De Rivierplaneet

HOOFDSTUK 26

Het licht van de juist opgaande zon scheen fel in zijn ogen. Hij had echter net tijd om een snelle blik om zich heen te werpen en zag zijn graal, de stapel netjes opgevouwen doeken... en Hermann Göring.

Toen werden Burton en de Duitser door kleine, donkere mannen met grote hoofden en o-benen gegrepen. De mannen droegen speren en bijlen met vuurstenen punten. Zij droegen doeken die als capes om hun korte, dikke nek bevestigd waren. Stroken leer, ongetwijfeld van mensenhuid, hingen over hun onevenredig groot voorhoofd en waren om hun hoofd gewonden om het lange, dikke, zwarte haar bijeen te houden. Zij zagen eruit als halve mongolen en spraken een taal die hij niet verstond.

Er werd een lege graal omgekeerd op zijn hoofd gezet, en zijn handen werden met een leren riem achter zijn rug vastgebonden. Hulpeloos en blind werd hij door prikken van stenen speerpunten in zijn rug over de vlakte voortgedreven. Ergens in de nabijheid roffelden trommels en zongen vrouwenstemmen een weeklagend gezang.

Nadat hij driehonderd passen had gelopen werd halt gehouden. De trommels sloegen niet meer en de vrouwen staakten hun gezang. Hij hoorde niets dan het bonzen van het bloed in zijn oren. Wat was er in vredesnaam aan de hand? Maakte hij deel uit van een religieuze ceremonie waarbij het slachtoffer geblinddoekt moest zijn? Waarom niet? Er waren op aarde heel wat culturen geweest die niet toestonden dat degene, wiens bloed ritueel werd vergoten, zijn moordenaars zag. De geest van de dode zou misschien wraak op zijn moordenaars willen nemen. Maar deze mensen moesten nu toch weten dat zoiets als geesten niet bestond. Of beschouwden zij de verrezenen als zodanig, als geesten, die zo snel mogelijk naar hun land van herkomst teruggestuurd konden worden door ze eenvoudigweg weer te doden?

Göring! Ook hij was hier weer opgewekt, bij dezelfde graalrots. De eerste keer had toeval kunnen zijn, hoewel dit hoogst onwaarschijnlijk was, maar drie keer achter elkaar? Nee, dat was...

De eerste klap sloeg de zijkant van de graal tegen zijn hoofd en deed hem gedeeltelijk het bewustzijn verliezen. Hij hoorde een oneindig geluid en zag lichtflitsen voor zijn ogen. Hij zakte door zijn knieën en voelde de tweede klap niet meer. Zo ontwaakte hij opnieuw ergens anders...