Імгненні

* * *

Піск, гоман, скокі, вогнішча ўначы —

I ціхі светлы хлопчык пры плячы.

Усенькі час — праз крыкі і пяянне —

Прысутнасці ягонай адчуванне.

Адданасці і праг і повен рух

Празрыс тых воч і загарэлых рук.

I кожны міг пасоўвае няўмольна,

Нібыта гайку па разьбе, павольна

Насустрач: мне — яго, яму — мяне...

Нас непазбежнае не абміне:

Hi разгаранне, ні згасанне страсці.

Адно ж было — на самай справе — шчасце:

Піск, крык, пяянне моладзі ўначы —

I незнаёмы хлопчык пры плячы.