Пыл саркафагаў

Начныя матылі

* * *

Адчыненыя нябёсы трымаюцца на далоні дзіцяці.

* * *

Анархізм думкі — у яе нелагічнасці альбо ва ўзлёце духу?

* * *

Артур Шапэнгаўэр параўноўвае кнігу з люстэркам у тым сэнсе, што “калі асёл пазірае ў яго, ён не можа ўбачыць у ім анёла”. Але гэта параўнанне не датычыць непісьменных і невідушчых.

* * *

Археолагі, гісторыкі — калекцыянеры мінулага, альбо некрафілы, як і мастакі, літаратары — стваральнікі мітаў — ніколі не будуць дзейснымі палітыкамі.

* * *

Афарызмы часта нагадваюць атавізмы вядомага.

* * *

Больш чым шчыра, па-шапэнгаўэрску, пагарджаю чалавекамі: не народжаных хадзіць па хвалях вады, без згрызотаў сумлення неабходна зноў вярнуць на дрэвы.

* * *

Богу — кесарава, кесару — Боскае: парадокс, які сам сябе вычарпаў.

* * *

Вораг хутчэй не здрадзіць сабе, чым твой сябар — табе. Можа таму пошук ворага — гэта пошук сябра.

* * *

Вучыць дзяцей, не ахвочых да ведаў, — агідней, чым спаць з жанчынаю, якая цябе праклінае.

* * *

Выгульваючыся ў часе, памятай: сустрэча непазбежна.

* * *

Ганарыся, што ствараеш мараль для тых, хто дакарае цябе ў амаральнасці.

* * *

Гвалтоўнае зачацце менш амаральнае, чым добраахвотны спарон.

* * *

Гісторыя - гэта састарэлая дзева ў пошуках апошняга шанцу.

* * *

Гогаль «аддзячыў» Расеі: з яе ніхто так яшчэ не кпіў.

* * *

Гісторыя чалавецтва распачалася каштаваннем з дрэва ведаў, і ўвесь яго гістарычны шлях - гэта пошук дрэва вечнасці.

* * *

Добры афарызм варты «пэўнай» філасофіі.

* * *

Доказы - заняпад інтэлекту.

* * *

Дрэва, якое не дае плоду, ссякаюць. Аднак зялёныя не згодны.

* * *

Жах смерці кампенсуе бессэнсоўнасць жыцця. Жах — яго марнасць.

* * *

Забіць, каб не пакутаваў, — жорсткасць літасці ці літасць жорсткасці?

* * *

Зерне, кінутае фарысеямі, прарастае і на каменні.

* * *

Зоркі становяцца рэчаіснымі ў лужынах. Яны халодныя і вільготныя.

* * *

З чалавека кпяць, з чалавецтва здзекуюцца.

* * *

Ідэя — гэта свежазасеянае поле. Застылыя хвалі мёртвае зямлі хаваюць жывы плод, наліты новым сонцам.

* * *

Ілюзорная мара маленькай нацыі — бачыць Збавіцеля ў нацыянальным строі.

* * *

Ісціна, агульная для ўсіх, шкодная.

* * *

Каб знішчыць імперыю, часам дастаткова ўкрыжаваць аднаго.

* * *

Калі доўга не страляюць гарматы, гарматнае мяса пачынае смярдзець.

* * *

Калі жывыя не пахаваюць нябожчыкаў, нябожчыкі пахаваюць жывых.

* * *

Калі для з’яўлення збажынізму неабходна знікненне чалавецтва, то апошняе няхай і знікае.

* * *

Калі Уільям Блэйк мае рацыю ў тым, што “ніхто не можа жадаць таго, чаго ён не ў стане адчуць”, то гэта адзіная ўмова існавання чалавецтва.

* * *

Колькасна вялікія нацыі рэпрэсіі ўзмацняюць яшчэ больш, тады як малыя зніштажаюць ушчэнт.

* * *

Кропля дабра пералівае цераз край зло.

* * *

Крывавы ўсход і захад - след Чырвонага Сонейка.

* * *

К алі вы ўпэўнены альбо вам здаецца, што трымаеце свой лёс ва ўласных руках, пакладзіце іх у кішэню.

