* * *

Мяне не слухаюцца рыфмы.

I верш — той нудны гук, калі

Тужліва ўслед сапраўдным рыпнуць

Калодзежныя жураўлі.

Паперы — мо на трыццаць столак,

Ды аднаго няма на ёй:

Як вылузнуўся з ночы золак

I раскрываецца зарой.


Загрузка...