* * *

Мокрае, шэрае неба радзімы — ды вочы

Звыклі да фарбаў няяркіх, абрысаў някідкіх.

Тут пра вясну сведчыць

нават не першы лісточак —

Першыя на тратуарах падсохлыя пліткі.

Дзіва, як тут, сярод гэтае стылае слоты,

Змог узрасці — на прыгоду і песню гатовы,

Моцны і гнуткі,

як хмелю над вокнамі сплёты,

Светлы, як хмелевы гроны

ў красе вераснёвай.


Загрузка...