* * *

Лепей прадаць сяброў і паплечнікаў, дзяцей і бацькоў, уласную веру, чым веды.

* * *

Логіка кожнай ісціны — ілюзорнасць надзеі, ісціна ў поўным сэнсе гэтага слова — голая ідэя.

* * *

Малады нябожчык смерць упрыгожвае.

* * *

Мараль-гэта балаўніца, якая прываблівае прытворнаю цнатлівасцю.

* * *

«Міф аб Сізіфе» - абсурдная спроба ўсвядоміць эмацыянальнае.

* * *

Мы ўсе родам з вар’яцкага дому, дзе размовы хворых тояць філасафічную глыбіню, а паводзіны лекараў нагадваюць тыранію.

* * *

Мяняючы ідэі, знойдзеце скарб.

* * *

Нават пошук сэнсу жыцця прыносіць асалоду. Пошук — вера.

* * *

Нават смерць пакідае мёртвае.

* * *

Навошта спраўджваць тое, што можна ўявіць?

* * *

Нашае ўяўленне аб вечным смярдзіць нябожчыкам.

* * *

Нельга абысціся без нацыі, якая стварае класічную філасофію.

* * *

Не ўкладайце шчырасць у словы — атрымаеце шчодрыя кпіны.

* * *

Не глядзі туды, дзе смутак: там пахавалі Хрыста; не глядзі туды, дзе весялосць: там Яго ўкрыжоўваюць.

* * *

«Не рабі іншым таго, чаго не хочаш, каб рабілі табе». Не жадаю шкадавання, літасці, паратунку, запрашэнняў і г. д.

* * *

Ні на вокамгненне не губляй адчуванне смяротнасці, інакш смерць сама згадае аб табе.

* * *

Не будзіце спячага дракона, пакуль не падрыхтавалі ў яго гонар свята, бо ліха тым, хто будзе не ў святочнай вопратцы.

* * *

Няма большай радасці і шчасця, як на матчынай мове пісаць у сусвет сусвет.

* * *

Напісанае крывёю і прытчаю не патрабуе зносак.

* * *

Пакуль вада шліфуе каменьчык на беразе, каменьчык адшліфуе акіян.

* * *

Ніцшэ пераасэнсаваў чалавека як самакаштоўнасць, Розанаў — чалавечыя каштоўнасці. Прыклад, калі само пераасэнсаванне ўяўляе каштоўнасць.

* * *

Пазіраючы на зоркі, не перашкаджай небу.

* * *

Пакуты набліжаюць да мудрасці, ісціну знаходзіць радасць.

* * *

Памылка Сакрата: філосаф - не вынік дрэннай жонкі; апошняя - вынік філасофіі.

* * *

Паслязаўтра Ніцшэ — у яго замоўчаным. Таму напісанае ім не смярдзіць аўтарам.

* * *

Пасля смерці кожны сустракае самога сябе... Жахліва?

* * *

Рабства ўспрымаюць як трагедыю рабы, і толькі сапраўды свабодныя ставяцца да яго з цынізмам.

* * *

Разам з начнымі матылямі - праз цемру маралі ў святло агню!

* * *

Разбэшчанасць і аскетызм - дзеці інтэлекту.

* * *

Разважанні аб смерці прыемна супакойваюць тым, што і сама смерць падуладная ім.

* * *

Самазабойства - заставацца асобе настаўнікам у казённай школе сярод народжаных люмпенамі.

* * *

Смерць агідная больш за ўсё тым, што разам з табою не памірае ўсё чалавецтва.

* * *

Суцэльную костку галавы можна схаваць толькі ў пагонах.

* * *

Сэнс кожнае думкі — кропка. Шматкроп’е — бессэнсоўнасць...

* * *

Той, для каго імгненне недасяжнае, шукае вечнасці, каму неўласціва вечнасць, хаваецца ў імгненні, і толькі летуценнікам мажлівей мець іх адначасна.

* * *

Тое, што набліжаецца да хуткасці святла, само пераўтвараецца ў святло і губляе свой цень, мінаючы яго.

