* * *

У хваляў сваё жыццё

і сваё ў травы,

У ціхіх каменняў

і гарадскіх галубоў.

I недзе ўглыбі нарастае бунт,

бо жыву

Жыццём чалавека —

а хочацца іх жыцця.


Загрузка...