Соль і перац

СУСТРЭЧА

Якіх здарэнняў не бывае ў ноч

пад Новы год!

Ну, узяць бы гэтае. Хоць і не ў іх натуры,

А года Новага прыход

Задумалі адзначыць Куры.

На седала рашылі не садзіцца,

як заўсёды, рана,

А загаддзя падрыхтаваліся старанна —

У складчыну сабралі усяго патроху:

Адна прынесла бульбіну, другая

дзесь знайшла гароху,

А трэцяя ў дадатак

Прынесла некалькі зярнятак,

Каб быў дастатак за сталом.

І справа стала толькі за пітвом,

Якое Певень абяцаў прынесці.

Даўно ўжо час за стол прысесці,

Ды Певень дзесьці затрымаўся...

А дзе?

Калі у краму ён спяшаўся,

3 ім адбылося гэткае здарэнне:

3 суседняга двара сустрэў другога Пеўня.

— Вітаю, браце, з Новым годам!

Не шкодзіла б нам з гэтае нагоды...

Пайшлі далей. ідуць ды размаўляюць.

А тут і трэцяга, нарэшце, сустракаюць.

І вось, пакуль ісці дадому,

Рашылі прапусціць па чарачцы, вядома,

Спачатку па одной за стрэчу,

для прыліку.

3атым яшчэ... Затым пайшло скарэй...

Пілі за Новы год ужо без ліку.

Забыліся пра дом і пра Курэй.

Я словы гэтыя належным чьнам

Пад Новы год адрасаваў мужчынам

ІНДЫК І ПЕВЕНЬ

На сметніку, напэўна,

індык сустрэў аднойчы Пеўня

Ды кажа так яму;

— Сусед,

Мы раіліся тут усе,

А зразумець цябе ніяк не можам:

Чаму ты ноччу нас трывожыш?

Усім яшчэ так хочацца паспаць,

А ты, бы нейкі недарэка,

На золку пачынаеш вэрхал узнімаць,

На ўсё ваколле кукарэкаць.

Ні нам і ні сабе ты не даеш спакою.

— Э, Людзі мой сусед, з табою

Я пагадзіцца не магу ніяк,—

Спакойна адказаў наш Певень гак.—

Калі б не я, дык ноч была б бясконцай,

Ніколі не настаў бы дзень.

Я ж расганяю ночы цень,

Не проста кукарэкаю — я клічу сонца!

Вось так і іншы пустазвон

Пераканаць, спрабуе, што, калі б не ён,

Даўным-даўно усё прапала б,

І нават сонца не ўставала.