* * *

Тое, што зіма змяняе лета, а лета зіму, не ёсць доказ, што ў свеце існуе нейкі пачатак і колазварот і тым больш нейкая логіка.

* * *

Той, хто пераступае праз мараль, трапляе ў вечнасць.

* * *

Той, чые дзеці здольныя ахвяраваць сваім жыццём за свой народ, мае гонар быць бацькам гэтага народа і права вырашаць яго лёс.

* * *

Толькі ісціна сама сябе адмаўляе.

* * *

Увесь Дастаеўскі выкрыўся б у трох-чатырох афарызмах, дастаеўшчына — на трох-чатырох аркушах паперы. Расейцы як і дзеці: ім неабходны карцінкі, каб думаць, а не думкі.

* * *

«Увесь свет — тэатр», але чый — Шэкспіра ці Нерона?

* * *

У кожным творцы жыве свой Нерон і ў тыране творца, бо сапраўднае мастацтва, як і ўлада прагнуць да бязмежнасці праз рэчаіснасць і зліваюцца ў адзіным цэлым на вастрыі існасці чалавека.

* * *

Умова існавання кожнай дэмакратыі — заможнасць габрэяў і галеча народа: навошта яны тым, у каго пад нагамі ўласная глеба?

* * *

У таго, хто хоча забраць у цябе маладосць, забяры жыццё!

* * *

Уся глыбінная псіхафіласофія “лекараў”ХХ стагоддзя шукае і тлумачыць дэструктыўнасць у тых, хто не любіць габрэяў, і ніколі гэту нелюбоў як вынік дэструктыўнай рысы цэлай нацыі.

* * *

Філасофія права Гегеля — усяго толькі ўласны саркафаг аўтара. І не навука здзьмухваць з яго пыл.

* * *

Філасофія Льва Шастова падобная да ананізму, які пры багацці ўласнай фантазіі, гнуткасці ўяўленняў і эмацыянальнай разнастайнасці ўспамінаў прыносіць непараўнальнае здавальненне і жывое семя, але ніколі не нараджае.

* * *

Фром распрануў душу чалавека - і, аголеная, яна засаромелася.

* * *

Фройд засведчыў ісціну, якая памірае разам з чалавекам. Ён забойца чалавецтва.

* * *

Хто доўга ўглядаецца ў зорнае неба, запаліць на ім сваю Батлеемскую зорку.

* * *

Хто ўсміхаецца смерці — усміхаецца чалавецтву.

* * *

Хто не ведае, чым вабілі Хрыста бадзягі, — той не хрысціянін; хто ведае і не бадзяга, — фарысей.

* * *

Цвярозасць — маці мяшчанства. Мастацтва і навуку нарадзілі п’яная блудніца з галодным аскетам.

* * *

Цень чалавецтва знікае там, дзе пачынаецца змрок багоў.

* * *

Цынізм — рэалізм без пачуццяў.

* * *

Цяжка размаўляць сам-насам: заўжды ведаеш, што табе скажуць, і ніколі — што адказаць.

* * *

Чалавечым Ніцшэ абмежаваў чалавецтва, адмежаваўшыся ад дзікуноў сам. Пасля гэтага ў цывілізацыі толькі адно намаганне — выбрацца з гэтае агароджы.

* * *

Чым больш нікчэмнае чалавецтва, тым на яго фоне больш выразным здаецца Гайдэгер.

* * *

Шапэнгаўэр шукаў абсурд філасофіі, астатнія – філасафічнасць абсурду.

* * *

Шлях Еўропе асвятліла вогнішча інквізіцыі.

* * *

Шукаючы святое, знайдзі яго і грэшным.

* * *

Шчырасць апладняе, хлус нараджае, праўда хавае.

* * *

Шчырасць ператварае грамадскае ў забабоны.

* * *

Шарль Марыс Талейран прадаваў тых, хто яго купляў, і як вынік гэтага — ніхто за ім не гандляваў Францыяй.

* * *

Як вынік шкадавання Дастаеўскім зняважаных і прыгнечаных - наданне апошнім уласцівасці думаць.

* * *

Малюся на Ніцшэ, але гэта не перашкаджае Богу бараніць і ратаваць мяне.