

Xəstələrə baxan, o yalmayaq

Rahiblə birlikdə getmək istədim.

Onu soraqlaşıb tapdım evində.

Bu vaxt gəldi tibbi nəzarətçilər,

Taun düşən evdə olduğumuzdan,

Müdhiş yoluxmadan şübhələnərək

Bizi qoymadılar çıxaq bayıra,

Qapını bağlayıb möhürlədilər.

Daha Mantuyaya gedə bilmədim.

Lorenso.

Yaxşı, necə oldu, Romeo üçün

Yazdığım məktubu kim apardı bəs?

Covanni.

Göndərə bilmədim, budur, məndədir.

Qorxunc yoluxmanın zəhmindən onu,

Bir adam tapmadım, qaytarım sənə.

Lorenso.

Ah, uğursuz tale! Dinimiz haqqı,

Məktubda çox vacib bir xəbər vardı

Onun yolda bu cür ləngidilməsi,

Çox böyük fəlakət törədə bilər.

Covanni, qardaşım, get, mənə ling tap.

Tez gətir hürcəmə.

Covanni. Yaxşı, bu saat.

Gedir.

Lorenso.

İndi sərdabəyə tək getməliyəm.

Üç saatdan sonra qəşəng Cülyetta

Ölüm yuxusundan ayılacaqdır.

Romeo bir xəbər bilmədiyiçün

O mənə lenətlər yağdıracaqdır.

Yenə Mantuyaya məktub yazaram.

Romeo buraya gəlenə kimi

Cülyetta hücrəmdə qalar gizlicə.

Ah, yazıq qızcığaz ölü diyarda

İndi diridiri yatır məzarda.

Gedir.